Alle inzendingen over natuur stad voorjaar

De wilg strekt haar takken en grillige, zwarte zijtakken uit over het donkergrijze, gerimpelde water als de vingers van een grijpgrage hand. Zwarte, kleine vogels dansen in de lucht. De huizen aan de Vijverlaan en aan de Louis Regoutstraat omsluiten de langgerekte vijver met een omhelzing van steen. Een zwart-witte ekster in voorjaarsstemming…

Ik woon in de stad. Ik ben geboren in een stad en zal er mijn leven lang in blijven wonen al verlang ik met tijd en wijlen naar de stilte van de natuur. Lange wandelingen kunnen maken die starten bij mijn eigen huis van waaruit ik meteen een mooi gebied in loop staat nummer één op de lijst.…

De flats in de Nassaustraat in Tilburg stammen uit 1954 of 1955 en men rekent ze tot de oudste van de stad. Eén ervan mag ik al dertig jaar mijn woning noemen. Ze omhult me als een mantel van steen en ik beleefde er zomers en winters, voorjaar en najaar.…

In het voorjaar van 1992 stond er een fietstocht door het Amsterdamse bos in de agenda gepland. Tussen alle regendagen door kwamen er dagen dat het de moeite waard was om er op uit te trekken. Om het voorjaar te beleven in de natuur. Joshua Eenoog had met Bjarne afgesproken. Het werd een onvergetelijke dag in het Amsterdamse bos.…

De Tilburgse straten, omzoomd door huizen en bouwwerken die uit baksteen of beton opgetrokken zijn, rijgen zich onverdroten aaneen in grauwe eentonigheid. Te midden van dit stenen labyrint is daar aan de Reitse Hoevenstraat ineens de boerderij met de malse, grasgroene weide waarop bevallige bokjes en geitjes grazen. Het is alsof een asgrauwe hemel…

Tegen de zijmuur van onze Heikese Kerk die nogal eens, op gezette tijden, de sonore en indrukwekkende klanken van haar carillon uitzendt over onze stad, leunt de bronzen gestalte van Bisschop Zwijsen, de grote negentiende-eeuwse wegbereider en voorvechter van het Katholicisme dat onze stad zozeer beheerste dan wel in zijn greep had.…

It wunder der Natuur is foaral te fynen op de Buorkery, der is elke dei gelyk en toch wer nei. Sa moat it ek, in hierarchie. Ik stean ergens under oan mar haw myn Freiheid, en dat is hiel foarnaam. Ik bin in soort Frije Fugel, mei syn eigen sangkje, dit stikje. It wie mar in moment, mar no is it dan wol Maaitiid wurden, de fugels binne wer wekker!…

“We gaan de stad in vanmiddag. ’t Is voorjaar en ik heb dringend nieuwe kleren nodig". Oh, nee, denk ik. Niet de stad in, niet op zaterdagmiddag en niet met dit mooie weer. Ik weet het van vorige jaren. Op de eerste warmere dag van het jaar lijkt het wel of alle vrouwen nieuwe kleren nodig hebben. Ik besef dat ik veranderd ben.…

In het voorjaar van 1992 stond er een fietstocht door het Amsterdamse bos in de agenda van Bjarne Gosse gepland. Tussen alle sombere regendagen door kwamen er dagen dat het de moeite waard was om er op uit te trekken. Om het voorjaar te beleven in de natuur. Joshua Eenoog uit de Hudsonstraat had met Bjarne afgesproken.…

Niet ver van mijn woning, in de nabijheid van de rotonde aan de Ringbaan West, van het tankstation en van de gebouwen van Traverse die uit lichtbruine steen zijn opgetrokken, bevindt zich een merkwaardig verwilderd terrein, een onverwacht stukje natuur te midden van de troosteloze omgeving.…

Paarse en maïsgele krokusjes schieten op in de stad, in de plantsoenen.…

Zij zag de witte, pluizige, trage wolken niet niet die rustig voortdreven boven de stad zoals altijd al en zoals tot in lengte van dagen. Zij had geen aandacht voor de paarse kopjes van de krokusjes op hun fragiele steeltjes in het vroege voorjaar. Zij rook de geur van vers brood niet waarmee de atmosfeer vervuld was...…

De lente, de stad, mijn tante spraken het tegendeel uit, maar ik was moe, oud en ziek in Amsterdam, in dat voorjaar, dat ik me altijd zal blijven herinneren.......…

De lente, de stad en mijn tante spraken het tegendeel uit, maar ik was moe, oud en ziek in Amsterdam, in dat voorjaar dat ik me altijd zal blijven herinneren.....…

