Alle inzendingen over natuur herfst wandeling

Een nieuwe herfst is aangebroken, een herfst die ik aan mijn veeljarige leven kan toevoegen als een gouden herfst.…

(Herinneringen aan mijn wandeltochten door Midden-Brabant) September is zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen De Kampina is met gras overweoekerd, waar eens heide was is nu gras alom. We bereiken de…

Een nieuwe herfst is aangebroken die ik aan mijn veeljarige leven kan toevoegen als een sieraad......…

Dat is nu net wat de natuur doet, doorgaan met er zijn, desnoods in een andere vorm. Maar daar heeft de milieufreak geen weet van, gevangen in z'n eigen kleine kadertje. Misschien zou ie zelf beschermd moeten worden.…

Wij dwingen het af met strenge kijkers en natuurlijk gezag! De gemiddelde jongere is immers ook eenmaal op leeftijd onbekwaam tot keuzen voor grote inhoudswaarden met reikwijdte. Zoals vandaag op een koude dag in mei! Enfin, je weet ik klaag niet. Daar sta ik boven. Precies om 10.00 uur worden wij afgeschoten.…

Ieder vrij moment van haar leven greep zij aan om de ene voet voor de andere te zetten in nooit eindigende wandeltochten door de Midden-Brabantse natuur.…

Nadat onze reis ons tot het beginpunt van onze voorgenomen wandeling gevoerd heeft, stappen we achter elkaar voort over een smal pad dat het riviertje De Reusel volgt, dat zich vlakbij het dorp als een lint van zilver door het landschap slingert.…

Als de verkeersaders die leiden naar de diverse, uitgestrekte natuurgebieden van Midden-Brabant zijn dichtgeslibd wegens wegwerkzaamheden of files of als mijn wandelgenote een blessure aan haar been heeft, die haar noopt tot kortere afstanden, kiezen we als uitwijkplaats en toevluchtsoord vaak het Sterrenbos van de Oude Warande, dat ons altijd schijnt…

Een enkele, fragiele, zilverwitte berkenstam verheft zich op de voorgrond, terwijl zich tot aan de horizon kleurige vlakken met wisselende begroeiing ontvouwen waarop je heel in de verte popperige bruine en zwarte "speelgoedpaardjes" ziet grazen...... Is dit de Heide waarop ik veertig jaar geleden verdwaalde met mijn jeugdvriendin tot de bezorgde klasgenootjes…

Mijn merkwaardige wandelgenote die jarenlang iedere zondagmiddag zwijgend naast mij had voortgestapt was als weinig anderen op de hoogte van vele natuurverschijnselen die zich her en der manifesteerden in de bosgebieden, weidevelden en landerijen van de rijke Midden-Brabantse natuur en die zij uitsluitend met haar hoogstpersoonlijke en welhaast tot…

Ten zuiden van de stad heeft zich voor mijn ogen een wonderlijk en wondermooi landschap ontvouwd, nadat ik mijn wandelgenoten van die avond ontmoet had op het terras van Café "Zomerlust"; een landschap dat zich er zonder meer voor leent geschilderd of beschreven te worden in passende, heldere kleuren of adequate bewoordingen die het goed doen uitkomen…

Tijdens onze wandeling komen de strakke, prozaïsche schema's van de overzichtskaart tot leven en blijken de blauwe vlekken uitgestrekte, weidse wateroppervlakten of zwarte, onpeilbare diepten waartegen de crèmewitte en groene cirkeltjes van de bloeiende waterlelies fel afsteken. De atmosfeer is mild.…

In Tilburg Noord, grenzend aan de bebouwing die zich sinds de zeventiger jaren van de voorgaande eeuw verheft, treft men haast onverwacht een min of meer merkwaardig natuurgebied aan dat uiteraard een geheel andere sfeer ademt dan de stadse omgeving. Daar strekt de kaarsrechte baan van een wandelweg zich uit, geflankeerd door een weide waarin we…

Mijn beste vriendin had een wandeling voor ons uitgestippeld en gelukkig konden mijn benen me nog dragen. Aan een houten, verweerde tafel, samengesteld uit planken, genoten we nog van worstenbrood en chocolademelk en we togen huiswaarts door het schitterende winterse landschap.…

De Heemtuin in Rucphen lijkt een verwilderde woestenij maar kronkelende paden doorkruisen haar die we bewandelden onder het straffe regime van de brandende zon van augustus en onder leiding van een deskundige gids die ons de vele planten, bomen en struiken aanwees die voorzien zijn van hun welluidende Nederlandse en Latijnse namen die vermeld staan…

