Hartenkreten

De stad was in Kerstsfeer.Overal de guirlandes en versierselen die erop zouden kunnen duiden dat de Kerstgedachte nu leefde te midden van de bevolking.... We hadden afgesproken in het café-restaurant en daar wachtte ik op haar bij een kop warme chocomel. Toen ze kwam opdagen had ze al gauw de me...

Als ik op de twee kinderen pas, omdat de ouders met de oudste naar een open dag moeten voor het vervolgonderwijs, gaat de jongste ( natuurlijk) iets later naar bed, want bij Oma mag dat! Er moet worden voorgelezen, en het kind kiest een boek wat ik niet ken. Op zich geen ramp, maar als ik het op...

Vanaf de voorste plaats in de bus, die hij bezette, hoorde ik mijn naam roepen als in wanhoop of vertwijfeling: "Ineke!" Hij was weer op weg: hij sjouwt her en der rond in de stad. Mijn afwijzingen zijn hem rauw op zijn dak gevallen, maar mijn verre geliefde heerst over mij, beheerst mijn hart, mi...

Onder een andere naam heb ik hier gewag gemaakt van mijn buurman Herman, ook bekend onder de noemer boze buurman. Hij is nooit meer boos, gleed zojuist doodstil de lijkwagen in, dag buurman Herman.

Van zeer korte duur waren ze, mijn nieuwe handschoenen het mocht niet zo zijn! Voor een paar luttele euro’s kocht ik ze ook al omdat ze als het ware “ dubbel “ waren, met een voering ook nog en het woordje Termal erop. Dat woordje deed het ‘m want dan heb je lekkere warme handschoenen en die...

De grote CD-zaak "Sounds" in de Nieuwlandstraat in Tilburg is niet moeilijk te vinden voor een wandelaar die vanaf De Heuvel het parcours aflegt door beregende straten. Binnen in de grote vierkante ruimte waar de uitgebreide collectie is uitgestald, staan twee vriendelijke jongemannen me te woord. H...

Vandaag heb ik de azalea voor je besteld. Aarzelend nog zal zij haar zachtroze pracht ontvouwen maar ze zal je niet kunnen troosten en ook ik kan je niet troosten.... Gedurende zestien lange jaren sleepte je week aan week, zondag aan zondag je verminkte lichaam naast me voort en aanschouwden we s...

Het wordt zo zoetjesaan een stunt om met weinig en nog minder uit te komen met je geld tegenwoordig! Geld overhouden aan het einde van de maand is een nobel streven geworden en ik moet erkennen, dat me dit geweldig afgaat! Zeg er wel eerlijk bij dat ik in het verleden heel erg makkelijk was met h...

Een hemel vertoont zich aan mijn venster in de vroege morgen: een hemel met wisselende bonte kleuren en met een panorama van pasteltinten. De nieuwe dag is aangebroken; een nieuwe dag voor mij? De jonge vrouw was nog idealistisch op haar vierentwintigste. Ze bracht een florissant herfstboeketje m...

Zorgcentrum "Koningsvoorde" aan de Generaal Smutslaan is goed geoutilleerd, met lange, goed verlichte gangen en trappenhuizen die tot de verbeelding spreken. Men kan er zich thuisvoelen. Toen de eerste kou van het seizoen al in de lucht zat was het er Herfstmarkt en had mevrouw haar grote collecti...

Hij was de broer van vader. In het gezin waren drie broers; ook Guus die is vertrokken naar Australië en een dochter, Cecile, die het leven niet kon dragen. Allen stonden rond mijn wieg en toen ik nog een kleuter was tekende en kleurde ik met de potloden van cederhout met hun heerlijke geur en ook ...

Wie ben ik? Dat is een goede vraag, dit is een vraag waar ik geen direct antwoord op kan geven. Ik is als een lege bladzijde die is uitgewassen door de regen, omschrijving nergens te vinden alles kwijt en alles vergeten. Wie ben ik, Waar is dit begonnen? Ik denk door de vele tegenslagen die ik ...

..... en toen zag ik die jonge jongens op een klein, kaal veldje in Tilburg West in de omgeving van een tandartspraktijk en die bontgekleurde, sierlijke haan, misschien ontsnapt uit een landelijke omgeving, die hun slachtoffer was. De jongens joegen de haan op die voortstruikelde en hielden niet op ...

De Heusdenlaan strekt zich uit in een buitenwijk van Tilburg en zij is bereikbaar na een lange tocht met het Openbaar Vervoer. De nacht ligt over de stad en in het voertuig dat haar weg schijnbaar eindeloos schijnt te vervolgen wissel ik kennelijk erotische blikken uit met een man op de achterbank d...

De Campina lag op die dag in de late herfst uitgestrekt voor onze ogen als een mooie, wellustige jonge vrouw op haar bruidsbed. We doorkruisten het landschap in het hobbelende, schokkende voertuig en hielden halt bij de "Belvertshoeve", een etablissement dat als het ware in de wildernis is gesitueer...