Het is nog altijd geen voorjaar in de stad en tante is nog steeds bezig met mutsjes breien.…

Ons fraaie, honderdjarige Wilhelminapark bleef grotendeels behoed en behouden voor Tilburg en de Tilburgers zodat wij kunnen blijven genieten van haar kwaliteiten als pleisterplaats voor passanten, groen hart van de stad, natuur- en cultuurhistorisch monument en gastvrije oase.…

Op een gegeven moment keerde echter op een bries de rust weer terug, daar (die) liefde als voorjaar ontluikend mooi kan zijn... In de stad lieten wij ons de zeewolf met friet smaken. Op de terugweg naar haar huis bekroop een fin de siècle-gevoel mij en proefde ik het einde van een periode van bloei...…

Het voorjaar van 1996 begon met een bizarre droom vol begeerte en genegenheid. Bjarne had na een korte periode van voorjaarsgriep een dag in de natuur gewerkt. Opgewekt was zijn verlangen om samen met een man een man te zijn. Hij had zich neergelegd bij zijn intellectuele beperkingen en voelde een oerinstinct door zijn aderen stromen.…

Haiku Glanzen overal in het bos witte bloempjes? Zonlicht treft grondloof! Prozatekst Heerlijk heen en weer banjeren en rondkijken in dat Lentebos! Even met de ogen knipperen... Die glanzende zilverkleurige vlekjes; zijn dat allemaal witte bloempjes? Eens beter kijken. Nee, al die grondblaadjes zijn bevlekt met zonlicht en zijn net neergestrooide…

Mijn (schoon)zoon slaakte toen – terecht - de verzuchting: “Bomen horen niet in een stad, die horen in een bos!” We hebben deze week natuurlijk allemaal de commotie gevolgd rond een doodzieke witte paardekastanje. Slechts weinigen schijnen te beseffen dat ook bomen last hebben van tijd en eeuwigheid. Want bomen gaan, vroeg of laat, gewoon dood.…

Samen beleven we het hoogtepunt van deze prachtige voorjaarsmorgen in Gods vrije natuur. Ik geloof niet dat hij het heel erg zal vinden als ik straks toch maar die laatste stroopwafel opeet.…

Het voorjaar zal weer komen, overrompelend, schitterend, maar nu is er nog de roerloosheid, de stille, lijdzame afwachting, het geduld.....…

Het wordt altijd weer voorjaar. UIT…

De vergadering zou plaatsvinden in een mooi lokaal, mij nog onbekend, aan de rand van de stad in een nog koud voorjaar, te midden van weiden waarin bokjes en geitjes dartelden. Een meneer met forse tatouages die zijn gehele arm bedekten zou het hoogste woord voeren over organisatie en lay-out van onze krant.…

Het leek steeds dichterbij te komen, die eerste ontmoeting met de manlijke natuur. Er was geen ontkomen meer aan en hij kon het onmogelijk ontkennen. Bjarne maakte kennis met ontluikende homoseksuele gevoelens, die hem najoegen tot diep in de duisternachten van het prille voorjaar. Een boze nacht viel over de slapende stad.…

Een onweersbui viel over de stad en in de late avond droomde Bjarne in zijn slaap. Kees Broodakker was weer die banneling, die geklaagd had over de voedselprijzen. Hij had zijn vaderland verlaten, nooit meer een moederland gevonden. Hij was voor altijd in Zwitserland op de kaasboerderij van zijn tante.…

In lange, ordelijke en keurige rijen verheffen zij in het voorjaar hun hardgroene stengels en feestelijk en uitbundig is hun trotse bloei, ieder jaar opnieuw.…

Ieder voorjaar krioelt het ook in stad en dorp van het (jonge) leven. De lente breekt aan en de eerste nesten van tuinvogels zullen uitvliegen. Donskuikens van eenden zullen koddig achter hun moeder waggelen. Dieren zijn in het voorjaar kwetsbaar want bezig met andere dingen.…

De armoedzaaier en voormalige dierenjournalist Joop van Teil is eindelijk, na een periode van malaise, weer aan de slag als vrijwilliger in de stad aan de rivier de Sturia. Hij plukt de vruchten van het massatoerisme.…

Het ziekenhuis is als een stad, als een universum op zich, waarin zich echter ook weer talloze universa bevinden. Tijdens met middaguur vormt het restaurant een zaal vol professionals, gekleed in witte beroepskleding, druk babbelend, een naamplaatje bungelend tegen de borst.…