Alle inzendingen over Lone Star Texas

...kan zien. Als ik opkijk, zie ik hem vaak naar me staren. Ik voel me niet op m’n gemak bij hem en ik zorg ervoor dat er altijd minstens een meter ruimte is tussen hem en mij. Hij maakt op fluistertoon vieze opmerkingen: “Soms denk ik aan wat ik allemaal met je zou willen doen.” Aan het...

28. Als ik na de verkrachting - tijdens een schoolreis naar Berlijn - weer een klein beetje opgekrabbeld ben en na maanden afwezigheid weer voor het eerst naar school ga, heb ik wiskundeles van meneer Bol. Bol is een grote forse man die zijn naam eer aan doet. Hij kan nogal bulderen. Hij heeft...

...moeilijkheden ga zorgen. Ondanks deze slechte start begin ik met frisse moed aan mijn nieuwe baan als receptioniste. Het nare gesprek met Beerda probeer ik te vergeten en ik richt me op mijn werk. Ik vind mijn werk leuk en afwisselend en wat ik heel prettig vind: ik zit alleen en niet met...

29.2 Dan beginnen de telefoontjes. Meestal aan de het einde van de middag. Beerda belt met het verzoek of ik boven wil komen. Het gaat sluipend en bijna ongemerkt. Hij begint over iets wat met het werk te maken heeft en terwijl hij met z’n rug naar me toe staat en iets uit een kast pakt of...

29.3 Aan de buitenkant is Beerda een keurige personeelschef. Iedere dag verschijnt hij in onberispelijk driedelig grijs en met gepoetste schoenen op kantoor. Hij is ouderling bij de Gereformeerde kerk en schrijft iedere maand een stukje in het personeelsblaadje. Een stichtelijk stukje vol...

...neutrale toon zeggen: “Ik zal er naar kijken Lone, dankjewel.” De directeur houdt de deur voor me open en knikt me vriendelijk toe. Met een onwerkelijk gevoel loop ik de deur uit en zeg niets. Ik vind mezelf nog steeds een grote mislukkeling, maar inmiddels ook viezer dan vies. Niet...

...duidelijk… Iedere keer wanneer ik een nieuwe start wil maken in mijn leven breekt het af nog voordat ik er goed en wel aan ben begonnen. Mijn zware verleden achter me laten, wat ik zielsgraag wil, is onmogelijk. Ook al vlucht ik naar de andere kant van de wereld, viezigheid en smeerlapperij...

32. Mijn vader kon mijn geboortedatum maar niet onthouden. Daardoor werd mijn verjaardag door mijn ouders vaak vergeten of werd er op het laatste nippertje lacherig nog even een snippertje aandacht aan besteed. Maar soms vergaten ze het niet en moest mijn verjaardag juist uitbundig gevierd...

“Dit is wat je wil hè”, zei mijn vader lachend. Ik voelde zijn hand hardhandig over mijn hoofd wrijven, terwijl ik langs hem door de hal naar de voordeur liep. Ik ben al lang volwassen, heb inmiddels een eigen gezin, maar toch voelde ik me onmiddellijk weer dat kleine, angstige, onbeduidende...

34. Er is mij als kind thuis niet geleerd dat ik grenzen heb en die mag, zelfs moet bewaken. Ik groeide op in een sfeer van onverschilligheid en nonchalance. Er heerste een vrije moraal waar geen respect was voor mijn grenzen. Er was geen positieve aandacht voor mij en er werd nergens over...

35. Ik was een jaar of achttien toen ik verkering kreeg met Ruud. Dat was geen bewuste actie. Het overkwam me. Ik had hem ontmoet op een sportdag. Hij had mij bovenaan zijn lijstje van mooie meisjes staan. Ik vond hem leuk. Hij had mooie bruine ogen, mooie zwarte krullen en hij was lief voor me....

36. Ruud komt uit een liefdevol gezin. Zijn moeder is Indisch en familie is belangrijk voor haar. Iedere zondag wordt er uitgebreid gekookt en komen er ooms en tantes over de vloer die allemaal blijven eten. Soms blijven er tantes logeren. Zoals tante Maart. Tante Maart komt uit Den Haag. Ze is...

37. Van kleins af aan had ik het gevoel dat ik onzichtbaar was. Ook later toen ik modellenwerk ging doen of wel eens als rondemiss bij een wielerwedstrijd een bloemetje overhandigde, had ik niet het gevoel dat ik het was die daar stond of liep. Het waren verschijningsvormen van mij in de...

38 Meester, mijn vader, ging wel eens de zee in met een sleepnet om garnalen en platvis te vangen. Hij liep dan tot aan z’n borst het water in en trok dat sleepnet achter zich aan. Meer mannen op het eiland deden dat. Die keer dat ik mee ging wapperde op het strand een rode vlag. Dat...

39. Als kind had ik vaak blauwe plekken en kneuzingen. Meester en mijn moeder zeiden dat het kwam omdat ik nou eenmaal niet zo handig was. “Ja Loon is een beetje onhandig en heeft heel snel blauwe plekken haha..” Ik geloofde dat. Jarenlang. Om mij sterker en stoerder te maken sloeg...

