Alle inzendingen over Ineke Wessel

Op het bankje in het bushokje zit een vrouw. Het is koud, ze rilt in haar te dunne jas. Ze zit er al een tijdje en laat elke bus voorbijgaan. Ze kijkt naar het huis aan de overkant. Er staat een raam open, een gordijn wappert heen en weer. Drie jaar geleden woonde ze in dat huis, samen met haar man...

In een dorp hier ver vandaan wonen kabouters met groene puntmutsen en kabouters met blauwe puntmutsen. Ze hebben leuke huisjes met een tuintje ervoor. De piepkleine raampjes hebben mooie bloemetjesgordijntjes. Het ziet er heel uitnodigend uit, maar dat is het niet. De groene kabouters gaan niet om...

In het bos ligt op de grond een nestje met eieren erin en ernaast. De eieren zijn nogal groot. De dieren hebben er al eens langsgelopen, maar weten niet van wie die eieren zijn. ‘Ze zijn niet van mij,’ zegt de koolmees, die boven in een boom alles gadeslaat, ‘daar zijn ze veel te groot...

Op zaterdagmiddag speelt het jeugdelftal van de voetbalclub zijn eerste uitwedstrijd in een naburig dorp. Met een bus zijn ze ernaartoe gereden. De ouders zijn uiteraard ook van de partij. Sommigen gaan mee met de bus, anderen met hun eigen auto. Tijdens de wedstrijd wordt er door de ouders van...

In het dorp is het zomerfeest in volle gang. Er is een kermis, er zijn spelletjes en elk kind heeft een mooie, gekleurde ballon gekregen. Er zit een kaartje aan met daarop een adres in het dorp en de vraag om een kaartje terug te sturen en te vermelden, waar ze de ballon hebben gevonden. Zo meteen...

In een hoekje van de steeg stond een kartonnen doos, die een beetje bewoog en er kwam gemiauw uit. Nieuwsgierige voorbijgangers keken in de doos en zeiden: ‘Ach, kijk nou toch, vier jonge katjes, wat schattig.’ Even later was er een man, die ook in de doos keek. ‘Schandalig!’ zei hij,...

Er was eens een meisje dat zich vreselijk druk maakte om alles, zo klein als ze was. Haar mamma zei dat ze dat niet moest doen, maar ze kon het niet laten. Ze was ook erg gauw van slag af. Als haar mamma en pappa bezoek kregen, was het meisje helemaal de kluts kwijt. Altijd als iets anders dan...

...en adequaat: "Jij hoeft nooit meer te eten, Ineke!" Een aanvankelijk bevredigende oplossing had zich aangediend, tot mijn maag begon te rommelen en de onvermijdelijke honger waarmee ik nog nooit kennisgemaakt had, zich aandiende. "Geef maar bessen, papa!" moet ik toen gesmeekt...

...het is "Tineke" geworden in plaats van "Ineke" maar in de intonatie van haar stem hoor ik zoveel waardering dat ik de naamsverandering voor lief neem en zelfs op prijs stel. Samen verkennen we de buurt: mevrouw schuifelt voort achter haar rollator. Sinds haar verhuizing uit het dorp...

...1937 trouwde je met de zakenman Albert J.J. Wessels. Jullie woonden in Johannesburg en jullie kregen drie dochters en een zoon; Marita, Elisabeth, Jeanne en Bert. In 1945 verscheen 'Die vrou en ander verse', in 1946 'Die ander dors', in 1949 'Die stil avontuur' en in 1950...

...drie vrolijke stemmen vanachter een traliehek dat de speelplaats van een school omringt, mijn naam roepen: "Ineke, we missen je!" Ze zouden me ondanks alles toch niet buitengesloten hebben.....

...zo stond daar zwart op wit, "is voor Ineke". Het bureautje dat sinds negen jaar, sinds de fatale dag, mijn woonkamer siert, had altijd haar grote trots en genoegen uitgemaakt en ze volvoerde er tevens haar schrijfwerk aan. Nu laat ik mijn ogen erover dwalen en liefkoos ik het...

...moeder waren nog zo trots geweest, maar de allerliefste, die ik voorgoed moet missen, had gelijk: "Ineke wordt gegarandeerd overal en altijd weggestuurd".

...waren nog zo trots geweest, maar de allerliefste, die ik nu voorgoed moet missen, had gelijk: "Ineke wordt gegarandeerd overal en altijd weggestuurd"

...schreeuwt en gilt de man naast mij. "Toe, Ineke, lach, dans, zing!" Maar ik zit erbij als een pias, met verkrampt gezicht en verbeten mond, denkend aan de 22-jarige "vriendschap" die voorgoed voorbij is, aan onze gezamenlijke etentjes, aan de mooie, ruiten gordijnen, die M. eens voor me...

...halletje van ons arbeidershuisje liggen. "Ja, Ineke, verklaarde hij, "grote mensen huilen ook wel eens". Hij had zijn jonge bruid na een lang ziekbed verloren aan darmkanker. Willem, Guus en Gérard leven niet meer. De onoverwinnelijke dood heeft hen weggenomen. Mijn vader en mijn ooms...

