Alle inzendingen over ouderen uitstapje conversatie

en ook vandaag zullen de cliches van de tong en lippen van mijn medepassagiers rollen als rijpe appels die van de boom vallen De aanzet tot een gesprek dat idealiter wonderbaarlijke en interessante vormen had kunnen aannemen wordt door mijn overbuurman razendsnel teniet gedaan alsof zijn verwachtingen omtrent de kwaliteiten en intelligentie van ouderen…

De woorden "alleen" en "eenzaam" zijn wel erg vaak gevallen vandaag tijdens het uitstapje van de senioren. Voor de attente toehoorder zijn ze als clichés; de hele conversatie is ermee doorspekt. De eenzaamheid stapelt zich als de grootste belasting op de schouders van zelfs de meest doorgewinterde en door de wol geverfde ouderen.…

Er stonden jonge meiden achter de counter. Snel en vaardig bedienden ze ons, de gasten, met vette porties frites met mayonaise en satésaus. Aan het tafeltje, buiten op het terras, keek ik recht in de verouderde gezichten van mijn mede-passagiers. Een mevrouw hengelde naar een antwoord van mijn kant, dat echter uitbleef, op de vraag of ik veel en…

Een oudere heer die met ons meereisde, verwoordde dit thema als volgt: "Je wilt toch onder de mensen zijn....."…

Ik naderde het danteske groepje vóór het kraampje waarin Indonesische lekkernijen werden verkocht. "Hoe gaat het?" vroeg mevrouw. "Het gaat wel", antwoordde ik. "Niet altijd zeggen dat het goed gaat", merkte de heer in de rolstoel op. "Het gaat niet goed en het gaat niet slecht", was daarop mijn repliek, waarmee ik aan wenste te geven dat…

De veertiende november 2011 is een mistige, nevelige zondag; de eerste mist van het seizoen overvalt ons en de bomen zijn plotseling kaal, na weken van een "Indian Summer"; een onverwachte, stralende nazomer die ons nog geschonken werd. De BoodSchappenPlusBus heeft ons op die dag meegenomen naar een klein, stemmig pleintje, het Dessinateurplein,…

Onze vrouwelijke chauffeur barst telkens weer in een schaterlach uit tussen flarden van onzinnige conversatie door maar het blijft mij onduidelijk waarom er in feite te lachen valt....…

De Jacobushoeve, mij voorheen onbekend, is ergens op het Brabantse platteland gesitueerd, in het buitengebied. We gaan daar heen in december als de winter de wereld al in zijn greep heeft en overheerst en als de kou in de lucht zit. De dames en heren van ons gezelschap zullen zich scharen rond een tafel in wat een verbouwde boerderij blijkt te zijn…

Het is een stille, grijze novemberdag als de BoodSchappenPlusBus van start gaat bij "De Reyshoeve", een bejaardencentrum in de Tilburgse wijk "De Reeshof" en als zij koers zet naar het Winkelcentrum Wagnerplein met "aan boord" drie oudere, grijsharige dames, een vrijwilliger als chauffeur, een eveneens vrijwillige begeleidster en ikzelf, verslaggeefster…

Het was welhaast een ouderwetse bedevaartstocht die we ondernamen op die zonnige meidag en de grot, als uit papier-maché gefabriceerd met het klassieke Mariabeeld, de gestalte van Bernadette van Soubiroux met de vele kleurige lichtjes eromheen en de Kruisweg met de staties uit witte steen, die we uiteindelijk aandeden, herinnerden inderdaad volop aan…

Het was op een uitstapje met mijn ouders waarbij ook de popperige, petieterige bouwwerken van Madurodam werden bezichtigd en het Vredespaleis, dat haar naam eer aandeed door statig en sereen, te midden van fleurige plantsoenen, haar muren en torens te verheffen....…

We waren weer met een klein gezelschap vertrokken uit onze stad in het voertuig waarvoor wellicht de benaming "bejaardenbus", door mijzelf gemunt, toepasselijk is en iedereen die er wel eens geweest is zal toegeven dat de bebouwing radicaal verschillend is zodra men het bord met de trotse naam "Vlaanderen" gepasseerd is. Welke omschrijving zou…

Kennelijk had ik mijn charmes als oudere dame nog niet geheel verloren. Tijdens het uitstapje naar de Basiliek had meneer mijn rug gestreeld met een vluchtig en onopvallend gebaar. De geste was niet onwelkom geweest en toen ons gezelschap neergestreken was op een terrasje, had hij verstolen blikken in mijn richting geworpen.…

Ondanks alles waren het uitstapje naar Leerdam en de tocht over de rivier de Linge mooi geweest....…

Het is een stille, grijze novemberdag als de BoodSchappenPlusBus van start gaat bij "De Reyshoeve", een bejaardencentrum in de Tilburgse wijk "De Reeshof" en koers zet naar het Winkelcentrum Wagnerplein met "aan boord" drie oudere, grijze dames, een vrijwilliger als chauffeur, een eveneens vrijwillige begeleidster en ikzelf, verslaggeefster voor…

