Alle inzendingen van danny cant

Onwezenlijk leek het wel, ze merkte niet eens de schoonheid van de ondergaande zon in haar streling met de golven, langzaam verdwijnend in die betoverende gloed van een feeëriek kleurenpallet. Zelfs het geluid van krijsende meeuwen, als groet aan de invallende nacht, drong niet eens tot haar...

Ze was één en al levenslust. Jong, en ja, ook dat tikkeltje losbandig. Maar, zijn we dat allen niet geweest in een ver verleden. Haar glimlach was zo ontwapenend, dat elke fout haar onmiddellijk werd vergeven. Die onschuldige blik wist iedereen in te palmen, elkeen te bekoren. Het was dan ook...

‘Hier volgt een extra nieuwsbericht!’ In hartje Brussel, aan het Rogierplein, is deze morgen een terroristische bloemaanslag gepleegd. Tientallen argeloze voorbijgangers werden zwaar tot zeer zwaar geraakt. Het aantal lichtbedolvenen is nauwelijks te tellen. De getroffenen worden nu...

Wat staat er de volgende dagen zoal op het menu in een doorsnee Belgisch gezin. In ieder geval de eerstkomende tijd steevast pompoensoep, al was het maar om door de overstock te geraken. want geef toe, je kan er gewoonweg niet naast kijken, de pompoen is «in», deze dagen. Mijn bescheiden mening...

Langzaam laat ik mijn handen glijden. Af en toe een zachte druk, lichtjes bijschuiven en alles komt netjes op zijn plaats te zitten. Je ‘voeling’ is één geworden, bent gefocust en laat je door niets of niemand afleiden. De ene gedachte die rest, is dat het zo perfect mogelijk moet zijn....

‘Het is haast niet te geloven, hoe heeft het ooit zover kunnen komen. Zouden ze nu tevreden zijn, is het dit wat men wou bereiken‘. Dit zijn de eerste bedenkingen die mij door het hoofd flitsen Keer op keer bekijk ik de mail die ik deze morgen opende, nog steeds komen de woorden als...

Duisterder dan ooit lijkt het wel, wanneer hij zijn vertrouwde kroeg, ‘Het Pikante Kruid’ wil binnengaan. Dit slaat niet alleen op het nachtelijke uur, maar tevens op de gemoedsrust waarmee hij het laatste paar uren rondloopt. De onzekerheid die langzaam aan hem vreten gaat. Het ziekenhuis...

Akelig stil wordt het, stil als het woord “ongeneeslijk ziek” valt. Meestal goedbedoeld, vooral als het tussen echtparen gaat. Degene die de ziekte draagt, zwijgt in alle talen om de ander te sparen, en omgekeerd wordt er gezwegen omdat er niet teveel aan herinnerd zou worden. Om tranen in...

Het woord 'levenslang' heeft uiteenlopende betekenissen. Voor de ene is “levenslang” een lang leven, zonder de minste zorgen, pijn, ziektes of verdriet. Voor iemand anders is het soms een “levenslange” lijdenweg met ziektes, vol pijn en verdriet, geen enkele dag zonder zorgen, elke...

Dat is de vraag die je als ouder hoopt nooit te moeten horen uit de mond van je eigen kind. Maar helaas, het gebeurt maar al te vaak dat je geconfronteerd wordt met iets wat je helemaal niet verwacht, iets waarvan jij dacht dat het jouw kind nooit zou overkomen, iets waar je volkomen machteloos...

Snappen jullie deze wereld nog? Ik soms helemaal niet meer. Het lijkt alsof de mensen steeds minder met elkaar kunnen opschieten, niemand besteedt nog aandacht aan zijn medemens, denkt enkel nog aan zichzelf, is zo vlug gefrustreerd en heeft op alles en nog wat kritiek en commentaar. De fout...

Vol schrik schiet ik in het holst van de nacht wakker, badend in het zweet, rillend. “Verdomme””, hoor ik me zeggen,”het is nog maar de vierde keer dat ik wakkerschiet.”Ik slaak een diepe zucht en besluit dat het geen enkele zin heeft om te proberen verder te slapen. Even proberen aan...

Voel de leegte in m’n kamer. Toch is er liefde daar. Ben ik aan het dromen, want het voelt zo raar. Strek m’n handen verlangend uit op zoek naar je warmte, maar er is niets, enkel de kou. Twijfel bekruipt me, ben ik dan toch niet wakker, je was toch gisteren hier? Wrijf me de ogen uit, alle...

Wat er nooit was, valt niet te missen! Een waarheid die er zijn mag en voor wie in ‘weelde’ leeft gaat die stelling ook nog op. Je leeft goed, niets tekort en familiaal zit alles op rozen. Gewoon, het voelt prima en verlangt dan ook geen ‘extraatjes’. Je hebt geen rijkdom, hoeft ook...

Het leek een eeuwigheid te duren om enig zicht te krijgen op de situatie waar hij deze keer in verzeild is geraakt. Minutenlang was hij al aan het staren naar een hagelwit plafond met vier heldere lampen, en nu pas drongen de eerste geluiden langzaam tot hem door. Hij wordt steeds nerveuzer, en...

