Alle inzendingen over verpleger

...met medemensen, met "normalen", tot wie mijn broer niet kan behoren, de liefde en de vriendschap te prefereren zijn, zo heft de verpleger zijn protegé op naar het niveau van de volwaardige menselijkheid en hij ziet mijn broer als een vriend.

...enige bondgenoot is in duistere tijden. De verpleger toont belangstelling. Nee, het valt niet mee in de aanleunwoning. De eenzaamheid is allesoverheersend en het puzzelen en de bingo geven geen voldoening meer. Zovelen zijn weggevallen om mevrouw heen en nu heeft haar ziekte ook...

...en dag veroordeeld is tot het gezelschap van verplegers, telkens anderen, die elkaar in een nooit eindigende stroom vervangen en afwisselen. En de lieflijke jonge vrouw die mijn arme broer begeleidt geeft veel om hem, kust en streelt hem en voorziet zijn armzalige haardos van gel. Hij vindt...

...midden van de overige cliënten. In de inrichting verblijft hij onder de hoede van de charismatische verpleger die met zijn schitterende ogen over hem waakt.

...ziel en persoon van mijn gemankeerde broer. De verplegers hier zijn alles al gewend. Gelukkig kwam de zwarte, elegante auto van de Regiotaxi mij ophalen en binnen in het voertuig kon ik het menselijk vernuft bewonderen waarmee de apparatuur voorin tot stand was gekomen, waarmee het meisje mij...

...dat ik hem ten geschenke had gegeven. De verpleger grabbelde in de speelgoedkast en haalde een pakje viltstiften tevoorschijn. Mijn vierenzestigjarige broer zette zich aan het werk. Wild en uitbundig kraste hij de bladzijden van het kinderboek vol, daarbij geen aandacht schenkend aan de...

...zien komen en gaan; zijn ouders, de zussen, de verplegers; ze kwamen en gingen en verdwenen in onbereikbare, onachterhaalbare verten, terwijl hij zijn dagen en nachten, getekend door zijn ziekte, doorbracht in wat men, eufemistisch, aanduidt als zijn "appartement"; een ruimte, nauwelijks meer...

...uitstekend. Zijn thuis zal gedurende zijn leven de inrichting zijn waar hij onder de hoede van trouwe verplegers wel en wee zal kennen, geluk en verdriet.....

...zal Philippe met gekromde vingers het glas van de deur betasten en hij zal flauwtjes zwaaien naar de zus en de verpleger zal mijn broer naar me toe leiden die me zal kussen met zijn tandeloze mond

...Op de ziekenafdeling trekt men een "blik" verplegers voor me open; allen fotomodellen met paardenstaarten, strak gehuld in het wit; elkaar aflossend, samenwerkend in een harmonie die men de gehele mensheid zozeer zou toewensen. "U moet een paar daagjes blijven", vertelt de arts in de...

...ontmoet had in de wachtkamer had jarenlang als verpleger gewerkt in de inrichting en hij was wegens zijn menslievende professie ongetwijfeld op de hand van en sympathiserend en solidair met zijn patiënten. De naam was dus genoemd en uitgesproken en nu kon ik alleen maar hopen en vertrouwen dat...

De verpleger, gekleed in de witte beroepskledij, plantte de dunne naald haast aarzelend en tastend in mijn kwetsbare rechter pols als een ingenieur van een olieboorplatform op zoek naar olie in diepe lagen van de ondergrond van de aarde. Mijn bloed, dat noodzakelijkerwijs toegevoerd wordt via de...

...indigoblauwe deken over de wereld lag, zijn de verplegers gekomen in de groengele beroepskleding en ze brachten de grote zuurstofcilinder mee en drukten het levensreddende zuurstofmasker op mijn gezicht. Ze hadden als verwonderd ofwel medelijdend rondgekeken in mijn flatje waar het exotische...

...begrip bij zijn goedbedoelende zus. De verpleger leunt welwillend achter hem en lacht geamuseerd, maar toch mild en mededogend. Ze hebben mijn broer een shirt aangemeten met stoere, manhaftige teksten, die hijzelf niet kan lezen of begrijpen. Wegens zijn grenzeloze onmacht heeft hij...

...moest het ouderlijk huis; de ogen, de handen en de armen van degenen die hem liefhadden al vroeg inruilen voor de onpersoonlijkheid van de verplegers, als waren zij anonieme robots. En hij vraagt en blijft vragen naar het recht van de liefde en krijgt geen antwoord.....

...een bosrijk gebied. De broer, onze wilde, ongezeglijke, onrustige broer, was ondergebracht in de grote villa, genaamd "De Hondsberg" waar verplegers over hem waakte. Hij zou zijn "ongelukkige carrière" van zwakzinnige "voltooien" in diverse andere en andersoortige inrichtingen.

