Alle inzendingen over natuur wandeling indrukken

In het warme klimaat van mijn stadse kamer zullen zich haast aarzelend de onderste schubben openen van het door de Natuur geschonken siervoorwerp, zoals de ene vriend de andere pas na lange jaren zijn geheimen toevertrouwt.…

yn bed krûp´ Margriet van Bebber mooie tobster nadert steeds het blauwe uur ik kreeg tantalus van haar mee en tuur nu ook naarstig over zee 'bijna weet ik van het blauwe uur als ik een reiger ben die nog moet zwijgen' Ellen Deckwitz heeft aantoonbaar guts onbedaarlijk zichzelf - een vergaderstuk (maakt zéér goed ingewerkte indruk…

(Herinneringen aan mijn wandeltochten door Midden-Brabant) September is zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen De Kampina is met gras overweoekerd, waar eens heide was is nu gras alom. We bereiken de…

Ik vraag me wel eens af, als ik iets hoor, zie of lees, "wat moet ik hiermee"? Goud op snee, vervuld en verguld draagt men water naar de zee, ik zie ze lopen door de duinen en over het strand, voetsporen markeren het zand als land dat verloren gaat in de onstuimige branding, koppen schuimend in golven, keer op keer verliest men terrein, overvloed…

Om indruk te maken moet je altijd met iemands eerste vergissing beginnen.…

Dat is nu net wat de natuur doet, doorgaan met er zijn, desnoods in een andere vorm. Maar daar heeft de milieufreak geen weet van, gevangen in z'n eigen kleine kadertje. Misschien zou ie zelf beschermd moeten worden.…

Een spastische indruk zal het gemaakt hebben. Nu kwamen de eerste hardlopers voorbij. Om mezelf van de pijn af te leiden moedigde ik ze achterstevoren lopend aan. “Doorgaan je bent er bijna”. “Nog even Dame en je kunt op het schavot”. De eerste die passeerde was Michael Woerden. Ik ken hem al langer: hij finisht vaak met ruime voorsprong.…

Ieder vrij moment van haar leven greep zij aan om de ene voet voor de andere te zetten in nooit eindigende wandeltochten door de Midden-Brabantse natuur.…

Nadat onze reis ons tot het beginpunt van onze voorgenomen wandeling gevoerd heeft, stappen we achter elkaar voort over een smal pad dat het riviertje De Reusel volgt, dat zich vlakbij het dorp als een lint van zilver door het landschap slingert.…

Ook de Oude Warande blijft altijd verrassend en spannend en maakt op ons nooit een vervelende, saaie of overbekende indruk.....…

Een enkele, fragiele, zilverwitte berkenstam verheft zich op de voorgrond, terwijl zich tot aan de horizon kleurige vlakken met wisselende begroeiing ontvouwen waarop je heel in de verte popperige bruine en zwarte "speelgoedpaardjes" ziet grazen...... Is dit de Heide waarop ik veertig jaar geleden verdwaalde met mijn jeugdvriendin tot de bezorgde klasgenootjes…

Mijn merkwaardige wandelgenote die jarenlang iedere zondagmiddag zwijgend naast mij had voortgestapt was als weinig anderen op de hoogte van vele natuurverschijnselen die zich her en der manifesteerden in de bosgebieden, weidevelden en landerijen van de rijke Midden-Brabantse natuur en die zij uitsluitend met haar hoogstpersoonlijke en welhaast tot…

Lieflijke, gevlekte schapen bevolken daar een weide; schapen die het hoofd nieuwsgierig neigen naar de voorbijganger en oude, haast archaïsch aandoende knotwilgen, stram en gebogen onder hun ouderdom maken een schilderachtige en zeer romantische indruk....…

Tijdens onze wandeling komen de strakke, prozaïsche schema's van de overzichtskaart tot leven en blijken de blauwe vlekken uitgestrekte, weidse wateroppervlakten of zwarte, onpeilbare diepten waartegen de crèmewitte en groene cirkeltjes van de bloeiende waterlelies fel afsteken. De atmosfeer is mild.…

warme voorjaarsdag die was als een voorbode en een aankondiging van een onvoorspelbare maar mogelijk veelbelovende zomer die nog moest komen en mijn vriendin kon zich zoals gebruikelijk zelfs troosten met de aanblik van enkele nietige en kwetsbare waterhoentjes die onbekommerd voortdreven op een watervlakte die overigens een lege, doodse en verlaten indruk…

