Alle inzendingen over spleetje

Op school of op tv keek en kijk ik, als een medescholier of leraar, presentator of presentatrice een spleetje tussen de tanden heeft, verdorie altijd naar dat spleetje. Later nadat je volwassen bent geworden begin je iets van de psychologie en fascinatie van jongens en mannen voor spleetjes te begrijpen. Het zit gewoon ingebakken.…

Er gluurt door een smal spleetje een rode waas, dus intussen weet ik dat er een rood exemplaar aan zit te komen, ik zeg: doe je best ( want tja je moet praten tegen die dingen toch?) je gluurt de kamer binnen en bent hier, rood of wit- van harte welkom! Wie weet…morgen?…

Het spleetje tussen zijn tanden, subtiel in beeld. Mijn moeder had dit spleetje ook. "Net als Rob de Nijs," zei ze dan, om er vanaf te zijn. Ik kende hem als Bertram Bierenbroodspot uit "Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer?…

Er blijft wat tussen het spleetje zitten. Dan krijgen we nog het nieuwe woord dat hij vandaag geleerd heeft; ‘Maxstappe’. ‘Knap van jou!’ Vervolgens duikt hij uit beeld en verdwijnt met zijn auto de kamer in. ‘Heng! heng!’ Genoeg gepraat!…

Moeders voet ging dreigend naar het diertje, dat zich nog snel genoeg in een spleetje van de muur wist te verbergen. De hele verdere dag had Jaap erge jeuk. De volgende morgen maakte het treintje weer rondreizen in de kamer, geleid door bestuurder Jaap. Daar kwam de duizendpoot van gisteren weer aan! Jaap wilde gaan schreeuwen.…

Snel liet ie zijn tong over haar heerlijke vrouwelijke spleetje gaan en kwam bijna klaar. Hij kon zich nog net inhouden. Zij gromde en kromde haar onderlijf in wellust. Voorzichtig schoof hij in haar. Haar wimpers bewogen iets. Wild werd ie van deze lekkere meid; gaf een stoot en rukte haar de blouse van het lijf.…

" "Ach, waar is de tijd, zuchtte hij en liet zijn oogleden zachtjes naar een spleetje glijden. Het jonge wicht kirde voortdurend en dartelde de kamer rond als een vrolijke vlinder. Blijkbaar heeft ze een glaasje op, vermoedde hij. Om het kwartuur kwam ze de kamer binnen om zijn bloeddruk en lichaamstemperatuur op te nemen.…

De zesde dag begint de pijn te stagneren en valt mij op tussen een spleetje, dat er ook nog zoiets als een blauwe hemel bestond. Wat was de lucht eigenlijk fantastisch mooi. Zeker als het zonnetje schijnt. Van die simpele dingen zie je niet als je gebruikt en zeker niet tijdens het afkicken. Heb je wel iets anders aan je hoofd.…

Als ik door het spleetje van mijn oogleden kijk, zie ik de naakte Adam vissen. Was het niet God die met Adam en Eva de schaamte schiep? Mijn mondhoeken krullen. De laatste gedachte die ik heb, voor ik in slaap val, is een fantasie. Een fantasie van mijn ideale wereld. En in mijn ideale wereld, bestaat geen tv.…