In ‘het land van gedruppel’ is vandaag, en dit voor de eerste keer ooit, de alarmfase afgekondigd! Het zat er aan te komen, maar nu is de toestand echt onhoudbaar geworden. Zo erg dat Djori beslist heeft om drastisch in te grijpen. Jaren terug was hij nog op zoek gegaan naar ‘de bron van...

Al eens stilgestaan, bij wat ze in de volksmond noemen, ‘zijn of haar laatste dagen, zijn bijna geteld.’ Pijnlijk, dat wel, maar onoverkomelijk, voor ieder van ons. Dan toch nog iets in deze wereld dat een zekere vorm van rechtvaardigheid betracht, alhoewel ook dit zéér relatief is. In...

Al zo vaak dacht hij eraan dit aardse leven te laten voor wat het is. Er gewoon uitstappen en hopen dat er voor eenzaten zoals hem ergens nog een tweede kans voor het grijpen ligt. Die kans zou hij met beide handen aannemen in het volle besef dat hij beter kan en heel wat meer in zijn mars heeft...

Het is al laat in de middag als hij ontwaakt en zich één ogenblik, slaapdronken, afvraagt, waar hij zich bevinden zou. Een zucht van opluchting ontsnapt zijn schorre keel als hij merkt dat hij deze keer toch het portaal van zijn schamele woning heeft gehaald. Nog net ziet hij vanuit zijn ooghoek...

Het is weer ‘die tijd van het jaar’. Diepduistere nachten, ijskoud, die niet eens breken in het grijze van de in elkaar overgaande dagen welke nu echt wel in sneltreinvaart op het einde van dit jaar afstevenen. Het is bijna het moment waar de ‘feestdagen’ elkaar niet kunnen bijbenen, waar...

Het vele drinken begint dan toch méér en méér van zijn verkommerd gestel te eisen. In zijn ‘heldere momenten’, die steeds minder vaak opduiken, weet hij zich amper te herinneren wat er de voorbije uren aan hem is voorbijgegaan. Hij denkt dat er voortdurend telefoon voor hem is, maar het...

‘Goedemorgen, mijnheer de Burgemeester. Mag ik U eventjes storen want wij zitten toch wel met een vrij ernstig probleem. Ik ben zo vrij geweest om onze papiervoorraad te inventariseren en ben tot de vaststelling gekomen dat wij met een wel heel nijpend tekort zitten. Het is namelijk zo dat wij...

Al weken was hij met de voorbereiding bezig geweest. Alles, maar dan ook alles tot in de puntjes voorbereid, er zorg voor dragend dat geen enkel detail, hoe klein, overgeslagen werd. Hij had het dan ook voelen aankomen, of beter gezegd, zien aankomen. Vanaf de dag dat die rare bomen weer...

Kennen jullie ook dat gevoel? Kniehoog door een grasveld lopen dat bezaaid is met rode papavers. Een zonnetje dat juist genoeg warmte geeft om jou net niet in het zweet uit te laten barsten. Zintuigen op scherp, bemerken iets verder een dartel duootje, dansend naar gene bloem. ”...

Ik, en met mij negenennegentig percent van wie hier schrijven, beseffen maar al te goed dat we nooit het status ‘Schrijver’ zullen verwerven. Ik bedoel, we schrijven wel, plaatsen het ook nog eens op (verschillende) sites, maar daar houdt het dan ook héél vaak op! We weten het, maar het...

Men wil de Strategische reserves aanspreken! Wel, die van ons zijn al geruime tijd aangesproken en hun antwoord is vernietigend. Waar zij het dan over ‘brandstofreserves’ hebben, geldt dit in ons geval voor het felbegeerde spaarboekje! Het is enkel nog bruikbaar als vodje papier om het...

‘Sorry mijnheer, heb je echt niets kleiner? Biljetten van honderd euro mogen wij niet langer aanvaarden. Ze zijn onbetrouwbaar geworden!’ ‘Ja maar, stamel ik nog. Ik kreeg dit briefje net in het Postkantoor als Pensioengeld uitbetaald! Die zijn toch wel te vertrouwen!’ Er is geen...

Vol schrik schiet ik in het holst van de nacht wakker, badend in het zweet, rillend. Verdomme, hoor ik me hardop zeggen, het is nog maar de vierde keer deze nacht dat ik wakkerschiet. Ik slaak een diepe zucht en besluit dat het geen enkele zin heeft om verder te slapen. Even niets denken, rustig...

Het ontwaken van een nieuwe dag, langzaam in dromen verglijden. Het gelach van spelende kinderen, af en toe een traantje als er zich eentje kwetst. Een vlinder die dansend van de ene bloem naar een andere walst. Gekwetter van ruziemakende mussen om de achteloos achtergelaten kruimeltjes van oud...

Is er een poort, waar de doden gaan? Zou er een weg zijn naar een volgend bestaan? Velen willen het geloven, klampen zich eraan vast, putten er soms de nodige moed uit, vinden er hun hoop. Maar… is dit alles niet tegen beter weten in? Is er nog een volgend bestaan? Is er nog wel leven na...