De man had na een korte wandeling zijn plekje gevonden op een bankje naast een oude beuk, gunde zijn ogen wat rust en verzonk in een heilzaam dutje. Het zonlicht gaf zijn doorleefde gezicht een zachte glans van pure schoonheid.…

De herfst Langzaam mogen wij onze levensboom verlaten, en langzaam als een herfstblad nederdalen. De winter Onze energie heeft ons inmiddels verlaten, in alle rust mogen wij slapen in moeders natuur, en wachten op een nieuw begin.…

De gemeente-ambtenaren hebben in hun uiterst gebrekkige beleid weinig oog of gevoel getoond voor de noodlijdende natuur en veel bomen zijn op sterven na dood of aangetast; de stammen tonen wonden en ziekten.…

De lange weg ligt vóór ons, nog onbetreden door onze voeten; modderig, bezaaid met plassen door het recente onweer. Langgerekte schaduwen als van september vlijen zich over het pad en ik raap een gladde steen op die mijn hand juist kan omvatten. De zware donkergroene deur van het pittoreske kapelletje aan de weg staat op een kier; we vernemen het…

Moet kunnen natuurlijk maar in ons koeterwaalse taaltje is het gewoon, Winterhanden en Wintervoeten. Niet tof natuurlijk maar ach, zo is overal wel wat. Van mij mag Koning Winter komen hoor, want ik heb geen last van de herfst, maar er zijn mensen die dat wel hebben en weet je, een depressie in de herfst, dat moet je niet willen hoor...…

Ze noemen het daar de "Vloeiweiden" of het "Vloeieind" (Ik wil ervan af zijn waarom ze het daar zo noemen; de volksmond schept zo haar legenden, fabels, spookverhalen en mythen; is daar wellicht de naam op gebaseerd? Als je geluk hebt kun je daar, op een kleine, afgegrensde weide, koeien zien die lamlendig en traag het gras herkauwen met malende…

We vierden het voorjaar met een wandeling op onze oude Heide die zich uitstrekte voor onze ogen als maakte zij zich op om een nieuw jaar en een nieuwe zomer aan haar zo rijke en eeuwenoude geschiedenis toe te voegen.....…

Evenwijdig aan het landelijke zandpad waarover wij voortstappen bevinden zich grasgroene weiden, waarop in de verte zwart-witte koeien doodgemoedereerd, onverstoorbaar en onverschillig liggen te luieren en te herkauwen. Meer op de voorgrond grazen er eveneens enkele met de last van de bolronde, rozige uiers tussen de achterpoten, alsof zij drachtig…

In het warme klimaat van mijn stadse kamer zullen zich haast aarzelend de onderste schubben openen van het door de Natuur geschonken siervoorwerp, zoals de ene vriend de andere pas na lange jaren zijn geheimen toevertrouwt.…

Steeds weer word ik aangetrokken tot het stukje vrije natuur dat achter onze straat ligt. Het is een weldaad door bos en weiden te wandelen, ’s zomers de geur van het gehooide gras te kunnen inademen en in de herfst de humus op te snuiven.…

Vandaag wist ik weer eens niet wat te doen, dan maar wandelen in het park, misschien was er iets te zwammen. Opvallend hoe groen het nog is, de bladeren vallen steeds later, maar de herfst kleurt onmiskenbaar.…

Ik heb de herfst lief; de zachte tinten in de natuur, de milde, gedempte schemering.…

Lente, zomer, herfst en winter. De vier seizoenen waardoor ons land en daarmee deels ons werk als postbodes en/of -bezorgers wordt getekend. De Vier Seizoenen, ofwel De Vier Jaargetijden is eveneens een weergaloos muziekstuk van de Italiaanse componist Vivaldi. Als postbezorgers kennen wij natuurlijk alle seizoenen van haver tot gort.…

De herfst dringt zich op. Ik hou van de herfst. Herfst brengt goede gesprekken, lange wandelingen en frisse wind. De fruitvliegjes worden weggeblazen. De dauw in het spinrag vermengt zich met regendruppels. Stormen ruimen mijn hersenspinsels op. Op de tweede dag van de negende maand zit ik weemoedig uit te kijken over de Goudse Markt.…

Was ik een hondje, dan zou ik zeker niet in Nederland blijven, maar lekker naar warmere gebieden wandelen. Een echte winter kunnen we wel vergeten, waardoor we met een verlengde herfst zitten opgescheept en kunstijsbanen met de nodige nepversierselen. Een Elfstedentocht zal er nooit meer komen, ondanks de die-hards, die erin blijven geloven.…