Wandelend door de Heuvelstraat op een zomerse, vroege morgen signaleerde ik met mijn blik in een etalage aldaar merkwaardige, witte stenen beelden, ter verkoop aangeboden. Gestileerde mensfiguren, die een voorhistorische dan wel uitheemse indruk op me maakten, maar in een moderne vormgeving en in diverse formaten.…

Mijn beste vriendin had een wandeling voor ons uitgestippeld en gelukkig konden mijn benen me nog dragen. Aan een houten, verweerde tafel, samengesteld uit planken, genoten we nog van worstenbrood en chocolademelk en we togen huiswaarts door het schitterende winterse landschap.…

De Heemtuin in Rucphen lijkt een verwilderde woestenij maar kronkelende paden doorkruisen haar die we bewandelden onder het straffe regime van de brandende zon van augustus en onder leiding van een deskundige gids die ons de vele planten, bomen en struiken aanwees die voorzien zijn van hun welluidende Nederlandse en Latijnse namen die vermeld staan…

De kou zat al in de lucht en het werd al tijd voor de winterjas toen we gingen wandelen in een gebied dat door de natuur haast als een monument is uitgevoerd; bij het dorpje Dorst, waar eens het oude zwembad, recreatiepark en restaurant waren, waarvan de gebouwen zijn neergehaald en dat de wellicht bizarre en merkwaardige naam "Surae" droeg.....…

De gemeente-ambtenaren hebben in hun uiterst gebrekkige beleid weinig oog of gevoel getoond voor de noodlijdende natuur en veel bomen zijn op sterven na dood of aangetast; de stammen tonen wonden en ziekten.…

De lange weg ligt vóór ons, nog onbetreden door onze voeten; modderig, bezaaid met plassen door het recente onweer. Langgerekte schaduwen als van september vlijen zich over het pad en ik raap een gladde steen op die mijn hand juist kan omvatten. De zware donkergroene deur van het pittoreske kapelletje aan de weg staat op een kier; we vernemen het…

Ze noemen het daar de "Vloeiweiden" of het "Vloeieind" (Ik wil ervan af zijn waarom ze het daar zo noemen; de volksmond schept zo haar legenden, fabels, spookverhalen en mythen; is daar wellicht de naam op gebaseerd? Als je geluk hebt kun je daar, op een kleine, afgegrensde weide, koeien zien die lamlendig en traag het gras herkauwen met malende…

We vierden het voorjaar met een wandeling op onze oude Heide die zich uitstrekte voor onze ogen als maakte zij zich op om een nieuw jaar en een nieuwe zomer aan haar zo rijke en eeuwenoude geschiedenis toe te voegen.....…

De kou zat al in de lucht en het werd al tijd voor de winterjas toen we gingen wandelen in een gebied dat door de natuur haast als een monument is uitgevoerd, bij het dorpje Dorst, waar eens het oude zwembad, recreatiepark en restaurant waren, waarvan de gebouwen zijn neergehaald en dat de wellicht bizarre en merkwaardige naam "Surae" droeg.…

Evenwijdig aan het landelijke zandpad waarover wij voortstappen bevinden zich grasgroene weiden, waarop in de verte zwart-witte koeien doodgemoedereerd, onverstoorbaar en onverschillig liggen te luieren en te herkauwen. Meer op de voorgrond grazen er eveneens enkele met de last van de bolronde, rozige uiers tussen de achterpoten, alsof zij drachtig…

Zij moet in de jaren van mijn jeugd een forse indruk op me gemaakt hebben.…

Zij moet al in de jaren van mijn jeugd een forse indruk op me gemaakt hebben.…

Mijn eerste indruk van mensen is wat mij betreft in veel gevallen de laatste.…

de natuur, zoals regen, sneeuw en koude.…

Bij het WK darten dat thans aller aandacht vergt, is Michael van Gerwen natuurlijk de gedoodverfde winnaar. Maar ook Jan Dekker maakte in de eerste ronde een goede indruk en sportminnend Nederland is benieuwd hoe ver deze jongeling het gaat gooien.…