Herinneringen aan mijn wandeltochten door Midden-Brabant (vervolg)/Bij Dorst/Het mooiste seizoen.....
De kou zat al in de lucht en het werd al tijd voor de winterjas toen we gingen wandelen in een gebied dat door de natuur haast als een monument is uitgevoerd; bij het dorpje Dorst, waar eens het oude zwembad, recreatiepark en restaurant waren, waarvan de gebouwen zijn neergehaald en dat de wellicht bizarre en merkwaardige naam "Surae" droeg.....
Men heeft de Natuur haar gang laten gaan en zij heeft toegeslagen en het terrein genadeloos overwoekerd; van het zwembad en de speeltuin waarin wij ons eens vermaakten, resteert een kleine poel, waarin we nu een gevlekte hond enthousiast zien rondspartelen en overigens heeft de Natuur een monumentaal landschap geschapen; een lage kom, een gigantische platte, natuurlijke "schaal" is geheel begroeid met gras en wordt geflankeerd door hoogten, opgebouwd uit geel zand. Op het aldus gevormde plateau prijken staketsels van boomstammen, als skeletten, naast zwart-witte ruwe berkenstammen, nog gesierd door het groen van een zomer die voorbij is.
Langs het zanderige, landelijke pad waarover onze tocht voert, ontwaren we blauwzwarte bessen, als zacht glanzende parels, bestemd voor een natuurlijk collier en een meesterschilder heeft de vliegenzwammen fel rood gekleurd met onovertroffen hand.....
Een nieuwe herfst is aangebroken die ik aan mijn veeljarige leven kan toevoegen als een sieraad......
Geplaatst in de categorie: natuur