"Dag Ineke" zijn de enige twee woorden die je uitgesproken hebt toen onze wegen zich voorgoed scheidden. De fatale ziekte had als een blinde, moordzuchtige infiltrant, als een moordenaar steeds meer cellen, botten en weefsels van je lichaam doordrongen en het lichaam had geen stand meer kunnen...

...1937 trouwde je met de zakenman Albert J.J. Wessels. Jullie woonden in Johannesburg en jullie kregen drie dochters en een zoon; Marita, Elisabeth, Jeanne en Bert. In 1945 verscheen 'Die vrou en ander verse', in 1946 'Die ander dors', in 1949 'Die stil avontuur' en in 1950 'Tussensang'....

...Joanan, Karel, Rene, Ton en, niet te vergeten, Ineke uit Tilburg, hun pennevruchten blijven leveren, acht ik het realiseren van de vijftigduizend niet onmogelijk. Van de hier genoemde ouwe-getrouwen heb ik, inhoudelijk, geen uitgesproken favoriet. Echt niet. Ik neem ze allemaal tot mij, een keer...

...voor uw verjaardag, van uw trouwe vrijwilligster Ineke." Op de dag van haar verjaardag was ik haar enige bezoekster en mevrouw droeg, wellicht als "verkapt", "onopvallend" bewijs van dankbaarheid, het zwarte shirtje dat ik haar schonk, met daarop een goudkleurig medaillon. Hoewel met recht...

...halletje van ons toenmalige arbeidershuisje. Ja, Ineke, verklaarde hij "grote mensen huilen ook wel eens" Eens bracht oom G. het scheepje voor mij mee, het souvenirtje van zijn huwelijksreis met zijn tweede echtgenote naar Koblenz; het bootje met de twee kleurige mannelijke figuurtjes erop...

...had dat wel in de jaren zestig? Haar zusje Ineke, een paar jaar onder haar deelde samen met haar een bed, vanwege ruimtegebrek, vanwege geldgebrek, kortom het was de normaalste zaak van de wereld. In het superkleine hokje stond nog een bedje, ook daar lag een kind in, in het andere kleine...

...en de hoofdrolspeler van vandaag roept uit: "Ineke!, jij ook hier?" Ik voeg me bij de overige aanwezigen, onder wie een stralende dame, nog in de bloei van haar leven, die aan een ceintuur rond haar slanke middel een zilverkleurig, rond tasje draagt. Ook ontmoet ik hier een man, die ik ken...

...Rome. Hij trouwde vlak voor de oorlog met Tine Wesseling, die later een bekend schilderes werd onder de naam Francisca Aafjes. Zijn debuutbundel 'Het gevecht met de muze' verscheen in 1940. Tijdens de oorlog zat hij met Tine en hun kinderen ondergedoken in Terbant en Heerenveen. Hij...

...en met tranen in mijn stem verklaar ik: "Ik ben Ineke, een nieuwe vrijwilligster. Ik kom voortaan op de zondagavond". In een vitrinekast bevindt zich een compleet servies, met theepot en koffiekan, dat de dames en heren dementen mogelijk moet herinneren aan een ver verleden vervuld van...

Beste Ineke Voor een reactie onder jouw meest recente inzending is deze tekst te lang, dus dan doe ik het maar op een niet gebruikelijke manier onder het tabblad Hartenkreten. Kijk eens aan: na een simpele vraag van jouw kant naar de oorzaak van uit uitblijven van enig respons, komen er...

...Zwier Kliederaar en jij heet?' 'Whiske Moret-Wessels!' 'Mooi dan, Whiske, dit is mijn adres en ik verwacht je morgenavond om acht uur, schikt dat?' 'Dat schikt, maar ik moet wel uit Gieten komen, dus het kan wat afwijken!' 'Doe maar rustig aan en dan zie ik je morgenavond! Dag Whiske, veel...

...poseren, als ik hem daarmee kan helpen. Mail Ineke dat ik mij zorgen over haar maak. Twijfel of ik de Landelijke Inlichtingendienst moet inlichten over Erik's plannen. Laat tenslotte alles zoals het is en wacht angstvallig af. 's Nachts heb ik ongelofelijk veel last van nachtmerries, waarin...

...heetten Pieter Jacob Vrugt en Johanna Karolina Wessels. Ze was de middelste van drie kinderen. Ze was als kind erg gevoelig en ziekelijk. Ze had een slechte relatie met haar vader, die ruw en streng was. Hij had vier fietsenzaken. Hij stierf toen hij 44 was. Anna ging naar de kweekschool...

...schuim op de lippen', wat je samen met Hans Wesseling schreef. In 1958 debuteerde je met het toneelstuk 'Zolders'. Je was dichteres, radiodramaturge en journaliste. In 1960 verscheen je eerste, eigen dichtbundel 'Blauw gras' bij uitgeverij Stols in Den Haag. Naast dichtbundels publiceerde...