Alle inzendingen over duister

...zich aan alsof deze haar enige bondgenoot is in duistere tijden. De verpleger toont belangstelling. Nee, het valt niet mee in de aanleunwoning. De eenzaamheid is allesoverheersend en het puzzelen en de bingo geven geen voldoening meer. Zovelen zijn weggevallen om mevrouw heen en nu heeft haar...

...de hoop verlaat de mens pas in de dood"). Tot op de valreep, tot op de drempel van het ongewisse, van het onbestemde, duistere of lichte rijk dat wij allen wel of niet eens zullen betreden, inspireert en steunt de hoop ons.

...duistere jaar van mijn leven en in zijn meest duistere seizoen koos ik er bewust en vrijwillig voor - in weerwil van mijn hogere opleiding - een salaris te gaan verdienen met mijn handen in combinatie met een machine; ik werd typiste. En zo herinner ik mij hoe ik voor het eerst in de...

...manifesteert. Het speelgoed waarmee we speelden, de spannende jeugdboeken uit de schoolbibliotheek die we lazen. Zoveel zou ik op willen diepen, op willen heffen uit de duistere put, uit de krocht van de vergetelheid waarin het gezonken is, maar de herinneringen zullen nooit meer aan het...

...dele beschenen door de zon vertoonde zich aan de hemel toen we onderweg waren naar het zwembad. "Stappegoor" zou ons opnieuw verwelkomen en het weldadige water zou onze lichamen strelen. De "duistere regionen" rond het bassin hielden als het ware een mysterie in en de koepel ver boven onze...

...geen recht op, slechts een vruchtig gebruik van duistere krachten. Vroeger kwam ik overal en altijd te laat, behalve op afspraakjes, het was in die tijd dat ik verslaafd geraakte aan de rook in mijn longen. Kwam ik te laat achter. Toen ging ik uit van het goede in de mens, is mij later...

Het verdriet dat zich schuilgehouden had in duistere, verborgen uithoeken van mijn ziel, geest en gemoed brak los uit de kluisters en het bevrijdde zich en een wilde stroom van tranen baande zich een weg naar buiten, als een tomeloze, onbeteugelde rivier.... Een Cerberus bevindt zich op mijn...

...was destijds allang op de hoogte van zijn duistere verleden, want ik vernam via via dat die volgepropte priester een kinderlokker was en sindsdien heb ik die paapse volvraat met terechte argusogen bekeken, zijn vrome woorden geminacht en bestreden, zijn god verworpen en de poeslieve ritus...

De man; nee, niet de man; de tweeënzestigjarige jongen die mijn broer is, staart met ondoorgrondelijke, redeloze ogen naar een smurfenfilm. Zijn thuis is sinds jaar en dag het kleine appartementje in de inrichting waar zijn luttele bezittingen; zijn speelgoed verborgen zijn achter de deur van...

(voor Sieb Posthuma (1960 - 2014)) Je bent geboren op 26 juni 1960 in Rotterdam, als Sybrand Suardus Nicolaas Posthuma. Je studeerde schilderen en grafiek aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam-Zuid. Je bent niet godsdienstig opgevoed en je had duidelijk een tekentalent. Je leerde later...

In de donkere, duistere kamer, waarin de armoede zegeviert, staat een amaryllis. Zij heeft haar volledige schoonheid nog niet ontvouwd; de lange stengel draagt de felrode, veelbelovende knop die zich nog niet bevallig en elegant ontplooid heeft. De amaryllis was een geschenk aan mijn beste vriend,...

...imposante neonletters die de naam "De Kievitshorst" weergeven, de naam van de werkgever die mij eens hartelijk verwelkomde, lichten op in het duister. Ik zal mijn bestemming bereiken en de handleiding meenemen die ik voor mijn opdrachtgevers tot tevredenheid zal vertalen uit het Engels......

Ergens in duistere contreien waarvan ik de naam niet ken van onze zo geliefde stad bevindt zich een merkwaardig, ronduit demonisch aandoend, hoog oprijzend gebouw dat mogelijk eens dienst heeft gedaan als kerk en dat ik onlangs nog eens aanschouwde. Tussen de huizenrij vormt dit gebouw een...

...richting Zuiderpark, roepend en troepend in duistere wolken, vleugel aan vleugel werd niemand geraakt. Het mooie daarvan is dat kauwen in vlucht niet schijten, onbekommerd genoot ik van wat mij overkwam. Klaarblijkelijk hecht ik meer belang aan dit fenomeen dan aan uw reactie en...

...Jezus werd door de wereld bespot. De wereld is duister en haar aanhangers zijn nog blind. Als deze mensen ineens het felle geestelijke licht zouden zien, zou het pijn doen aan hun ogen en zouden ze deze snel sluiten. Om deze blinden te helpen om aan het licht te wennen zijn er gelovigen die...

