Verdriet in Zundert
De Opstapbus is voor komen rijden en ze hobbelde aanvankelijk door de straten die geen schoonheidsprijs verdienen. Later voerde onze chauffeur ons met ferme hand over de snelweg naar onze bestemming, het dorp Zundert. Het landschap buiten weerspiegelde een desolate winter.
In het pannenkoekenrestaurant nam mijn grenzeloze verdriet proporties aan als van een ballon die steeds verder opzwol; verdriet om mijn ziekelijke longen die als klokken in een klokkenspel hangen in mijn karkas dat al te spoedig te gronde zal gaan. Echter ander veelsoortig leed van andere herkomst ontvouwde zich onder de gasten als een veelkleurige bonte waaier, door een onbekende misdadiger in het leven geroepen, een uitvinding van niemand minder als de Satan in eigen persoon.....
10 december 2022
Geplaatst in de categorie: verdriet