Alle inzendingen over spiegels

Het enige wat ik wil, is even de spiegel omdraaien. Marco liet de ene kant zien. En ik laat je de andere kant zien. Ben je wakker? Houden zo!…

Want spiegel of geen spiegel, leren verstaan zult U, uit wijzer bloed……

Daar staan we dan. Recht tegen over elkaar. Mijn ogen glijden over je hele lichaam. Je hele wezen. Je kijkt me aan, recht in mijn gedachten. Ik sla mijn ogen neer. Soms vind ik je mooi. Maar niet altijd. Er zijn tijden geweest dat ik je ronduit lelijk vond. Maar nu niet meer. Ik ken je door en door maar soms snap ik helemaal niets van je. Je doet…

En zo zit ik hier met mijn beste vriend. Hij die zich bij mij kan uithuilen. Hij die mij een sterke schouder bied waar ik dan weer op uithuilen kan. Na gemiste kansen. Na het doen van stomme dingen. Stomme dingen die men doet waaruit dan vervolgens gevoelens naar buiten komen die niet kunnen. Omdat het gevoelens van een onmogelijke liefde zijn. Bijvoorbeeld…

Zelfbeeld iedereen moet in zijn eigen spiegel kijken, ieder-ander ook!…

Alles wat zich spiegelt, is glas.…

Als de bewindslieden elke dag zichzelf een spiegel zouden voorhouden, onstaat er al snel een nieuwe partij: de "NPS".…

Bijkomend voordeel is dat ik nu nog meer kan geven, door andere ogen zie ik mezelf in de spiegel die ik gisteren heb opgehangen voor iemand die daartoe de kracht niet heeft. Ondanks de tekortkoming van het lijf zag ik een jeugdig wijf verlangend naar koketteren. Ja mensen, ook de onvolkomenen dromen wensen.…

En nog later misschien in een spiegel kijken of ik echt niet zweef. Spiegels, zij vertellen ons hoe anderen ons zien. Soms liegt een spiegel ook. In dat geval is een foto aan te raden als extra controle. Of beter nog: een goede vriend, één die de waarheid, maar ook tact niet schuwt. Een echte vriend. En die zijn er niet veel in deze wereld.…

uw stem, ster of waardering van een bewering weerspiegelt uw eigen afstand tot het beweerde en is daarmee een ideaal middel voor zelfreflectie…

Kleine vogels hebben vaak een grote bek.…

Als je goed oplet zul je heel veel van dit soort spiegelingen herkennen in de natuur. Ja ja, wat zo’n klein vogeltje al niet aan mijmeringen losmaakt. Hopelijk kan het diertje z’n jonkies veilig en in alle rust groot brengen.…

Het is aardig om te weten dat de hetero-murale standpunten in deze enerverende maatschappij nog altijd blijven zweven onder het abstracte denkniveau. Misschien komt dit door de toch vrij passieve denkstijl van mensen, of zijn zij gewoon te tevreden en berust om het kader van hen eens van naderhand te bekijken. Hier speelt ongetwijfeld de consumptiedrift…

Langzaam liep ik weg van de spiegel.…

Samen keken we in de spiegel. Hoe lang stonden we daar arm in arm in de badkamer? Hooguit een minuut schat ik. Maar binnen die zestig seconden had ze haar statement wel gemaakt: “Kijk nou eens naar jezelf en zeg me wat je ziet!” En inderdaad, ik zag het niet. “Je hebt nog wel iets onder ogen te komen”, riep ze me vrolijk toe.…

Deze spiegel was aan de columniste niet besteed. ‘Je snapt er ook niks van!’ En boos beende zij het huis uit voor haar vaste zaterdagrondje door de stad, want winkelen op zondag… doet ze eigenlijk nooit.…

