Alle inzendingen over minnaars

Er zijn mensen die telkens hetzelfde verhaal vertellen, maar eigenlijk niet veel zeggen. Je hoort over ze op de radio. Je ziet ze op de televisie, je leest over ze in het nieuws. Ze praten, doen dingen, ze zetten woorden op papier, maken kunstwerken, haken truien. Maar je bent ze snel weer...

De minnaar in de man is sterker dan de vader in hem.

Als Jezus ter wereld is gekomen zonder de hulp van een man, dan kan alleen het D.N.A. doorgegeven zijn van een vrouw. Dan is de enige conclusie: JEZUS WAS EEN VROUW. Met 12 minnaars. Zelfs zijn huidige volgelingen lopen nog altijd in jurk rond.

(voor William-Adolphe Bouguereau (1825 - 1905)) Je bent geboren in La Rochelle, waar je vader en moeder werkten in het familiebedrijf, een handelszaak in wijn en olijfolie. Je vader wilde graag dat je later ook in dat bedrijf kwam te werken, maar daar dachten de sterren anders over en zeker je...

(voor Joseph Mallord William Turner (1775 - 1851)) Je bent geboren in Covent Garden, Londen, waar je vader Wiliam een kapper en pruikenmaker was. Je moeder Mary Marshall kwam uit een slagersfamilie. Op je derde werd je zus Mary Ann geboren en op je achtste is ze overleden, waarna je toch al...

(voor Sibilla Aleramo (1876 - 1960)) Je bent geboren als Rina Faccio op 14 augustus 1876 in Alessandria. Je vader was Ambrogio Faccio, een leraar uit Piëmont. Je moeder Ernesta Cottino was een huisvrouw. Tot je twaalfde woonde je in Milaan en daarna in Civitanova Marche, waar je vader een baan...

...die de schuchterheid aanduiden, die ons belette minnaars te worden; gebaren, die voor mij alles betekenden, evenals zijn warme, weerloze wang tegen die van mij, eens. We hebben elkaar nooit weergezien. Hij verdween in niet te achterhalen verten, eens. Heeft hij zich nog het licht herinnerd, dat...

...die de schuchterheid aanduiden, die ons belette minnaars te worden. Gebaren die voor mij alles betekenden, evenals zijn warme, weerloze wang tegen die van mij, eens. We hebben elkaar nooit weergezien. Hij verdween in niet te achterhalen verten. Heeft hij zich nog het licht herinnerd, dat ons...

Vanaf de voorste plaats in de bus, die hij bezette, hoorde ik mijn naam roepen als in wanhoop of vertwijfeling: "Ineke!" Hij was weer op weg: hij sjouwt her en der rond in de stad. Mijn afwijzingen zijn hem rauw op zijn dak gevallen, maar mijn verre geliefde heerst over mij, beheerst mijn hart,...

Jaren geleden was ik als statig bereisd koffertje met mijn eigenaar op tour door Europa, we kwamen overal en op een keer belandden we in een Jeugdherberg ergens in het zuiden van Noorwegen. Waarschijnlijk is de eigenaar gevallen voor een andere koffer, vermoedelijk zo'n dellerig tiepje met van die...

We waren niet meer "on speaking terms" toen ik haar in de bus nog eens ontmoette. Ze droeg bij die gelegenheid op haar zwarte haar een uitbundige Afrikaanse tulband van rozerode voile, die ik, op de zitplaats achter haar, uitgebreid kon bewonderen en bestuderen. En ik herinnerde me hoe ze...

...kwamen niet voor mij; ze wezen me af als koele minnaars die in feite geen interesse konden opbrengen. Mijn boosheid liep steeds verder op en bereikte een kookpunt. Hardop uitte ik vervloekingen waarvan het geluid verloren ging en verwaaide, als werd het uitgestrooid in de ijle wind over de...

Er zijn er die me willen opsluiten in een gesloten inrichting, ik ben té confronterend! Vast 'Open inrichting' van Hans Plomp niet gelezen. Of Camille Claudels lot niet begrepen. Hoe dan ook, ik doe alsnog een oproep tot Carice van Houten om met me te trouwen en een blij gezin te stichten, als...

...een zoon Louis de la Boissière. Je had rijke minnaars, zoals generaal Louis Grand Conde, Gaston de Coligny en de schrijver François de la Rochefoucauld. Je leefde van je eigen geld en als je een minnaar zat was, dan zei je dat en nam je een andere minnaar. Je had een minnaar hoogstens voor...

Meneer lag op zijn buik en op zijn knieën als een minnaar aan de voeten van zijn geliefde te metselen op het braakliggende terrein achter ons Paleis Raadhuis. In het voorbijgaan merkte ik op: "Zwaar werk!" "Ja, repliceerde hij. "En ik heb levenslang". Andere heren, even verderop, waren...

