Alle inzendingen over woonoord buitenland bezoek

Terwijl de wereld in brand staat als zelden voorheen in de mensengeschiedenis, bevindt Schaffhausen, zetel en vindplaats van de beroemde waterval, zich in vredige rust onder een heldere blauwe hemel. Daar vindt de Rijn haar hoogtepunt en apotheose en vanuit de hoogte beschouwd heerst er vrede tussen de chique, vaak kapitale bebouwing. Eens hoop…

"Kamphuis Woonoord" in Lage Mierde bestaat of bestond uit enkele houten barakken, die ik nu nog zie op de zwart-witte ansichtkaart uit 1965 die ik mijn ouders zond.…

Ons Tilburgse Wilhelminapark, doorsneden door bochtige, zanderige paden en omringd door monumentale herenhuizen, ligt met haar grillig aandoende, bijna ronde vorm centraal in de wijk "Theresia". Met een vriend bezocht ik op een milde zomerdag met bedekte hemel het nu gerenoveerde Café "Mimi", genoemd naar de voormalige Koningin, althans naar haar…

Met de sleutels in de hand stapte hij z'n werkkamer binnen. Licht, maar sober, niet al te klein, zo'n twintig vierkante meter. Niet ver vam het raam een behoorlijke schrijftafel. Geen bureau, maar een metalen frame met een blad van gefineerd hout. Telefoon binnen handbereik. De wand achter zijn werkplek liep wat schuin af naar beneden, het raam bood…

Het is vreemd wat het buitenland met je kan doen. Ook al ben je maar een paar dagen weg, het lijkt soms wel weken te zijn. Ik ben de wedstrijd niet gaan kijken. Voetbal is me de laatste jaren tegen gaan staan. Elke avond is er wel een televisie programma dat het nodig vindt voetbal uit te zenden of over voetbal te praten.…

Ik vraag mij af hoe toeristen dat doen als ze onze trotse wereldstad gaan bezoeken. Hebben die toch een chipkaart? Of een flinke zak geld? Voor mij is de lol er al af. Als ik echt een buitenlandse toerist zou zijn, dan zou ik weer terug gaan en een goedkoper en vriendelijker land opzoeken.…

In mijn mooie nieuwe agenda die mij optimistisch een mooi nieuw jaar voorspiegelt zonder mijn ellendige ongelukkige liefde voor jou; een agenda gelardeerd met onwerkelijke vrouwenportretten van fotomodellen en Barbiepoppen, heb ik het adres genoteerd van je verre woonoord en bestemming dat ik van je neef ontving, geschreven in nagenoeg cryptische, geheimzinnige…

Daar heb je de "Boots" apotheek, brandpunt van mijn vele bezoeken en de modezaken met hun etalages waarin ideaal geproportioneerde etalagepoppen mij iets voorspiegelen dat nooit werkelijkheid zal worden en daar is ook de "kopieerwinkel" waar mijn trouwe Michel de scepter zwaait en zijn computers beheert.…

In het buitenland staan wij al langer bekend als volkje dat niet met open armen wordt ontvangen. Wij denken van wel, maar daar zitten wij toch naast. Want het is een illusie om te denken, dat ze over de grens blij met ons zijn. Wij denken dat we een mondje spreken buiten de grenzen.…

Gedicht kerkje ginnum ik werd vroeger opgevoed met de bijbel en de kerk maar door ziekte kwam ik daar niet meer nu ben ik weer ziek na twintig jaar en denk na over de dood en het geloof en het hiernamaals en het heelal ik ben nu een heel andere foppe in een ggz instelling en er is hier dominee de wind en ik ben een kind lijkt het wel zonder…

Miljarden gaan naar het buitenland en hier gaan veel gezinnen naar de voedselbank".…

In mijn buurt zijn de huizen zo gehorig dat je elkaar kunt horen kuchen etc.…

Er lopen 's nachts en met name in het weekend nogal eens criminelen rond in de buurt waar ik woon, zelfs in mijn straat, dit veraangenaamt het woongenot niet.…

Als je bij deze woningbouwvereniging, die de naam draagt van "Elk een", wat zoveel betekent als "iedereen", maar dan vertaald in de noordelijkste taal, de huur niet op tijd voldoet dan word je zelfs na dertig huurjaren, zonder huurachterstand, als staatsvijand nummer een behandeld. Eerst word je telefonisch benaderd op een zeer intimiderende manier…

Het is meer dan dertig jaar geleden dat ik het flatje (het flatje dat mijn woning is tot op de huidige dag) ben gaan bezichtigen samen met de allerliefste wiens as sinds veertien jaar rust op de velden aan de Karel Boddeweg. Het sneeuwde lichtjes die dag; korrelige sneeuw had ons verrast en daalde op ons neer. In de verte doemde het gebouw al op, stammend…

REIS DOOR MIJN KLEINE KAMER VAN FOPKE ik zal proberen mijn kleine kamer van twee bij vier te beschrijven met mijn laptop midden in de nacht omdat ik dat leuk vind. Er staat een bed een stoel en een tafel. Verder muziek en boeken en schilderijen van mezelf die ik het mooist vind. Enkele fotos en wat lego en kaarten aan de wand en een lamp of drie…