...het geestes- en gemoedsleven van mijn medemensen hengel ik als een onbekwame, ondeskundige visser die maar zelden iets aan de haak slaat. Als een blinde vervolg ik op de tast mijn duistere gang door het intermenselijk verkeer in het onheilspellende circuit dat soms weinig goeds voortbrengt,...

...zij nog op mij.... In een lang-vergeten, duister seizoen had ik mij toevertrouwd aan de typemachine; slechts aan de typemachine, alsof mijn handen, in combinatie daarmee, mijn soelaas moesten vormen tegen de neerslachtigheid en mij het salaris zouden verschaffen dat mij in staat zou...

...meedogenloze kritiek. De vergelijking gaat mank. Ik ben nu afgedaald in de krochten, in de schimmige, duistere onderwereld van ziekte, verwaarlozing en verloedering....

Het is nog duister en koud in de vroege morgen op het Koningsplein als de marktkooplieden druk en gedreven bezig zijn de kramen in orde te maken. Vanaf een van de stalletjes, waarin allerlei soorten noten verkocht worden, straalt helder lichtgeel licht uit een reeks bolvormige lampen. Voor de...

...zoek waren naar een ondanks alles onvermoede monstruositeit die zich zou kunnen bevinden onder het oppervlak van de huid in de duistere regionen die hun geheim niet gemakkelijk prijsgeven. Althans voorlopig werd ik vrijgesproken.....

Het Brabants Afval Team is in duistere noordelijke contreien van onze stad gevestigd in een pand waarin menigeen nog niet dood gevonden zou willen worden. Vandaar heeft men het uitzicht op demonisch aandoende, hoog oprijzende gebouwen, merkwaardig en heilloos geconstrueerd en tot vertwijfeling en...

...ben, wat me gemaakt heeft, tot wie ik nu ben. Ik kan de vrouw niet zijn die ik geworden ben, zolang mijn kinderzielen niet in het licht gebracht zijn. Ze huilen en schreeuwen vanuit het duister om mij, ze hebben me nodig. Ik heb ze zolang ongehoord gelaten, voorbij gelopen, en uiteindelijk...

Het is op die desolate, duistere zaterdagavond, kort voor jouw dood, geweest, moeder!, dat we naar die cafetaria gegaan zijn waar mijn tranen vloeiden en stroomden; mijn tranen die je me verbood, die ik me van jou moest ontzeggen..... Waar ben je nu? Zal ik je eens weerzien zoals ik je vaak zo...

...oké, dat kind is de perfectie zelve Mijn duister verleden werd zielig boven water gehaald Opmerking fel aangedikt, verklikt Pijn wegens niet verdiend Verdriet prangend en vretend Voor ieder goed doen, vergeet het. Mama's en Oma's vaak moeilijk het stilzwijgen te beheersen Zaakjes...

...in haar "zaak" stortte als in een bodemloze put; echter zonder resultaat. De woelingen in haar geestesleven bleven mij duister, tot zij voorgoed afscheid van mij nam als was ik van geen enkele betekenis voor haar geweest......

...ben een schaduw of een droom. Op een avond, als het duister invalt, word ik misschien gewoon deel van dat duister en verdwijn. Vaak heb ik het gevoel dat dit helemaal niet zo erg zou...

...will be, will be, the future is not ours to see, que sera sera". Mijn leven nam een aanvang en vanzelfsprekend hulde mijn toekomst zich in de duistere onbestemde nevelen van het ongewisse; mijn leven dat de dalen van wanhoop en vertwijfeling, maar tevens de bergtoppen van het geluk zou...

...tijdens de nachtelijke dan wel avondlijke duistere uren boven haar station. Maar men kan zich afvragen: "What's in a name?" Als de vermaledijde, jaarlijkse gekte van het Carnaval losbarst, noemt men de mij dierbare stad ook "Oeteldonk", maar ik kan me nauwelijks voorstellen hoe...

...te horen waren, zijn vergaan in het bezadigde duister. De luide tonen, die hier bij zonlicht heersten, waren nu zwijgend, schimmig rond. Deze geheime geschiedenis, toch heel eenvoudig, wordt soms verlevendigd met kluchten van muizengetrippel, dat de bloemengeur enigszins benauwende spanning...

...wit vaasje van aardewerk Enkele traantjes van ontroering om haar menslievendheid waren mijnerzijds gevloeid. Anne kwam nooit weer. Om duistere, ondoorgrondelijke redenen liet ze het afweten. Ik bleef achter in schrijnende onwetendheid en met vage, onbestemde vermoedens