Alle inzendingen, jaar 2010, week 25

Niets is heerlijker dan toe te geven aan je innerlijke stem die op gezette tijden om de hoek kijkt en je lichaam tot rust maant. Na een drukke periode hoor je dat stemmetje dat vraagt om pas op de plaats te maken, even gas terug te nemen. Tijd voor jezelf; stilte, gezelligheid of juist berusting....

Bij zuidwesten wind en halfbewolkte hemel schijnt in de namiddag de zon door de oren van de tien maanden oude Kleine Kapitein. De roerganger van nog geen jaar met klapkuiten en worstarmen zal het een zorg zijn. Nauwelijks nog rechtop kunnen zitten, maar wel graaien op de bank naar alles wat blinkt,...

We zouden Pizza eten en niet gebracht door een helmpje van Piccolona of Restorini maar eigengemaakt. Mw. Trawant vind namelijk dat ik dat erg goed kan en haar gelukkig maken is mijn enige missie in dit leven. Dat vindt zij ook. Dus kies ik de standaard pizza met de krokante bodem van AH als...

Het sneeuwt in Zierikzee en de mensen lopen in dikke kleren over straat. De wind maakt het nog kouder. Sommige honden hebben een extra vachtje aan, vaak lopen ze met dikbuikige tantes, die kinderloos zijn. Er lopen veel droevige mannen zonder werk en zonder doel, zij kijken naar de jonge vrouwen...

Het verhaal van de literaire thriller SORRY van Zoran Drvenkar is gesitueerd in de Europese metropool Berlijn. De Duitse hoofdstad is tevens een volwaardige deelstaat van de Bondsrepubliek. Deze mooie stad biedt alleen al 175 musea die u als bezoeker een unieke ervaring doen beleven uit de wereld...

Jaren geleden heb ik eens een weekje in Zwitserland doorgebracht in de buurt van het stadje Sion. Om in contact met mensen te komen bezocht ik dagelijks een workshop tekenen. Een jonge frêle vrouw viel mij meteen op. Bij veel mensen weet je direct waar ze aan denken als ze ergens naar kijken,...

Wie een open ‘mind’ heeft, ’beschränkt’ zich niet. Zo’n type heb ik eens in hartje Rotterdam ontmoet en nog steeds kan ik me veel herinneren van wat hij mij vertelde. Hoewel het snikheet was had de man een wollen muts op. Ik zat alleen op een bankje en hij kwam een aalmoes vragen. Op...

Bij binnenkomst in Utrecht zag ik een billboard staan, dat mij warm moet maken voor een verbouwing rond het station, zo bleek. ‘De stad is altijd in beweging’, legde het billboard uit. ‘De tand des tijds laat zijn sporen na, elk tijdperk heeft haar eigen ideeën’. Ik keek rond op zoek...

Lang heb ik enige huivering gevoeld voor het schrijven van hartenkreten. Is het niet egocentrisch om te schrijven over persoonlijke zaken? Nu zie ik in dat daar niets op tegen is, want niemand is tot lezen verplicht en je dringt niemand iets op. Bovendien is het zomaar mogelijk dat een ander tegen...

Het ruikt muf in de wachtkamer van tandarts Piet Lubbers, er heerst een saaiheid die je de botten doet uitsteken, net als die magere Jezus aan het kruis schuin boven de vriendelijke, strakgeklede, mooigevormde tandartsassistentes. Ze doen tegen iedereen extra aardig, omdat er in de martelkamers...

Op een aardig nepstrandje langs de Reeuwijkse plassen maakte ik een reusachtige zeemeermin van zand. Achter mij dolden de zwembroekloze honden (ik leed aan plaatsvervangende schaamte gezien sommige geslachtsdelen) als losgeslagen wolven rond enkele flanerende, topless waternimfen. Dat intieme...

Levi drinkt een bak koffie en zenuwachtig steekt hij een sigaret op. 'Ik heb niet voor niets die Belgische detective-opleiding gevolgd', mompelt hij, 'en die blaffer was ook niet zo goedkoop, mooi lullen, die gladjanussen!'. Hij knoopt zichzelf een gele das voor en wanneer hij de voordeur...

'Kom binnen, ik heet Wim en ik woon hier al zes jaar in volle tevredenheid.' In zijn kamer is het een grote chaos; een asbak vol met peuken en verkreukelde papiertjes, overal vieze kleren en aan de wand posters van demonische rockgroepen en binnenklapposters uit de Playboy. 'Ga zitten', zegt Wim,...

Hij trok het rolgordijn omhoog. De lucht was wazig blauw. Dit werd een warme dag. Tine lag naakt boven op haar dekbed. Ze ronkte een beetje. Hij stond op om een grote kop cappuccino te maken. Beneden in de kamer lag Alex languit voor de tv. Op het scherm waren een aantal meiden aan het dansen....

“Dat mens praat alleen maar met haar Chihuahua!” riepen de oude mensen in het bejaardentehuis, “Ze is gek.” Corrie hoorde het wel, maar gaf geen antwoord. Ze roddelden altijd over haar, daarom praatte ze alleen maar met Karel, haar bruine Chihuahua. Hij begreep haar tenminste, hij gaf geen...