Alle inzendingen over werk individu verleden

Mijn werkzaamheden voor de Wijkkrant lagen ver achter me in de diepe krocht dan wel in het ravijn van mijn verleden. Ze was een van de velen die in lang vervlogen jaren geparadeerd hebben op het zozeer onheilspellende toneel waarop mijn leven zich afgespeeld heeft. Het weerzien na lange, lange jaren was een grote verrassing voor me.…

Uit de verre diepten van mijn verraderlijke en turbulente leven dook zij op; zij die mij kende en die naast mij stond; die ik al vroeg mijn bekentenissen kon toevertrouwen en nu is zij er nog, waar de ongenadige dood zovelen wegnam. Bij "Anvers" wacht zij nog op mij.... In een lang-vergeten, duister seizoen had ik mij toevertrouwd aan de typemachine…

Het verleden laten mee tellen zonder jezelf te belasten. Met nieuwe energie voor de toekomst. Ik probeer jouw gevoel te begrijpen en bevind mij tussen inzicht en berusting. Als individu is het onmogelijk om de wereld te veranderen. Maar je bepaalt zelf hoe je naar alles kijkt. Hoe je indrukken verwerkt en andere indrukken negeert.…

In vroege jeugdjaren was ik weleens met mijn ouders het lage, carré-vormige, witte gebouw, ontworpen door architect Jos Bedaux gaan bezichtigen, onwetend en onbewust dat ik er in latere jaren mijn entree zou maken als studente (bij die gelegenheid stapten roze flamingo's, "geleend" van het nabijgelegen Tilburgs Natuur Dierenpark rond in een door…

In die jaren waren de hippies over de wereld uitgezwermd en niet slechts San Francisco was het brandpunt geworden van "love and peace" en "flower power". En zelfs onze goede en dierbare provinciestad kreeg een klap van de molen. In een kapitaal herenhuis aan de Korte Heuvel kwam men samen tot diep in de nacht en de atmosfeer was vergiftigd met…

Stilstaan bij het verleden doen we vandaag de dag niet veel meer. Velen van ons zijn zich er niet meer van bewust dat wat we vandaag zijn, bereikt werd door de inspanningen van mensen in het verleden. Onze maatschappij en alles wat we verworven hebben vindt zijn oorsprong in dat verleden. Ja sterker, wij bestaan bij de gratie van het verleden.…

Hoe meer je een individu kunt zijn, hoe vriendelijker je reageert op je omgeving. Als je als individu jezelf kunt vermaken bijvoorbeeld. Als je als individu opborrelende irritaties in je binnenwereld voor jezelf weet te houden in plaats van dit uit te leven op de ander.…

besluiten nemen tot ze een ons wegen ( en dat duurt natuurlijk veel te lang) ze maken zich steeds minder geliefd ( vooropgesteld dat er nog sprake was van….) zeg: als er nieuwe verkiezingen komen, vroeg ik vorige week….je zei, nee joh en ik zeg nu met een Omtzigt in de gelederen wordt het hoog tijd dat het roer omgaat, de democratie is namelijk voorgoed verleden…

Zoals elk volk zijn taal, zijn cultuur, zijn “duister” verleden heeft, zo ook heeft elke individu zijn gewoontes, zijn gebruiken, zijn dagdagelijkse rituelen. En die kunnen nogal wat uit elkaar liggen in eigen midden, in het verenigingsleven, in feite overal. Als je er even wilt blijven bij stilstaan ( je mag er gerust bij gaan zitten hoor!)…

Mijn probleem is dat ik geen werk kan vinden.…

Verantwoordelijkheid voor vrede ligt niet in anonieme massale verantwoording voor het individu, maar in ieders individuele verantwoording voor het gedrag van de massa.…

Ieder mens is een individu. Een individuele steun voor anderen, wel te verstaan!…

Verleden, heden en toekomst zijn de drie grootheden die ons driedimensionale denken vastmaakt aan de belevenis van de tijd. Deze tijd is de versneller die het nu doet verdwijnen op de weg tussen verleden en toekomst.…

Het lijkt me een goede zaak dat de uitgever van de werken van Dahl deze zonder rare aanpassingen herdrukt: laat het werk van de literatoren uit het verleden onaangetast (tenzij het de spelling betreft). De 'tere kinderziel' zal van de oorspronkelijke tekst geen schade oplopen maar je voorkomt wel verminkingen aan de oorspronkelijke kunstwerken.…

