Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Utrecht

Bij binnenkomst in Utrecht zag ik een billboard staan, dat mij warm moet maken voor een verbouwing rond het station, zo bleek.

‘De stad is altijd in beweging’, legde het billboard uit. ‘De tand des tijds laat zijn sporen na, elk tijdperk heeft haar eigen ideeën’.

Ik keek rond op zoek naar de stad. Wat is een stad? Is een stad een samenstel van gebouwen, straten en riolen? Is een stad een gebied dat is afgebakend met borden ‘bebouwde kom’ met dezelfde naam? Utrecht, in dit geval?
Een stad is in ieder geval niet een groep mensen. Dat zijn stedelingen. Die stedelingen wonen in de stad, werken er soms en bewegen door de stad, bouwen hem op, breken hem af. Je zou kunnen zeggen: de stedelingen zijn altijd in beweging. Maar de stad? De stenen liggen er stil bij. De wegen gaan nergens heen, maar blijven waar ze zijn. De riolen wachten geduldig, of sterker, totaal emotieloos op onderhoud. De stad roept niet eens, dat ze in beweging wil komen. De stad is er. Of hij is er niet.

De tand des tijds heb ik ook nergens in zien bijten. Er is erosie door zon, wind en water, door vrachtwagens en wandelaars, maar een tand des tijds? Er zijn tal van sporen in de stad te vinden, maar die komen allemaal van natuurelementen, van mensen, dieren en planten. Planten breken stenen in tweeën. Dieren poepen kerken onder, zodat de zuren de heiligenbeelden oplossen. En dan spreek ik nog niet eens van de sporen die door mensen gestuurde machines in de stad nalaten.

En heeft u ooit een idee van een tijdperk gehoord? Tijdperken hebben geen ideeën. Er leven, ook weer bij mensen, ideeën. In bepaalde tijdperken zijn sommige ideeën dominant. Dat wil zeggen, dat de machtige mensen die ideeën aanhangen. Andere ideeën leven vaak vrolijk voort, soms zelfs bij meerderheden, maar die zijn dan niet dominant.

Waarom beginnen veel teksten zo? Ben ik de enige in Nederland die geen warme gevoelens krijgt bij het lezen van dit soort onzin? Want, zo bleek uit de tekst, de bedoeling was dat de lezer een warm gevoel kreeg voor de gigantische verbouwing rond het station. De bedoeling was, wellicht, aan te geven, dat de gemeente er niets mee te maken had. Dat de projectontwikkelaars er geen enkel belang bij hadden en architecten wel iets beters te doen hadden dan gebouwen ontwerpen. Dat machten van buiten de stad sturen: de stad zelf is in beweging. Er liggen geen besluiten van college achter. De tand des tijds laat sporen na. De projectontwikkelaars doen zoiets niet. Het tijdperk heeft ideeën over hoe de stad moet worden ingericht. Daar hebben we geen architecten of stedenbouwkundigen bij hoeven halen.

Schrijver: Jan R. Lunsing, 24 juni 2010


Geplaatst in de categorie: overig

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 180



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)