Alle inzendingen over duister

...heb ik nog nooit gevoeld, een duistere zoen, een duister moment. Hij ritst mijn jas open en betast mijn borsten. Hevig zoent hij erop los. Ik kan mij niet verzetten, het is te laat. Ik heb gekozen voor iets slechts, ik heb gekozen voor hem. Ik laat mij uitkleden, betasten, zoenen en haten. Ik...

...de vergadering en wierpen me hun onpeilbare, duistere blikken toe, tot het moment aanbrak, het onvermijdelijke, onherroepelijke tijdstip waarop ik vernemen moest dat ze niet langer te midden van de levenden verkeerden, dat hun wanhoopsdaad een feit was. Ik had hen nooit gekend en gepeild en...

...als een zwarte bergketen: vragend en wachtend duister. Vlak voor mij ligt een bruine vlakte, verzoekt om rustig toe te kijken. Ergens, in het midden ervan, begint de grond enigszins te bollen. Er ontstaat een kleine ronde krater. Uit dat donkere gat verrijst een ranke boom met fris lover...

...manoeuvre het schijfje tevoorschijn uit de duistere en onbestemde regionen onder het rechterooglid. Als een duiveltje uit een doosje schoot het optische instrumentje op de juiste plaats in het oog. Ik nam weer helder waar wat waar te nemen is: de bonte, veelkleurige en turbulente stad, de...

...we op het gymnasium onderwezen werden. Mijn goede, lieve en zorgzame moeder deed enthousiast mee, hoewel het haar in feite duister en onbegrijpelijk bleef wat de betekenis was van de monosyllaben die ik ijverig reciteerde....

...brein plaatst ons in het middeleeuwse duister met de boodschap om onze ogen pas te openen als het licht is verdwenen. Het spoortje licht van de waakzaamheid weerspiegelt in de materie en zal opnieuw toeslaan bij een sprankje onzekerheid. Het leven is te gecompliceerd om tot...

...licht. Geleidelijk aan moest je wennen aan het duister. Maar je leerde te zien in de schemering en ontwikkelde de eigenschappen die je nodig had om op deze wonderlijke wereld te leven. Je groeide op en vocht tegen het gif van de aarde dat in je ziel gedrongen was als een taai, kleverig vocht...

...zijn goed verborgen door het zoele duister. Maar hun nodende blik spreekt zwijgend tot elke begrijpende voorbijganger: "Een oponthoud in het Witte Huis geeft vrede en genot aan je zintuigen. Hier is de menselijke geest één met keukenverrassing en rust van het bos. De open haard...

...heeft een diepe blik geworpen in de voor mij duistere krochten en spelonken, in de vertakkingen, in het fijnmazige netwerk van de bronchiën en de longen en hij heeft niets kwaadaardigs of afwijkends gevonden.... Mijn tranen stromen van commotie, tranen omdat ik de mij zo geliefde wereld en...

...avond wacht ik op mijn taxi in de desolate buurt waar een merkwaardig, onheilspellend groot fabriekspand waarvan het onbestemde innerlijk mij onbekend en duister blijft. Een soort bedrijfs- of winkelpand daarnaast, genaamd "Woonsfeer".... En in de verte blaft een hond en zingen vogeltjes...

...verweesd en verwezen achter, tastend in het duister; zijn handen tevergeefs uitstrekkend naar wat hij niet meer kan omvatten. En de wereld raast rond in haar rusteloze en waanzinnige tempo en bekommert zich niet meer om het nietige, onbetekenende leven en om de liefdesgeschiedenis die als...

...lucide dromen. Een antwoord had ik niet. In duister van het niemandsland was ik alleen en zonder vragen. Ik had hem wel gezien, maar er niet over gesproken. Die nacht toen de stilte veertien talen sprak, zag ik hem met zijn schimmel op het dak, maar bleef ik zwijgen in mijn hart. Het was...

...paar, man en vrouw, gewikkeld in een duistere, dan wel florissante liefde die mij ontging en die ik bezwaarlijk kon peilen, bewoonde nog altijd het flatje op de bovenste verdieping. Noodgedwongen moest ik er aankloppen wegens verlies van mijn sleutels. De grote eettafel die de hele...

...zij die slapen. Een waarschuwing schalt door het duister. Ik mag daar niet komen. Glimlachend verwijder ik mij. Het is reeds geschied. Geen enkele hoeveelheid gedrochten die ik creëer kan dat ongedaan maken. Wanneer ik jou weer op mijn pad tref, zie je me niet. Haast in wanhoop neem je de...

...voelen. Kàn ik dat, zonder onomkeerbaar in het duister te verdwijnen. Evenwicht tussen hemel en aarde is een vereiste. Geeft mijn fysieke stevigheid die balans, heb ik in de loop der jaren genoeg klei vergaard? Dit wordt millimeterwerk, bij elke minimale stap ervaren of er nog vaste grond...

