Hartenkreten

Er zijn in ons land veel, heel veel mensen die een nierprobleem hebben, niet zomaar een probleem dat eventueel op te lossen is met een pilletje of prikje, nee, als je een nierpatiënt bent en je nieren doen het slecht tot zeer slecht, is dialyse de enige optie om nog een beetje op de been te blijven...

Er waren: de kronkelige paden van het park en de straten van de stad, talloze malen doorkruist en er was: de vijver met de oranje, geschubde vissen die hun rondjes draaiden onder het wateroppervlak en er was: de kamer met de eikenhouten meubelen, omfloerst door herinneringen.Ik wist niet welke onbes...

Het gebouw waarin wij - scholieren - de eenmalige, kwetsbare jaren tussen onze puberteit en volwassenheid grotendeels doorbrachten was ten tijde van haar oplevering tijdens de dertiger jaren een opmerkelijke noviteit in onze woonplaats en een prototype van "Nieuwe Zakelijkheid"; aan langgerekte ga...

Van de Tilburgse Multi Functionele Accommodatie met de euforische, maar misplaatste naam "De Symfonie" aan de Eilenbergstraat maakt met zich wellicht - doch geheel ten onrechte - een paradijselijke, hemelse voorstelling. Daar bevinden zich aan langgerekte gangen eendere lokalen, begrensd door mat...

Door de indigokleurige nacht, die als een deken over de wereld lag, hadden wij koers gezet naar het klooster. Het licht uit de vele lantaarns die haar omstraalden gaven de plaats van het monumentale gebouw aan, bolwerk van de leer die de onwillige, weerbarstige wereld wil bevrijden en dat al twinti...

Woensdag stond Kenny Tete (basisspeler bij Ajax) voor de rechter: hij was aangehouden voor het uitschelden van een politieagent in december. Niet de gewone gebruikelijke termen werden er gebruikt, want ik denk dat de agent dan nog wel over zijn hart had gewreven, immers komen bekende Nederlanders so...

Daar staan vader en moeder op de foto; vader plechtstatig poserend, zoals hij placht te doen, moeder aan zijn zijde met de hond Driekus op een afstandje aan een strakgespannen lijn. Op de achtergrond de houten blauw-witte school die sinds jaar en dag afgebroken is en waarvan vandaag de dag een kale ...

Jezus was naam voor de zoon van Maria. Hij was niet op aarde om de Romeinen te verjagen. Hij kwam om de mensheid te redden van een eeuwig verderf. Niet als Jezus, maar als de Christus. De Zoon van God stierf aan het kruis. Hij overwon de dood. Na Zijn opstanding droeg Hij de naam Christus. En allen...

Op een dag die om onbekende redenen was "uitgevoerd" als de afbeelding op een Roomsch-Katholiek bidprentje (ik moest denken aan een hemel vol pasteltinten met een bleke zon achter een met paarse doeken omfloerst kruisbeeld) kwam ik haar bij de bushalte tegen. Ze zou een schoonheid zijn geweest al...

Ik vraag me af wie een christen is. Wie zich een christen noemt. Ik denk dat er een ander onderscheid is. Je bent een kind van God of je bent het niet. Een kind van God weet wie Christus is voor hem of haar. Je herkent ze aan de liefde die in hun hart is gelegd. Liefde uit God. Die Zijn Zoon gaf. Ch...

Winter is niet mijn favoriet ik zit binnen en het is koud het was laatst immers ijzel en sneeuw dan denk je al gauw... ik kruip in bed en houd winterslaap. Hier nog een schilderij van mij. liefs foppe voor joke

De receptioniste vertrouwt me toe dat ze Jezus in haar hart heeft gesloten. Zij waagt het echter niet de collega's de andere wang toe te keren, omdat zij een mep daarop af te wachten heeft. In plaats daarvan scheldt zij hen met enige regelmaat de huid vol. Deze scheldkannonades vormen haar probate ...

De mensen in de wachtkamer lijken te blaken van bloeiende gezondheid; niets schijnt er met hen aan de hand te zijn, hoewel ze, gezien hun doktersbezoek, ongetwijfeld geheime kwalen met zich meedragen. Op het wrakke tafeltje liggen enkele tijdschriften; glossy magazines; een blad over auto's en een...

Er zou moeten worden afgerekend met de mythe dat het christendom uiterst gewelddadig is en voor allerlei misstanden in de samenleving verantwoordelijk mag worden gesteld. Atheïstische regimes zijn veel gewelddadiger dan christelijke leiders en regeringen ooit zijn geweest. Zo hebben China en de vro...

Een kaal staketsel, een desolate ruïne is alles wat is overgebleven van het middenschip van de Lourdeskerk. Vele erediensten vonden eens plaats in wat eens de ruimte was met de banken en het altaar en de beelden; men zond zijn gebed ten hemel waar het al dan niet goedgunstig ontvangen werd, men hi...

