Alle inzendingen over natuur stad voorjaar

...van steen. Een zwart-witte ekster in voorjaarsstemming wipt enthousiast met zijn staart in de hoogste boom. Bij Café-Restaurant "Boerke Mutsaers" serveert men nog altijd warme chocolademelk met slagroom. En de grijze sprinter van de NS zoeft voorbij in volle vaart, wellicht op...

...pad kruisen. Toch is de natuur ook in de stad. Natuur laat zich niet zo gemakkelijk wegjagen. Het bezit de intelligente kracht van aanpassing. Zo weten we dat vogels zich niet alleen in bomen nestelen. Bij ons in de straat waar oude, hoge herenhuizen staan, heeft zich onder een...

...van steen en ik beleefde er zomers en winters, voorjaar en najaar. Mijn woning kan niet concurreren met een villa of penthouse maar ze herbergt zelfs een "tuinkamer" die in voorjaar en zomer uitzicht biedt op weelderig en uitbundig groen. De dagen en nachten, de voor- en tegenspoed van...

...moeite waard was om er op uit te trekken. Om het voorjaar te beleven in de natuur. Joshua Eenoog had met Bjarne afgesproken. Het werd een onvergetelijke dag in het Amsterdamse bos. Joshua Eenoog bleek over veel fantasie te beschikken. Alles waar hij iets over had te vertellen nam Bjarne gretig...

De Tilburgse straten, omzoomd door huizen en bouwwerken die uit baksteen of beton opgetrokken zijn, rijgen zich onverdroten aaneen in grauwe eentonigheid. Te midden van dit stenen labyrint is daar aan de Reitse Hoevenstraat ineens de boerderij met de malse, grasgroene weide waarop bevallige...

...de hoe dan ook verpauperde en onderontwikkelde stad en haar bevolking, voor mijn geboortestad. En zou het kunnen zijn om de beroemde bisschop zo lang na zijn dood en met recht postuum eer te bewijzen dat in het voorjaar onveranderlijk ieder jaar het kleine bloesemboompje in het met een hek...

...mar dy binne hjir hast net mear. It wunder der Natuur is foaral te fynen op de Buorkery, der is elke dei gelyk en toch wer nei. Sa moat it ek, in hierarchie. Ik stean ergens under oan mar haw myn Freiheid, en dat is hiel foarnaam. Ik bin in soort Frije Fugel, mei syn eigen sangkje, dit stikje....

...waar mijn vriendin nog steeds druk bezig is met kleding passen. De man en de jongen stappen op, kijken elkaar niet aan en spreken niet. De vrouw voegt zich zwijgend bij hen en ze lopen verder de stad in. Ik kijk hen na. Die vrouw is klaar voor het voorjaar, maar noch zij, noch man en kind zijn...

...moeite waard was om er op uit te trekken. Om het voorjaar te beleven in de natuur. Joshua Eenoog uit de Hudsonstraat had met Bjarne afgesproken. Het werd een onvergetelijke dag in het Amsterdamse bos. Joshua Eenoog bleek over veel fantasie te beschikken. Alles waar hij iets over had te vertellen...

...verwilderd terrein, een onverwacht stukje natuur te midden van de troosteloze omgeving. Soms zijn daar mechanische machines opgesteld, bediend door gehelmde stoere heren die zich bezighouden met onduidelijke werkzaamheden. Vanaf mijn positie bij de bushalte aan de overkant van de...

Een zweem van een naderend voorjaar, dat echter nog lang op zich zal doen wachten, zit al in de lucht en het leek de wereld te bezielen. De sneeuw was weggesmolten onder een zoele wind. Op het terras waar ik een warme chocomel dronk, huppelde een duifje met grijze kraag, tevergeefs verlangend dat...

...wolken niet niet die rustig voortdreven boven de stad zoals altijd al en zoals tot in lengte van dagen. Zij had geen aandacht voor de paarse kopjes van de krokusjes op hun fragiele steeltjes in het vroege voorjaar. Zij rook de geur van vers brood niet waarmee de atmosfeer vervuld was... Nu haar...

...leven leiden; zij bepaalden mij plotseling, overrompelden mij, werden tot waarheid, tot ongelukkige waarheid en ik geloofde erin. De lente, de stad, mijn tante spraken het tegendeel uit, maar ik was moe, oud en ziek in Amsterdam, in dat voorjaar, dat ik me altijd zal blijven herinneren.......

...eigen leven leiden, zij bepaalden mij plotseling, overrompelden mij, werden tot waarheid, tot ongelukkige waarheid en ik geloofde erin. De lente, de stad en mijn tante spraken het tegendeel uit, maar ik was moe, oud en ziek in Amsterdam, in dat voorjaar dat ik me altijd zal blijven herinneren.....

