Alle inzendingen over ontblote borste

...de kwetsbaarheid waarmee ik in de couveuse de borsten van mijn moeder en de handen van mijn vader moest ontberen, strelingen, die mij ook tijdens mijn zwaar getormenteerde leven niet ten deel zouden vallen. Het decor was ontworpen in 1953, de scènes waren al bij voorbaat gecreëerd. En ik zou...

...handen over mijn rug tot een hand mijn klamme ontblote rug vindt. Jouw vingers strelen mijn hete huid terwijl ik zachtjes knijpjes in je nek geef. De kriebels in mijn buik spelen op bij het idee van jouw lippen op de mijne. Ik draai mijn hoofd en onze gezichten zijn dicht bij elkaar. Ik ruik je...

...en weerbaar, jij bent een meiske niet te weerstaan, klein maar o zo er mogen zijn. Jij gunde mij de diepte van jouw borsten en een glimp van een glimlachend buikje, ik strooi kussen. Ik ben verliefd.

Nog koester ik het kleine portretje in het fotolijstje van de man die daar zo vrolijk en charismatisch is afgebeeld als een dansende godheid, mijn lang verloren kameraad en wonderlijke vriend die heeft gesproken over "diepe vriendschap" en over "samen zijn" maar die mij in vertwijfeling heeft...

Hij heft me door zijn blikken uit het wilde, woeste water van twijfel en vertwijfeling, zodat ik me spoedig op de hoogvlakte van zijn liefde bevind, veilig voor de laagte, voor de grauwheid en leegte.... Hij raagt met de wisser van zijn glasheldere brein door de uithoeken van mijn wezen en houdt...

Waar is die oerhartenkreet gebleven ? Toen we nog een moordkuil maakten van wat we voelden. Nu lees ik zoetsappige verhaaltjes, niveau Libelle met een glossy weerschijn. Schop toch nomdeju schenen, sta op lange tenen, strijk tegen haren in en stuit tegen de borst. Krijt weerzin jegens de...

...muziekje te hebben aangehoord: "Nee, mevrouw, er zijn geen rare afwijkingen in uw borsten gevonden".

...bloes, bij de aanzet van de welvingen van mijn borsten. "U tobt uw hele leven al" verklaarde zij, maar ik vergat haar het antwoord te geven dat mij vooraan op de tong lag: "Het is vaak ook leuk geweest" Thuisgekomen wentelde ik mij in het bed en trok ik het dons tot aan mijn neus op. Het kussen...

Haar bruine ogen leken op de halkast van mijn oma, toen ze nog leefde, zo glad gepoetst, zo mooi glanzend. In haar armen lag het kind, zij streelde het in volle overgave. Even leek de wereld een vruchtbaar paradijs, een stilleven van Renoir. Onder zijn grauwe tropenhoed leken zijn hersens weg te...

Op het kunstzinnig verantwoorde hoesje van de moole CD, geschonken door een vriendin, de gestalte, het silhouet van een slanke zwarte man en op de achtergrond de zonneschijf.... Een herinnering aan het zo uitgestrekte, immense, tropische continent dat in mijn jeugd al zozeer tot mijn verbeelding...

Het ziekenhuis is als een stad, als een universum op zich, waarin zich echter ook weer talloze universa bevinden. Tijdens met middaguur vormt het restaurant een zaal vol professionals, gekleed in witte beroepskleding, druk babbelend, een naamplaatje bungelend tegen de borst. Ik ben aangeschoven...

...nog geen sprake van was. Toch zouden je stevige borsten opzwellen door de moedermelk, want je raakte wel degelijk zwanger en je algehele zienerschap was onbetwist en samen met Otto keerde je terug naar het idyllische Worpswede, naar het hoofdkwartier, het witte landhuis 'De Barkenhoff'. Op twee...

Het is ochtend. Ik lig in bed, ver onder het dekbed, en welke hier bovenop liggen, zo'n drie exemplaren. Ze voelen zwaar aan, drukken op mijn borst. Met moeite sla ik de dekens open en probeer mijn bezweette lichaam omhoog te hijsen. Mijn hand graait naar het nachtkastje naast het bed, naar de...

Zij zag de meeuwen niet die joyeus rondcirkelden bij het venster. Zij zag de witte, pluizige, trage wolken niet niet die rustig voortdreven boven de stad zoals altijd al en zoals tot in lengte van dagen. Zij had geen aandacht voor de paarse kopjes van de krokusjes op hun fragiele steeltjes in het...

En zo herinner ik me tevens het kleine plaatsje achter het oude huis, allerminst een tuin, dat afgebeeld staat op de zwart-wit-foto uit 1954 waarop mijn vader mij in zijn armen koestert. Hulpeloos en uiterst kwetsbaar lig ik op de foto tegen het brede veilige baken van zijn borst. Hem was een...