...zich voor me openen, zoals ik wenste? De verpleger stelde vakkundig vast dat mijn lichaam nog terugveerde, dat het nog weerstand bood aan de astma-aanval, buiten mijn verwachting. Een mooie kaart moest getuigen van het bezoek van de hulpverleners. De aanval liet zich nog altijd...

...vaak de wilde excessen, waarmee de psychische ziekten gepaard gaan, los in kreten en gebaren. De toegewijde en trouwhartige verplegers oefenen hun vaak uitputtende en tot wanhoop leidende zorg uit ten aanzien van de aan hen toevertrouwde cliënten.

...zegt de riedel op tegen de trouwe en liefdevolle verpleger, zijn plaatsvervangende vader sinds lange jaren: "winter, voorjaar, zomer, herfst". Aan dit besef klampt hij zich vast als een drenkeling op volle, onstuimige zee aan de reddingsboei, waar velen hem verlieten en hij nog slechts zijn...

...gewonnen. Ik was er zeer gelukkig mee dat de verplegers in de groen-gele kledij gekomen waren en ik bedankte hen uitvoerig. In een slordige nachtjapon, haast ontkleed, zat ik op de bank toen ze razendsnel het zuurstofmasker op mijn gezicht legden. Nog nooit was ik in een ambulance vervoerd,...

...uw zin?", vraag ik. Hij knikt bevestigend. De verplegers vragen hem wat wasgoed op te vouwen dat verkreukeld in een plastic wasmand ligt. Traag loopt hij op de desbetreffende tafel toe en met bedachtzame gebaren hanteert hij de kleding van zijn mede-bewoners. Hij heeft veel te overdenken maar...

...beland op de "reling" van mijn balkon. In het ziekenhuis betreed ik de lange, kale gang, geflankeerd door de zalen met de bedden, bezet door patiënten. De verplegers in de witte kledij zullen opnieuw goedgunstig de naald planten in mijn weke, kwetsbare bovenarm waarna buiten de herfstbomen mij...

...in een later stadium ijverige en toegewijde verplegers die taak over zouden nemen en fluks en onvervaard de naald in het kwetsbare vlees van mijn bovenarm zouden zetten. Voortaan stonden de oranje en blauwe fauteuils iedere maand klaar en zelfs werd bij die gelegenheden een lekkernij...

...en in een rolstoel naar de longafdeling.... De verpleger had gepookt met een naald in de dunne aderen van mijn hand onder de ogen van mijn moeder die een en ander niet aan kon zien tot het reddende infuus was aangelegd.... En 's-nachts dus die tranen van diep geluk om de levensreddende adem die...

...vallen van het blad" maar zorgzame en trouwe verplegers staan aan zijn zijde. Voor ik terugreis naar de Nassaustraat beschouw ik aandachtig het hoofdgebouw van de inrichting met een klok die geen dienst meer doet hoog op het dak, boven de gevel en ik begroet flarden van goudomrande,...

De trouwe verplegers stonden allen eerbiedig voor de openschuivende deuren van "Het Boshuis", de nieuwe accommodatie van zorginstelling "De Wever"; eerbiedig ten aanzien van de machtige, onverbiddelijke dood; eerbiedig en bedroefd.... Ze hadden wéér afscheid moeten nemen; toch leek de dood...

...mijn vragen opgehelderd werden. Twee heren verplegers, verbonden aan de nabijgelegen inrichting waarin mijn broer - wiens lotsbestemming getekend is door tragiek en ongeluk - verblijft, legden mij onlangs bij mijn bezoek uit dat in het genoemde meer een bedrijf genaamd "De Leemputten" zijn...

...was wonderlijk snel gearriveerd en de twee verplegers, man en vrouw, gekleed in hun groengele uniform en beladen met apparatuur, traden mijn woning binnen. Mijn telefoontje naar 112 was, gezien mijn astma, als legitiem en allerminst als "aanstellerig" beschouwd. Deze effectieve handelwijze...

...steeg onverwacht tot de top van het buisje. De verpleger, bij wie ik me verontschuldigde voor mijn eventuele nutteloze en ongewenste consultatie van de artsen was ontzettend voorkomend en beweerde dat ik altijd mocht komen; dat ze altijd voor me klaar zouden staan. De apparatuur van het...

...hadden mij bevangen. Gelukkigerwijs hadden de verplegers het zuurstofmasker meegebracht dat ze razendsnel op mijn gezicht hadden geplaatst. Nooit eerder had ik mij op de brancard in de snelle gele auto moeten uitstrekken die door de nachtelijke duisternis zijn weg naar het Elizabeth Ziekenhuis...