De oude wijze man glimlachte en zei; ‘Dit is de spiegel waarin je moet kijken. Wees niet te bang voor later, zoals je ziet, want later heeft ook z’n mooie kanten.’ ‘U bent een echte oude wijze man,’ zei ze en gaf hem een kus op z’n wang.…

En spiegels. Vooral spiegels. Overal, tot en met het plafond toe. Anita zag mij kijken maar zei verder niets. Ze kleedde zich onbekommerd uit, duizendvoudig weerkaatst door het spiegelwerk, en haalde andere kleding uit haar koffertje. Een keurige zwarte rok met BH en witkatoenen blouse. En pumps. Pumps nota bene.…

Mijn vrouwelijke aanwezigheid werd bevestigd door de reflectie in de spiegel. Midden in die spiegel zat een gat en door dat gat kwam een dun rookpluimpje, alsof er iemand achter de spiegel aan het roken was. De rook veranderde langzaam van kleur, aanvankelijk wit, daarna wat gelig en tenslotte rood, bloedrood.…

Ik hoef dan alleen maar in de spiegel te kijken om te beseffen dat dit project volkomen mislukt is. Tsjezus, wat ben ik lelijk.…

Dat de wereld waarschijnlijk rond was, kon je vroeger al bemerken wanneer je in de spiegelkast van mijn atheïstische tante keek. Er bevonden zich kledingstukken en andere spullen die de onbeholpen tijd hadden doorstaan, een elastisch yogapak met doorgeborduurde Japanse pauwen, een klein ondeugend slipje, dat ze zomers vaak had gedragen, maar dat in…

Laatst zat ik in de stoel bij de barbier en toen moest ik toch wel even grinniken om die smoel in de spiegel. Mijn dorpsgenoten hebben groot gelijk.…

De wereld is als een spiegel, als je er naar kijkt zie je vaak iets wat je niet mooi vindt en wat moeilijk te aanvaarden is.…

Langzaam zet ik een stap dichter bij de spiegel. Ik kijk mijzelf in de ogen en alles wordt donker. Ik glij door een zwarte tunnel terug in de tijd, wat mij brengt bij hartkloppingen en dikke tranen. De paniek slaat toe en met een bleek gezicht verlaat ik de spiegel. Het is geen wonderspiegel, dit kan iedereen overkomen.…

Die buitenwereld (ik ben nog aan het grasduinen) is tenslotte enkel de spiegel. Als ik de buitenwereld de schuld geef en ik de oorzaak van mijn ongenoegen daar leg, is het alsof ik de spiegel in de badkamer de schuld geef van mijn warrige ochtendhaar. De spiegel doet niets met mijn haar, hij laat enkel de toestand van mijn haar aan mij zien.…

Op deze wijze kan de spiegel je leiden naar persoonlijke groei en spirituele verlichting. De vraag: “Wat zie ik in mijn spiegel “, kan ik nu beter beantwoorden, maar de vraag: “Wie zie ik in de spiegel?” zal nog moeten wachten op meer inzicht.…

Zou het niet eens tijd worden om een grotere spiegel te kopen?…

Ze weet het niet, in de spiegel ziet ze het meisje van toen hoewel haar mond geen geluid maakt, krijst en Incestkinderen schopt het kind in haar… te laat! ze is zover, neemt de kinderen mee op weg naar de vrijheid, terwijl ze fluistert : Pappa!…

Om bevestiging te krijgen vroeg hij de Uil om zijn mening: ‘Kijk thuis nog maar eens goed in de spiegel en dan zal je zien hoe licht je bent, echt het probleem ligt in je zelf. Je voelt je alleen maar zwaar.’…

In de sfeerloze en troosteloze winkelgalerij aan de Westermarkt in Tilburg bevindt zich eveneens een bescheiden kapsalon waar men in grote spiegels zijn verouderde gezicht, gelardeerd met rimpels en vlekken, kan bekijken. (Door het wazige beeld in mijn eigen spiegel was me het craquelé van mijn huid niet eens zo opgevallen...)…