Het was een moment in de aaneenschakeling van momenten die mijn leven vormt, een eenmalig moment waarop ik opnieuw de vijver aanschouwde die daar lag te glanzen met in de verte de houten brug. Twintig jaar daarvoor zat ik op haar grassige oevers met mijn minnaar en keek ik naar de eenden, ganzen en...

Bij de "Action" aan de Bernard Loderstraat in Tilburg scharrelt meestal wel een ruim publiek rond. Niemand wil graag zijn budget overschrijden en koopjes zijn altijd welkom. Men hoeft zich geen zorgen te maken over de vraag of men hier wel of niet "Fleece"-dekens zou verkopen. Ik heb ze...

In de behandelkamer mocht ik plaatsnemen in een fauteuil die daar als het ware speciaal voor mij was opgesteld tot de longarts zou verschijnen die breed zou glimlachen als een uitbundige en enthousiaste minnaar op de dag van de huwelijksvoltrekking. Om de een of andere onzinnige en mij onbekende...

...speelde in het Vaudeville Theater in Parijs. Je maakte wereldtournees, waarbij je ook in Nederland speelde. De toneelschrijver Jean Richepin en koning Eduard VII waren ook jouw minnaars. Je ontmoette de acteur Jacques Damala, die enkele jaren jouw vaste partner was. Op 18 augustus 1889 overleed...

Het was een kleine kamer in een studentenhuis aan het St.Annaplein in Tilburg. Mijn inderdaad toch wel kolossale bureau vulde de kamer al voor de helft. Daarnaast het divanbed met de gestreepte linnen sprei waarop ik vertwijfeld lag te woelen als de andere meiden in het huis bezig waren met hun...

In die lang-vervlogen tijd trof ik je weleens aan als je aan het borduren was in je riante flat waarvan je nooit kon genieten....De klanken van de piano van de buurman bereikten ons door de dunne muren heen. Je had graag quatre-mains met hem gespeeld en wel op verschillende ongebruikelijke...

Het zonlicht van de zomer, van de maand waarin ik zesenzestig jaar oud word, schittert en schemert door de brede, lichtgroene lambrizeringen in de hal van het Twee Steden Ziekenhuis. Hier wacht ik tot ik later ondergebracht word in een soort "huiskamer" waar meerdere patiënten die behandeld worden...

...hebben afgegeven als geduldige en trouwe minnaars en minnaressen die eindeloos blijven wachten op hun achter verre horizonten voor altijd vertrokken en verdwenen geliefden. Een ijverige meneer met spelden in de mond is gewetensvol bezig met herstelwerkzaamheden. Hopelijk zal hij ook...

(voor Rainer Werner Fassbinder (1945 - 1982)) Je bent geboren op 31 mei 1945 in Bad Wörishofen. De nasleep van de Tweede Wereldoorlog heeft jouw jeugd en het leven van je familie zwaar bepaald. Je was het enige kind van Liselotte Pempeit, een vertaalster, en Helmut Fassbinder, een arts en...

...Thiebaut. Om jezelf te troosten nam je vele minnaars. Georges kwam terug, maar de relatie kon niet gelijmd worden. Je raakte bevriend met de moeder-overste van het St. Agnes asiel in Saint-Martin-le-Vinoux. Op 14 augustus 1943 deed je jouw kloostergeloften in het Dominicaanse vrouwenklooster...

Het mooie, solide naamplaatje dat de namen vermeldt van de acht bewoners van ons appartementencomplex en dat na het groot onderhoud bevestigd is, geeft ook de naam weer van de bovenbuurman en mijn naam met de trotse C. van mijn doopnaam Catharina die ik voor genoemd doel verkoos boven mijn roepnaam...

Aan de rand van de stad ligt een klein stukje ruig bos, waar veel watervogels en hoenderachtigen in huizen. Op een weiland daarnaast lopen twee fazantenhanen samen voort. Zo nu en dan gaan ze tegenover elkaar staan, en beginnen de snavels hard te werken. Venijnige pikken en sprongen duiden op...

Je was altijd weinig begaafd tot het leven, mijn Lucie, mijn trouwe en jarenlange vriendin. Zo vaak sprak je het woord "lusteloos" uit, dat je altijd vóór op de tong lag, het woord waarmee je kennelijk alles wilde zeggen. Het toverwoord dat je hele toestand en al je vergaande en ultieme...

In mijn boekenkast bevindt zich te midden van de ondanks alles niet zozeer uitgebreide collectie; te midden van werken betreffende filosofie en pedagogiek, in de rij die geordend is als de rangorde in een leger en wel vrij onopvallend, het "Kattenboek". Met zijn kleurige afbeeldingen van de...

Haar naam is "Sultan", een naam die men wellicht met enige moeite "Turks" kan noemen en ze draagt een merkwaardige dan wel mallotige soort zwarte "tulband" die haar schedel nauw omsluit; een soort alternatief voor de alom gangbare en vertegenwoordigde hoofddoek van de moslima's ofwel als een...