40. Hoewel ik aan de buitenkant redelijk normaal blijf functioneren gaan de sekspraatjes met Beerda (de personeelschef van het Belastingkantoor) me niet in de koude kleren zitten. Het gaat niet goed met me. Daar kan ik op een gegeven moment echt niet meer omheen. Volgens de huisarts ben ik...

...een andere naam te hebben. Als Susan kan ik Lone die zich met moeite door haar leven worstelt even loslaten. Als we aankomen bij het restaurant ben ik onder de indruk van alle luxe. Hier komen alleen rijke mensen, dat kan je wel zien aan de auto’s die er staan. We worden naar een aparte...

40.2 Ik laat niet merken dat ik ook maar iets weet over de pornobaas en lach gewoon mee met de anderen om zijn stoere verhalen. Maar ondertussen vind ik het doodeng en ben ik erg op mijn hoede. In plaats van champagne drink ik water. Af en toe neem ik een klein slokje champagne, maar spuug dat...

40.3 Als ik de volgende morgen wakker word, lig ik naakt in een vreemd bed in een vreemde kamer. Ik heb barstende hoofdpijn. Aan de ene kant ligt Cees en aan de andere kant ligt een wildvreemde man. Als ik beter kijk zie ik dat het een man is uit het gezelschap van de avond ervoor in het...

41. Toen ik een jaar of acht was kreeg ik last van mijn linkeroog. Mijn oog werd rood, deed pijn en ik kon er geen licht op verdragen. Daarom hield ik de hele tijd maar een hand voor mijn oog. Ik probeerde het steeds tegen mijn ouders te zeggen, maar dat lukte niet. Het was kerst en mijn...

...van de schriftjes zei juf: “53 fouten Lone, dat ben ik niet van je gewend”. Toen heb ik die pleister er maar afgehaald. Daar werd thuis niets van gezegd. Dat die hele bril geen enkele zin heeft gehad, begreep ik pas jaren later van een oogarts in het ziekenhuis toen ik vertelde...

43. Op vrijdag bakte Meester (mijn vader) vaak vis. Hij gebruikte daar een grote, zware gietijzeren bakpan voor. Vis bakken was zijn specialiteit en ging gepaard met een hoop drank. Dat begon ‘s middags al als hij terugkwam van de haven waar hij verse vis had gehaald. Tegen de avond...

44. Mijn leven met mijn ouders was voor mij zo normaal dat de gedachte dat het om verwaarlozing, mishandeling, misbruik ging jarenlang niet in me op kwam. Toen ik een keer in een folder iets las over misbruik door een vertrouwenspersoon dacht ik: “O gelukkig, dat is bij mij niet aan de...

...Ik hoorde de moeder van Petra zeggen: “laat Lone maar even, ze is een beetje verlegen”. Petra en haar moeder begonnen te knippen en te knutselen met de lapjes. Na een tijdje voelde ik me vrij genoeg om ook mee te doen. Ik vond het gezellig en aan het einde van de middag had ik samen met...

47. Als ik op een andere school had gezeten zonder mijn vader, was dat beter geweest. Dan was school misschien een baken van veiligheid geweest. Een plek waar ik even kon ontsnappen aan de situatie thuis. Doordat Meester overal in mijn leven was, kon ik niet aan zijn invloed ontsnappen....

De ogen van mijn zoon waren een spiegel geweest. Een spiegel waarin ik het verleden, het heden, maar ook de toekomst even heel helder had kunnen zien. Het besef was als een bliksemschicht bij me ingeslagen. Er waren al eerder voorvallen en situaties geweest die mij aan het denken hadden gezet. Maar...

Het was een zonnige zondag in augustus. De schoolvakantie liep op z’n eind. Een mooie dag om samen met zoon Tom en dochter Olivia mijn ouders weer eens te bezoeken op Texel. Een paar dagen eerder had ik ze gebeld en gevraagd of het goed was als ik met de kinderen langs zou komen. Ondanks het...

“Toe maar, zeg ’t maar… Ik weet zeker dat je het antwoord weet”. Vriendelijk en met veel geduld probeerde meneer Mudema mij aan het praten te krijgen. Een paar minuten daarvoor had hij mij gevraagd wat konijn was in het Engels. Rabbit, natuurlijk wist ik het antwoord. Maar ik zei niks....

...2005 verscheen je achtste en laatste album met Texas, 'Red Book', genoemd naar het rode boek, waar je je songs in noteerde. Je bent beschermheilige voor CLIC Sargent, een liefdadigheidsorganisatie, die gespecialiseerd is in de ondersteuning van kinderen met kanker. De voetballer Thierry Henry...

...sta je daar, in je glas of naar andere mensen te staren. Mensen die wèl interessante gesprekken met elkaar voeren. Maar alleen reizen gaat prima. Het is het verschil tussen ergen zijn en onderweg zijn. Het mooie is dat we in onze aard sociale wezens zijn. Hoewel mijn vrouw het waarschijnlijk...