"Villa Pastorie" is een etablissement, gevestigd in een pand dat in het verleden meerdere doeleinden gediend heeft en dat men bereiken kan via de stille Hogendriesstraat waar vervallen huizen eens mijn schoolkameraden, die uirgevlogen zijn over de wereld, huisvestten; dichtbij mijn geboortehuis dat zich schuilhoudt achter het kerkhof waar mijn geliefden…

Franeker op de klei iedereen in een klein huisje dat oud is met hoge kerken harde wind aan zee bij koehool harlingen en zwarte haan zware donkere luchten en zwart land ik woon hier nu bij een zorginstelling in het voorjaar komt alles weer op gang windmolen aan trekker op het land winkel weer open onland onbewoonbaar maar toch zijn hier grote…

Geruime tijd hebben bouwvakkers gewerkt aan de nieuwe appartementen in de Hasseltstraat in Tilburg. Een breed en solide hekwerk schermde hen af van de straat en als je bij de bushalte stond, hoorde je hun muziek en hun luidruchtige kreten die ze elkaar toewierpen. Maar toch al vrij snel kwamen de nieuwe woningen gereed en nu tonen zij hun fraaie, antracietgrijze…

Ik liep ook op die beroemde brug met de toeristenwinkels, maar dat is net zoiets als in Alkmaar de kaasmarkt bezoeken, terwijl ijverige mannen in schoongewassen boerenkledij opgestapelde kazen versjouwen met van die houten, wiebelende draagkoetsen. En maar interessant doen! Stompzinnig volksvermaak!…

Nog altijd bewaar ik het in mijn boekenkast: mijn "Afrika"-boek, een souvenir uit mijn verre jeugd, omhuld door een glanzende paarse kaft. Mama had het haar hoogbegaafde dochter die zoveel vragen stelde, eens cadeau gedaan. Het boek bevat vele kleurige, fotografische indrukken van het continent dat in mijn jeugd zozeer tot mijn verbeelding heeft gesproken…

Nooit meer zal ik Broadway in Worcestershire bezoeken, maar haar brieven bereiken mij al dertig jaar en ze getuigen nog altijd van onze "long-standing friendship" waar zoveel mij is ontvallen.....…

Van de Spaarnwoudelaan in de Tilburgse wijk "De Reeshof" maakt men zich wellicht een hemelse, paradijselijke voorstelling, doch geheel ten onrechte. Als men niet neerslachtig zou zijn, of zelfmoordneigingen zou hebben zou men dit hier gegarandeerd wel worden of de genoemde neigingen hier oplopen; de bruine, betonnen woonblokken ademen een sfeer van…

Tweede kerstdag ben ik nogmaals even bij hem op bezoek geweest. Nu had ik een doosje chocoladetruffels voor hem meegenomen en weer zei hij: ‘Een gegeven paard moet je niet in de bek zien.’ Ik hou niet van ruzie, dus ik hield me maar stil. Verder was het wel gezellig.…

Wij hebben een half uur lang Jezus in huis gehad. Mijn ouders zijn goedgelovige en vrome mensen en konden de man aan de deur niet weigeren. “Geeft u mij slechts wat brood en een uurtje rust op uw bank,” had hij vriendelijk gevraagd. Je moest wel geloven dat daar Jezus lag, languit op het glimmend bruin leer van de bank. Aan zijn naakte en zandvuile…

Elk jaar opnieuw neem ik me voor om na afloop van zijn bezoek de zaak niet meteen weer in willekeurige volgorde terug te plempen, maar nu eens rustig de tijd te nemen om behoorlijk uit te zoeken welke memorabilia het waard zijn om plaats te nemen in ons collectieve geheugen, en wat nu eindelijk, beslist, doelbewust en rigoureus weg kan.…

De Ringbanen omringen en omcirkelen als vanouds onze goede stad en ze dragen de namen van de vier windstreken. Al vroeg in mijn jeugd aanschouwde ik de paarden die paradeerden tussen de dubbele bomenrijen aan de Ringbaan Oost en sinds jaar en dag kijk ik uit op de Ringbaan West waar eveneens dubbele rijen maar nu van auto's voortrazen bij dag en…

Hij vroeg zich achteraf af waarom hij in een eerste bezoek zo nodig direkt dit stukje van zijn geschiedenis had verteld en besloot dat het de sfeer van vertrouwelijkheid was waardoor hij los kwam. Toen ze terug liepen glom Muis van tevredenheid.…

Dit weekend hadden we vrienden op bezoek. Voor de hoofdschotel zou ik hen confronteren met de uitvoering van een recept in Vera groot, maar als voorgerechtje had ik - mea culpa - iets uit de diepvries voorzien: bladerdeegmandjes met ham en kaas.…

Er was een oplossing. Dacht ik. Mijn geliefde broer bewoonde een huisje midden het platteland. Denk aan grazende koeien. Lappendeken van groeiende en bloeiende velden. Daar konden we naar toe. Dacht ik. Tijdens het nieuwjaarsfeest met mijn geliefde broer was bij mij de mening ontstaan dat mijn geliefde broer zich hield aan nu en dan een joint. Dat was…