We waren op die dag in juni weer eens uit Tilburg vertrokken. Naast mij een uiterst zwijgzame mede-passagiere met een gezicht als van perkament, doorweven met diepe rimpels. De andere dames zouden terwijl de auto voorthobbelde de verhalen over hun lange, voorbije levens ten beste geven, ongeacht of daar oprecht naar geluisterd werd of een toehoorder…

”Zou ik wel of zou ik niet”; dit bedacht ik me toen ik van boodschappen doen de winkel uitliep. Ik ging dus niet op visite bij mijn pleegvader. Het gevolg was, dat ik een andere route naar huis nam en op een gegeven moment achter een vrouw aanliep die iets met haar been trok. Ik liep een halve versnelling hoger en stond op het punt haar in te halen…

En tot slot van ons eenmalige uitstapje bezochten wij in de avond de Pier die zich onbekommerd uitstrekt in de branding en hoe feeëriek was het vanuit onze hoge positie de stad aan de zee aan onze voeten te zien liggen met haar talloze lichtjes!…

En tot slot van ons eenmalige uitstapje bezochten wij in de avond de pier die zich onbekommerd uitstrekt in de branding. Hoe feeëriek was het vanuit onze hoge positie de stad aan de zee aan onze voeten te zien liggen met haar talloze lichtjes!…

Als de zon een eerste vermoeden van schemering geeft, sop ik haastig door een dik dek van kleddernatte bladeren, op zoek naar dat ene fotomoment dat mijn uitstapje rechtvaardigt. Verderop tussen de bomen glinstert nog licht op een spiegelglad vennetje.…

Ze spelen heldenrollen, lepe boosdoeners en heksenmeesters, die ze bij hun vreugdevol uitstapje zien. Volwassen mensen denken hier na over de nimmer te blussen behoefte aan het sprookjeswezen, die zijzelf ook houden, evenals hun voorouders, ouders en nazaten.…

Het waren twee sympathieke oudere heren die met mij de terugweg aanvaardden uit Biezenmortel. De chauffeur, berekend voor zijn taak en altijd bereid tot conversatie en een andere meneer met wollen muts op.…

Maar zoals de ijverige breister een steek ophaalt en deze weer netjes op de breinaald naast de andere plaatst of zoals een dromerige scholier die even niet bij de les is geweest, nam hij even later de conversatie weer op: "Mijn vrouw is dement. Ze is in het bejaardenhuis".…

Na het plakje van de "Mokkaschnitt", mevrouws favoriete lekkernij, ligt onze conversatie stil en ik probeer haar weer vlot te trekken door het onderwerp "honden, katten en overige huisdieren" aan te snijden. Daarop volgt wel enige, maar geen uitbundige reactie.…

Mijn besluit staat vast. Deze dag wens ik door te brengen zonder verplichtingen en daar zal ik mijn uiterste best voor doen! De afgelopen paar weken heb ik veel te veel hooi op mijn vork genomen. Na een heerlijk ontbijt, pak ik de fiets naar het station. Bij de kaartjesautomaat met modern touchscreen begint mijn kleine avontuur. Nu komt het leukste…

Zoals gebruikelijk vindt de conversatie weer eens plaats in de Deeltaxi, die onverhoopt omgetoverd is tot een soort mobiele, alternatieve therapeutische salon en die dusdanig voorthobbelt over de verkeersdrempels die Tilburg zo rijk is, dat lijf en leden geschokt worden als een rietstengel onder een stormwind....…

KRO en NCRV verzonden uitnodigingen naar de leden voor een heerlijk uitstapje naar de Friese hoofdstad met leuke winkels en gezellige terrasjes. En daarbovenop nog 's avonds het Lijden van Christus van dichtbij bekijken en beluisteren. Genieten!…

Binnen "verwelkomen" enkele tafeltjes, bedekt met bonte kleedjes de argeloze bezoeker en enkele buurtbewoners, gewikkeld in drukke conversatie die hier steevast hun heil zoeken bij elkaar.…

Vanaf dit moment ging mijn zoon zich met de baldadige conversatie bemoeien. “Ze heeft ook eens een kat vergiftigd!!!” (”Nee hoor”; zegt Eva, dit zegt mijn zoon” !) Verder gaan deze mededelingen niet, het werd te erg. Wat ik wel heb onthouden was, dat ik zo ontzettend gelachen heb, dat ik er maagpijn van had.…

Aan het eind van die lange laan in Den Haag woont een lieve oude vrouw. Op mijn, inmiddels bekende, druk op bel, opent een brekelijke stem de deur, automatisch. Vijf hoog gaat de lift, zij woont onder het dak van de hemel, de deur staat voor mij open. Vandaag is ze treurig gestemd, ietwat cynisch zegt zij op de dood te wachten. Daarop merk ik…