...driehonderd mutsjes gemaakt en ze voelt dat het einde nog altijd niet in zicht is. Het is nog altijd geen voorjaar in de stad en tante is nog steeds bezig met mutsjes breien.

...wij kunnen blijven genieten van haar kwaliteiten als pleisterplaats voor passanten, groen hart van de stad, natuur- en cultuurhistorisch monument en gastvrije oase.

...andere hoogtepunt werd vervangen... WILD EN ONGECONTROLEERD werd de liefde bedreven. Op een gegeven moment keerde echter op een bries de rust weer terug, daar (die) liefde als voorjaar ontluikend mooi kan zijn... In de stad lieten wij ons de zeewolf met friet smaken. Op de terugweg naar haar...

...had na een korte periode van voorjaarsgriep een dag in de natuur gewerkt. Opgewekt was zijn verlangen om samen met een man een man te zijn. Hij had zich neergelegd bij zijn intellectuele beperkingen en voelde een oerinstinct door zijn aderen stromen. Het leek steeds dichterbij...

Haiku Glanzen overal in het bos witte bloempjes? Zonlicht treft grondloof! Prozatekst Heerlijk heen en weer banjeren en rondkijken in dat Lentebos! Even met de ogen knipperen... Die glanzende zilverkleurige vlekjes; zijn dat allemaal witte bloempjes? Eens beter kijken. Nee, al die...

...- de verzuchting: “Bomen horen niet in een stad, die horen in een bos!” We hebben deze week natuurlijk allemaal de commotie gevolgd rond een doodzieke witte paardekastanje. Slechts weinigen schijnen te beseffen dat ook bomen last hebben van tijd en eeuwigheid. Want bomen gaan, vroeg of...

...ree..’ Ik schenk mezelf een derde beker hete koffie in en steek een gauloise op. Samen beleven we het hoogtepunt van deze prachtige voorjaarsmorgen in Gods vrije natuur. Ik geloof niet dat hij het heel erg zal vinden als ik straks toch maar die laatste stroopwafel opeet.

...en wit. Een enkele zwarte kraai houdt zich op tussen de fragiele, tengere boomstammen die hun bloei nog geduldig en lijdzaam afwachten. Het voorjaar zal weer komen, overrompelend, schitterend, maar nu is er nog de roerloosheid, de stille, lijdzame afwachting, het geduld.....

...Als het mooi is of niet, alle weer heeft haar eigen schoonheid, ontdekte de egel. Hij ging alle dagen naar buiten en genoot van de natuur. Daarom heeft de egel geen citroensnoet als het regent, waait, heet is of koud. Het wordt altijd weer voorjaar. UIT

...lokaal, mij nog onbekend, aan de rand van de stad in een nog koud voorjaar, te midden van weiden waarin bokjes en geitjes dartelden. Een meneer met forse tatouages die zijn gehele arm bedekten zou het hoogste woord voeren over organisatie en lay-out van onze krant. Andere heren met fors...

...ontdoen. Bjarne had na een korte periode van voorjaarsgriep drie dagen in de natuur van de oeverlanden bij het zoetwatermeer gewerkt. Opgewekt was zijn verlangen om samen met een man een man te zijn. Hij had zich neergelegd bij zijn intellectuele beperkingen. Bjarne voelde een oerinstinct door...

...van 2005 begon met een klein intiem gebaar van voorjaarsvreugde. De narcissen deden het goed in de Griekse vaas van Emma Petronella, die tegenwoordig in de keuken van Bjarne stond, voor het raam met uitzicht op de achtertuinen. De woning stond nu vol met schilderwerken, er was niet veel...

...ordelijke en keurige rijen verheffen zij in het voorjaar hun hardgroene stengels en feestelijk en uitbundig is hun trotse bloei, ieder jaar opnieuw. In weerwil van alle crises die mij tormenteerden en van alle kwellingen waren er steeds de narcissen, deze gezanten van de Natuur, deze...

...morsdood. Ieder voorjaar krioelt het ook in stad en dorp van het (jonge) leven. De lente breekt aan en de eerste nesten van tuinvogels zullen uitvliegen. Donskuikens van eenden zullen koddig achter hun moeder waggelen. Dieren zijn in het voorjaar kwetsbaar want bezig met andere dingen....

...vertelt over de rijke geschiedenis van de stad, die ooit tot de rijkste steden ter wereld behoorde Maar tussen de bedrijven door, wanneer hij weer alleen is in zijn eenvoudige huis in de Percussiestraat is, komen de mijmeringen weer tevoorschijn. Nog een keer dwaalt de herinnering naar...

Het ziekenhuis is als een stad, als een universum op zich, waarin zich echter ook weer talloze universa bevinden. Tijdens met middaguur vormt het restaurant een zaal vol professionals, gekleed in witte beroepskleding, druk babbelend, een naamplaatje bungelend tegen de borst. Ik ben aangeschoven...