...gegeven moment een Walhalla met wel duizenden borsten boven zijn uitpuilende ogen hangen. Hij probeert de zes goddelijke tepels in één keer in zijn mond te stoppen, maar dat lukt natuurlijk niet, maar in zijn roes gebeurt dat wel, in zijn droomwereld zijn er duizenden vrouwen, die hem...

...aanbid alle yin-borsten! De Reusachtige Borsten! Essenen, Katharen, soefie's, Franciscanen, woestijnheiligen, occulte magiërs, pacifisten, slechts enkelen die deze wet delen. Geesten bloeien wanneer zij de ruimte ervaren, de oneindige kosmos, die vol prachtige mysteriën zit. De...

...Je won 'natuurlijk' het 'Europese grote borsten kampioenschap'. Je brak internationaal door. Je speelde in de Belgische film 'Camping Cosmos' van Jan Bucquoy (1945, Harelbeke), waarin je campingbazin Miss Vandeputte was. In 1996 bracht deze film je weer naar Cannes. Je had een vaste...

...mee heeft. Dan rolt het antwoord eruit: "Uw borsten zijn nog hetzelfde als twee jaar geleden. Er zijn geen veranderingen. Het advies is om over twee jaar opnieuw foto's te laten maken". Mijn gang naar het ziekenhuis is niet voor niets geweest en van de fatale diagnose ben ik nog altijd...

...het was allerminst de warmte van mijn moeders borsten of van de handen of armen van mijn vader. Eenzaam in het broeikasje, dat men couveuse noemt, voerde ik mijn eerste strijd om te overleven tot aan de gelukkige thuiskomst. Dokter A. zou mij gedurende mijn eerste levensjaar begeleiden. Hij...

...Die Bokito springt helemaal op tilt bij al die ontblote tanden! Ja, beste lezers het is weer zover. Onzekere en goedgelovige mensen laten zich behoeftes aanpraten door jongens die nog net iets gladder zijn dan hun tanden. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: Accepteer het nou! Hoe ouder je...

...lezen. De dames kijken verheerlijkt naar de ontblote bovenlijven en blote benen van de jonge mannen. De oude 'heren' lopen letterlijk en figuurlijk voor lul in een te lange korte broek en zweetsokken. Onder de knie is een lapje rimpelig bleek vlees te zien. Bij beide seksen gutst het zweet...

Maak je hoofd leeg, plaats de benen in een kleine spreidstand, druk je borst vooruit, plaats je handen op de rug, ontspan je vingers en kijk naar de bal. Al het andere is onbelangrijk. Nu ben jij belangrijk en die bal. Dat is het enige. Haal diep adem en blaas je adem langzaam weer uit. Adem in...

...lichaam en die mij eens koesterde aan de tedere borsten en die door roeien en ruiten ging voor mij, haar zozeer geliefde dochter, die haar leven zou hebben gegeven voor mij, is niet meer te midden van de levenden. Zij rust voorgoed op grasgroene velden onder een eik waar voorjaarsbloemen ieder...

...ontbloot meisje, terwijl het meisje naar haar ontblote rechterborst reikt. Het werd in Galerie Pierre in een apart vertrek tentoongesteld, omringd door gordijnen, want je wist dat het voor velen chockerend zou zijn en sommigen kwamen inderdaad niet verder dan je voor een ordinaire pedofiel uit...

...beet in haar gerimpelde oorlelletje. Haar oude borsten hingen, en niemand die ze in zijn handen nam, even optilde en vrolijk tegen elkaar drukte, lieve oude borstjes van me... Niemand hoorde haar kreunen. Ze was alleen. Ze kwam alleen klaar en ze zou alleen sterven. (Vonne van der Meer,...

...een vrouw' staat een edelvrouw, die haar beide borsten zelf ontbloot heeft, een dubbel parelsnoer erboven, de jurk aanhoudend, zijwaarts kijkend, alsof je als kijker een ongenode voyeur bent, de tepels verbluffend zachtroze, man, wat een heerlijke uitschieter! Maar 'Veronica Franco' is dat...

...machtige kop met pijpekrullen, je schouders,je borsten zo volmaakt als druivetrossen groen. Ik ben niet meer dan een uitgestotene, een gek, een waanzinnige, een man zonder naam, zonder papieren, zonder status. Jij bent voor mij een heel mooie tandarts die boort in mijn ziel, die altijd...

...Ik ben zo blij en zielsgelukkig tussen de borsten van mijn vrouwelijke beschermengel! Ooit lag ik echt in haar armen, ik betastte haar lichamelijke borsten, maar toen wilde ze opeens naar huis, ik heb haar gebracht, ofschoon het midden in de nacht was, dacht terecht, van haar dromen duurt...

...de grootte totaal los van het formaat van de borsten Schreeuwerig is het desalniettemin deze non verbale communicatie waarmee het ego gesticuleert: armen gekruist over de borst - de schijn van 'koud' ik plak aan hem vast als een ijsblokje aan zijn vingertop nee, ik sla geen armen om...