In haar handen waaieren de bladzijden van het zonbeschenen boek uiteen als een harmonica en ook speelt de zon over haar lieve oude gezicht en over de ronde leuning van de houten, donkerbruine stoel waartegen haar rug rust. De elegante bloes en het gepermanente haar vormen als het ware de uiterlijke ...

Zomaar een dagje nieuws, met twee (natuurlijk zijn er meer) onderwerpen die me een soort van woest maken. In Engeland wordt een moslimjongen van tien jaar omtrent een tikfout aangezien voor een toekomstige terrorist. Nou kan ik niet in de toekomst kijken, maar snap de commotie wel, want iedereen loo...

Ik kijk nogal graag naar het programma de Slimste Mens. Bewondering voor dat wat mensen weten en verbazing over dat wat ze uit hun mouw niet schijnen te kunnen schudden. Maar bovenal bekruipt me een gevoel van medelijden bij het zien van de houding en het horen van datgene wat uit de mond komt van ...

We waren, op een nog winterse dag, de imposante gebouwen van het voormalige klooster genaderd en betraden nu spoedig via de massieve donkerrode toegangspoort de brede, kale gangen en de eveneens lege, uitgestrekte zalen. We wierpen zijdelings een blik in de grote eetzaal met de hoge ramen waar de hu...

Ik ontmoette hem op de Noordhoekring. Zijn vergrijsde snor en baardje vormden een smalle, dunne lijn rond zijn neus en mond. Hij stapte van zijn fiets, zette één voet naast het voorste wiel en zijn vriendelijkheid overstelpte mij. We hadden elkaar twaalf jaar niet gezien en ik herinnerde me de...

Wat bezielt mensen om mij de maat te nemen. Mij met een veeg uit de pan aan de kant te schuiven. En lukt het niet op de ene manier, dan de andere maar. Eén ding is duidelijk: ze gaan niet met mij in zee. Kortom, ze zijn een andere mening toegedaan. Tja, en hoe moet ik daar op reageren. Ga ik me...

"Prent het in je geest, die nog zo gevoelig is: van niets heeft de mens een zo grote afschuw als van de eenzaamheid" (Erich Fromm) Het huis ligt er triest en troosteloos bij. Binnen: de traditionele indeling: een bankstel in de ene helft van de kamer en in de andere een eettafel die hoogstens ...

Als er één ding is wat ik als heilzaam heb ervaren is het de afstand. Soms kort. Soms langer. Inkeren tot jezelf. Afkeren van alles en iedereen die prikkels veroorzaakt. Zo word je bewaard voor dingen waar je later spijt van zou kunnen hebben. Men zit niet te wachten op mijn mening. Mijn gedachte....

Ze leek me een Braziliaanse of Spaanse met geprononceerde lippen, licht getint, en met warrige zwarte krullen. Wachtend op lijn zes kwamen we te praten, eerst over het weer, daarna over de menselijke lotsbestemming dan wel over het geluk dat ons toebedeeld was of eventueel nog verschaft zou worden v...

Zal ik me altijd je kamer blijven herinneren, je kamer met de fauteuils die dienden voor onze gesprekken; gesprekken die we voerden onder het licht van de zomer, onder schaduwen en regen van de herfst en terwijl het buiten een witte wereld was? Zal ik later blijven denken aan het tafeltje waarop ...

Ze noemen het daar de "Vloeiweiden" of het "Vloeieind" (Ik wil ervan af zijn waarom ze het daar zo noemen; de volksmond schept zo haar legenden, fabels, spookverhalen en mythen; is daar wellicht de naam op gebaseerd? Als je geluk hebt kun je daar, op een kleine, afgegrensde weide, koeien zien...

Ik heb nog nooit het bed gedeeld noch met David Bowie noch met La Paay. Met David kan het niet meer...

En weer gaat policor in de fout, de beste persoon mag niet winnen. Populisme mag niet dus kiest men een persoon die populair is bij de meeste partijen, ongeacht haar kunde en kennis. Als je de (ongekozen) heerser van Marokko behaagt, dan mag je vuurwerk verwachten in het parlement. Ik hoop dat h...

Het Zelf van de mens is een ver land waarnaar hij heel zijn leven blijft reizen en waar hij nooit aankomt. De lagen van opvoeding, omgeving, cultuur en nationaliteit zijn eromheen geslibd als aanzettingen van mossen en koralen rond een scheepswrak dat sinds mensenheugenis rust in de diepte van de oc...

"Wil je eens kijken bij "De Slegte" zei mijn zus "of ze een boek over molens hebben. Vroeger was hij in de naaimachines, nu is hij in de molens". Het boek waarop meteen al bij binnenkomst in de winkel mijn oog viel, kon niet beter aan onze doelstellingen beantwoorden: pontificaal prijkte op d...