Waar ge een individu hoort spreken over principes... wees voorzichtig. Waar ge een staatsman hoort spreken over systemen... wees voorzichtig. Waar ge een godgeleerde hoort spreken over dogmen... wees voorzichtig.…

Leven om te werken of werken om te leven? Ik kies voor het laatste. Alleen datgene produceren, in harmonie met de natuur, wat we daadwerkelijk nodig hebben. Zou het niet heerlijk zijn volledig in harmonie te leven, zonder steeds maar weer MEER te willen? MEER voor WIE? In mijn hoofd is nooit opgekomen te nemen wat mij niet toehoort.…

Als je buiten langs een stoep aan het werk bent, zijn er altijd voorbijgangers die zich met je bemoeien. Dat komt omdat het zo duidelijk is dat je aan het werk bent en dat het een nuttig en noodzakelijk werk is. Wanneer waardering kosteloos is, wordt deze gul uitgedeeld aan de verrichters van eenvoudig handmatig vakwerk.…

Nou vooruit, niet elke dag, ik werk alleen op dinsdag en woensdag, want ik ben een deeltijdvutter. Maar als ik half juni neer strijk op een Franse camping, dan kom ik allemaal fulltimevutters tegen. Die kijken mij dan meewarig aan: “Zo, werk jij nog?”. Alsof ik een bijzondere diersoort ben! Ja, ik werk nog en ik vind het ook nog steeds leuk.…

Aan het werk dus, aan het werk. Cheval was ook een laatbloeier.…

Dave staat voor zijn werk en dit was de grootste ellende die hem kon overkomen. Hij is geen slijmertje die via ellebogen werk hogerop wil komen. Dave kreeg een paar weken later een brief van Defensie. Of hij interesse had om naar informatiedagen te komen. Wat doe je? Je hebt een koopwoning en een gezin.…

Maar nu ga ik u hangen want ik moet ik hier en daar even wat motiverende schoppen uitdelen..er wordt daar gepraat onder het werk.. Maar meneer Van der Hork.. tuut... tuut...…

Die kunnen dan allebei aan het werk. Want we zijn hier wij, mensen zijn hier op Aarde voor het heilige kalf dat we Arbeid noemen. En Concurrentie. Maar vooral...…

Zwaar lichamelijk werk, lekker buiten in de natuur. Als salaris kreeg ik een zak groente mee. Met een smile van oor tot oor fietste ik naar huis. Zomaar een greep uit alles wat ik tot nu toe ontdekt heb. Het is inmiddels haast een cv op zich. Op uitzending gemist kijk ik een aflevering 'Tegenlicht' terug.…

‘Werk ze!’, zeg ik bemoedigend, steek mijn hand op. En? vraagt zoon, als ik terugkom met de boodschappen, verwachtingsvol kijkt hij me aan. 'Heb je hem in elkaar geslagen?’…

De nacht is mijn vriend, donker lacht hij naar een verleden en ben ik jong, de droom is levensvatbaar. De dag gebiedt werk, een wekker mekkert opstaan, je moet er op uit, de jaren hebben je versleten. Ik dans het koord, heen en weer, uiteindelijk boeit het mij niet meer.…

Deze maatregel zal ervoor zorgen dat dergelijke excessen voorgoed tot het verleden behoren.…

Een individu leert veelal zijn taal van 'n schoolmeester, dat jammer genoeg is. Maar schoolmeesters moeten de taal niet maken. Zijzelf behoren die te leren van 't Volk dat die taal spreekt en schrijft. En weer moeten die schoolmeesters niet alles goed-vinden wat dat volk schrijft en spreekt.…

Ik geloof dat ik zeggen mag dat ik een goedgeefs persoon ben. Zelden misgun ik iemand iets en als ik iets kan doen voor een persoon doe ik het meestal graag. Ik vind het fijn als ik iets geven kan, als ik een persoon iets toevoegen kan, en ik verwacht er niets voor terug. Ik vind het de essentie van leven dat het poogt, naar buiten te treden, en wat…

Aangezien je geen ander bent Kun je niet anders Dan jezelf zijn.…

Wie de schoen past trekt 'm uit…