Berichten uit een Zorgcentrum (vervolg)
Na het plakje van de "Mokkaschnitt", mevrouws favoriete lekkernij, ligt onze conversatie stil en ik probeer haar weer vlot te trekken door het onderwerp "honden, katten en overige huisdieren" aan te snijden. Daarop volgt wel enige, maar geen uitbundige reactie.
We verhalen over de trouwe viervoeters en gevederde vrienden die het tijdelijke eerder dan wij voor het eeuwige moesten inwisselen, waaronder dierbare kanaries en honden van verschillende rassen.
Ons gevoel voor humor, onze diepgang en onze levenservaringen liggen kennelijk nog diep bedolven als onder woestijnzand en het schijnt dat we deze schatten nog op moeten delven om ze te kunnen bezichtigen en bewonderen en ervan te kunnen genieten.
De rekening van de wekelijkse boodschappen wordt zorgvuldig bekeken en tenslotte, na enige aarzeling en overweging met een briefje en veel muntstukken voldaan.
Mevrouw heeft pijnlijke tenen door een recente pedicurebehandeling, maar hopelijk doet dit euvel zich niet in figuurlijke zin voor door mogelijke ontactische opmerkingen van mijn kant...
De eenzaamheid is een tweede natuur geworden, misschien toch een kameraad of bondgenoot, hoewel het nooit echt went en de medebejaarden zijn verzonken in hun eigen wereld, onbereikbaar, gescheiden van haar door onoverkomelijke en onoverwinnelijke barrières.....
Geplaatst in de categorie: ouderen