....en op die avond, na de redactievergadering, raakten we in gesprek: een oudere heer met een uitbundige, witte snor die ik van nabij moest aanschouwen en die hij me haast opdrong en ikzelf. Hij sprak over zijn diensttijd, vijftig jaar geleden en over de heftige wederwaardigheden die hiermee gepaar...

Ach, mijn kameraad, mijn vriendin, mijn enige zus, hoe liepen we samen eens in lang-vergeten tijden zij aan zij de lange weg en hoe zou ik voorgoed aan je zijde willen lopen over de lange, bochtige en kronkelend-onvoorspelbare weg van het leven. Een nieuwe dag is aangebroken, een nieuwe winter he...

Zou zo verkwikkend kunnen zijn, een bericht dat zich richt op een onbekommerde beleving. We kennen teleurstelling en ja, we gaan allemaal dood. En daarom propageer ik de vrolijke nood, weg met dat behang van verlaten kamers waar eens gewoond werd. Pak de witkwast en geef leven weer een vrolijk s...

In de plaatselijke krant las ik dat Netty Vorselaars-Sluijter is overleden op 93-jarige leeftijd en ik herinner me hoe op de zolder van haar kapitale woning aan de lange Ringbaan Oost vele dames en ook ikzelf en mijn moeder de naailessen volgden en hoe mijn moeder zo trots de bloesjes, jasjes en lan...

Haiku-cyclus: De woordkunst van ruim een eeuw geleden streelt het leesgemoed. Jongere zinnen verlangen meer naar vrijheid, maar houden van maat. Winkeliers prijzen hun waar met blije klanken: Pietje Smeerpoetsrijm! Nieuwe dichtbundels tonen vel gedaantes: streng, net of wirwa...

Het is een klein "kabinetje", een afgeschoten hokje, verscholen in de binnenstad, achter de kapperszaak van haar Turkse echtgenoot, genaamd Ali. Het is er rommelig en er staan mallotige koppen met daarover slordig gedrapeerde pruiken, als waren het poppenkoppen. Daar ontmoet ik mijn Turkse vriendi...

Eens zag ik het dorp Bavel terug toen in een laat jaar een vroege winter inzette. Het dorp had zich genesteld met haar villa's en landelijke huizen te midden van de mistige landerijen. Eens, in een lang-vergeten jaar; we waren meisjes van veertien jaar, mochten we daar bij de leraar Grieks op bezoek...

Ik trof hem vóór de Heikese Kerk toen het carillon "Merck toch hoe sterck" speelde; hij voerde een enquête uit voor de Gemeente Tilburg en vroeg me naar mijn mening over de Tilburgse binnenstad. Ik merkte op dat die best wat meer "historie" zou kunnen gebruiken, zoals in Den Bosch het geval is en...

Toen we door de lange Hasseltstraat wandelden: mijn oude tante en ik, kwam ter sprake hoe zij negenenveertig jaar geleden afscheid heeft moeten nemen van haar man, die wij gekend hebben als "Ome André" en hoe toen voor haar de langdurige eenzaamheid intrad, die echter wel onderbroken werd door haar...

Ook in Tilburg treden orkesten van wereldfaam aan. In de zaal met het zuurstokroze plafond bezetten zij het podium. De dames van de Opstapbus moesten uitgebreid kletsen over wat er vandaag weer op het culinaire menu stond; de eenzaamheid had zich opgekropt in hun innerlijk en werd uitgerold als een...

Op een onverwacht zonnige novemberdag doet de "Arriva"-bus haar haltes in de Von Weberstraat aan als bijen de bloemen in een welvoorziene tuin..... Op de voorgevel van een laag, langwerpig, houten gebouw, gesitueerd aan de voet van de hoog oprijzende Hoffmannflat met haar honderden appartementen ...

Ach liefste, aller-, allerliefste schat, in het ziekenhuis gaf je me de magische, cognackleurige steen cadeau, die je gekocht had bij "Pleïade"; de steen met de eigenschappen die mij zouden moeten genezen, maar de artsen moeten mij helpen. We stonden zij aan zij, heel ons lange leven. Aan jouw h...

Achter het arbeidershuisje dat wij in die jaren bewoonden, strekte zich een tuintje uit met helemaal achterin "onze" berkenboom met haar zwart-witte bast, door mama teer gekoesterd. Ze had ons de namen van de kwetsbare, lieflijke bloempjes geleerd: ereprijs, hondsdraf, vergeet-mij-nietje, boterbloem...

De C.-straat, dichtbij het centrum van onze stad, strekt zich uit als een sfeerloze, troosteloze trechter of krocht en ook in het huis van mijn "vriendin" heerst sinds lange jaren de ziekte, de doodsheid en het verval. Ze vraagt me welke muziek mijn voorkeur heeft. Zelf heeft ze eens gehuild om "...

Daarom wil ik mij gaarne voorstellen, Per Omnia is de naam. Daar zit meer achter hoor ik u denken, uh nee, maar dat interesseert me ook niet. Heb nog geen idee wat ik hier ga plempen, fris mij op, misschien treiterijen en gevlij in de marge. Wat me is opgevallen is dat alle afbeeldingen verwijder...