Alle inzendingen over Petra Else Jekel

...die "bergholen" laten maken. Pas in 1812 is "Petra" herontdekt. Zeker duizend jaar lang was het een vergeten, onbekende stad. De bijna loodrechte hellingen zijn door regen en zandstormen geteisterd. De invloed daarvan is duidelijk zichtbaar. De woestijnrotsen zijn door talloze...

Ik kom nog uit de tijd dat mijn moeder besmuikt met haar linker op haar rechterhand tikte als ze het had over de verre neef die werd verdacht van homoseksuele betrekkingen. ‘Dat is er zo eentje’ en ‘die is van de club’ waren gevleugelde gezegdes, begeleid door haar mimiek, die zowel...

In Nederland staan heel veel bomen. Als ik door mijn raam kijk, zie ik een rode boom en een gele boom en dan is het nog niet eens herfst. Verderop staan groene bomen, eentje met witte bladeren. En dan die bladeren. Een deskundige kan je aan het blad vertellen van welke boom hij stamt: kastanje,...

In de herfst van 1998 bleek dat het samenwerken op het atelier van het T.W.C. niet zomaar vanzelfsprekend was. Ego’s bleken te botsen, al snel waren de eerste ruzies een feit. Els haalde weer al haar vrouwelijke charmes uit de kast om het bestuur te overtuigen van haar gelijk in haar ruzie met...

Er is altijd een lijn tussen droom en realiteit. Is je realiteit een illusie dan is de lijn hard en een doorbraak doet 'pijn'. Is je realiteit reëel, dan is deze lijn permeabel en vloeit het langzaam door elkaar heen. Je leven kan een droom zijn en je droom je leven. Is je leven een...

De negatieve energie, die je een ander mens toezendt, komt hoe dan ook, eens, naar jou toe. Deze laatste dans ontspring je niet.

Elk mens op aarde, die geboren wordt om dit avontuur aan te gaan, is een bevoorrecht mens.

Elke seconde dat ik leef, geniet ik met elke ademhaling dankbaar van mijn leven.

Pak de mensen hun hoop op dromen niet af; en laat het geen nachtmerrie worden! De mensen hebben dromen nodig.

Misschien ben ik wel zo wijs om te zeggen dat ik niet wijs ben.

Ik draag iets heel eenvoudigs in mij en dat vormt een grote rijkdom voor mezelf en anderen.

De behoefte voelen om een ander mens voor de gek te willen houden, door niet van jezelf te houden. Jezelf ook niet werkelijk vertrouwen.

De ontkenning is de beste bevestiging. Het ligt er zó dik bovenop! Men dacht te kunnen doen alsof.

Liefde is een heel grote voortstuwingskracht. Veel groter dan ikzelf; ik ben slechts een onderdeel van het geheel.

De frustraat geniet een luxueuze levenswijze die ik mij niet kan permitteren. Je zou maar eens de werkelijke verantwoordelijkheid op je nemen.

De liefde van de vrouw was en is erg vaak nodig om het geweten van menig oorlogszuchtig man te temmen.

Ik zeg u: "De meest kwetsbare zielen onder ons verdienen de meeste liefde, het warmste licht en tederste aandacht."

Zelfs de meest abstracte begrippen zijn me tegenwoordig nog te concreet.

Ik ben iemand, een mens, een vrouw die toevallig nog ademhaalt.

Al de mensen die mij pijn hebben gedaan in mijn leven, zal ik vergeven.

Ik ben een feeks, die niet te temmen valt.

Alles, wat je niet kunt herkennen, zul jij ook niet als zodanig beseffen.

Sommige mensen onder ons doen zich voor als schrander.

Laat het dichten maar aan mij over, voordat er mij van alles wordt toegedicht wat niet bij me hoort.

Er zijn mensen die zichzelf zodanig overschatten, zodat de ander ernstig onderschat wordt. Er komt hoe dan ook een moment van ommekeer.

Vrijheid leeft in mijn ziel. Alleen als ik vrij in hoofd en hart ben, kan ik zingen van geluk!

Degene die verraderlijk is, is vooral verraderlijk naar zichzelf toe.

Vele woorden, vele zinnen, vele beweringen, maar men zegt eigenlijk zó weinig!

Goede wijn behoeft geen krans. Mag het dan ook een kopje thee zijn?

Of de werkelijkheid nou waan wordt, en een waan de realiteit is... ik blijf hoe dan ook: waanzinnig realistisch!