...gedichten gedwaald op zoek naar een stem in het duister. En ze liet je niet verdwalen, steeds weer op dezelfde plek, waar het verdriet aan regendroppels is blijven hangen. Het zou iets zijn van ik heb haar ook gekend, maar ze is nog altijd in ons midden. Zelfs na haar dood spreekt haar stem...

...het landschap van de ziel van mijn vriendin zo duister dat ik haar de fatale sprong van het flatgebouw welhaast moet toewensen (waarna zij het onbekende doodsrijk kan betreden, dat haar wellicht rust en verlichting brengt)? In tegenstelling met deze veronderstelling schilder ik haar het land...

...haar niet voor niks een literair beest. Ik smul nog steeds van "Kroniek van een zieke komiek", de heerlijke waanzin die daar van afstraalt, geweldig. Irina werd echter ook verguisd door duistere elementen, achterklapfiguren die afgunstig giftige pijlen afvuurden op mijn lieve kleine...

...of eventueel nog verschaft zou worden vanuit de duistere en onbekende regionen waar dit kennelijk bepaald wordt..... Een meneer in een scootmobiel, bovendien ten prooi aan heftige, kennelijk oncontroleerbare trillingen en scheef hangend in zijn voertuig kwam over de Spoorlaan in razende vaart...

...sentimenten en beelden die dwarrelen in zijn verwarde brein tasten al zijn verplegers en psychiaters volkomen in het duister en de enige toezegging waarmee ik mijn broer verlaat, luidt: "Ineke komt altijd terug".

...het landschap van de ziel van mijn vriendin zo duister dat ik haar de fatale sprong van het flatgebouw welhaast moet toewensen (waarna zij het onbekende doodsrijk kan betreden, dat haar wellicht rust en verlichting brengt? In tegenstelling met deze veronderstelling schilder ik haar het land van...

...nood. Helemaal niet meer dromen was ook geen optie, dan werd de eenzaamheid te groot. Ik wilde niet alleen in het duister achterblijven met een onrustig knaagdier of de herinnering aan een hosselende olifant.

...schilderde jaren geleden een doek, waarop een duister beeld van een dorpscentrum staat. Een beeld van het centrum van de macht, op het platteland. Het beeld van de donkere kerk, donker en droevig en dreigend. We weten allemaal wat er de laatste jaren gebeurd is. Het centrum van de machtigste...

...gedopt. Heeroom is voor de gek gehouden, een duister werelddeel maakte misbruik van de melkconsumptie in Nederland. Slimme negers zeiden 'ja en amen', onderdrukten eigen volk en incasseerden kralen en spiegels en verkochten hun zieligheid voor veel geld aan de wereld. Nergens anders dan in...

...verkocht als beleid. Doeleinden: : lukraak duistere bedenksels gevlochten in ambtelijke taal. Genocide : massamoord op burgers om hetgeen zij zijn. Geopolitiek : verborgen en openlijke doelen voor landjepik. Propaganda : hersenspoeling door middel van eenzijdige...

...man, mijn vader, op weg naar haar nieuwe toekomst aan zijn zijde. In het huis op huisnummer eenennegentig was een trap die naar de zolder leidde, een magische en mysterieuze zolder met vele duistere schuilhoeken waar wij speelden als kinderen met de neefjes en nichtjes. Het huis aan de...

...achter de serre; hij wist dat zich daar dat duistere afspeelde dat hij nog niet kon duiden. Hij zag de kaarsen branden die een geheimzinnige gebeurtenis inluidden die zijn broer bevestigde op die dag waarop hij hem van school kwam halen: "Vader is gestorven". Hij had zich niet gehecht....

...merkwaardigerwijs meevoert naar de wouden en rivieren van Cambodja, bevolkt door de meest exotische en veelkleurige diersoorten..... Tijdens mijn terugreis hobbelt mijn Deeltaxi door duister en desolaat Tilburg en de chauffeur, een fotomodel, veroordeeld tot zijn baan, verklaart aan zijn...

...met razende vaart had voortgespoed langs een duister, onherleidbaar parcours had mevrouw altijd de witte villa, een van de villa's die de drukke Bosscheweg flankeren, bewoond. Altijd was ik onwetend geweest omtrent haar wellicht eveneens heilloze en desastreuze leven dat zij nog altijd,...

...welk gedrocht houdt zich schuil in ongeziene, duistere uithoeken van mijn lichaam dat ik zozeer liefheb??? Hoe dit ook zij: meer dierbaar dan mijn bloed, dan mijn lichaam zijn mij de onvoorspelbare wolkenluchten en de zwartgerokte vogels die haar bevolken en die onverdroten hun koers...