Hartenkreten

Hij was klein van postuur. De grote koffer op wielen die hij vervoerde, was manshoog en leek me van een gewicht dat minstens zijn lichaamsgewicht vertegenwoordigde. Bruine, vriendelijke ogen boven de mondkap. "Is this bus going to the central station?" vroeg hij. Ik moest zijn veronderstelling b...

Een lichte verkleuring vertoont zich nu aan het geboomte aan mijn venster. De Natuur, de arme Natuur die niettemin in het huidige tijdsgewricht haar treurige klaaglied zingt, volgt nog haar ritme, haar trouwe cadans van eeuwen her en een nieuw seizoen treedt in. Een zwak briesje beroert het geblader...

Aan onze Rueckertbaan, die zich uitstrekt langs de tuinen en grasvlakten die zijn gesitueerd rond de massieve, witte, stenen gestalte van ons grote Twee Steden Ziekenhuis, bevinden zich momenteel als een soort verkapte kunstwerken in een onwerkelijke tentoonstelling of als een soort mergpijpen in de...

Opnieuw trof ik bij het station, zittend op een bankje, de wonderlijke, in de kleuren zwart, wit en grijs uitgevoerde vogels; de duiven die parmantig voor mijn voeten trippelden en die ijverig de cashewnoten oppeuzelden die ik voor hen uitstrooide. Een voorbijganger merkte daarop op: "Ze komen n...

Ze droeg een soort tuinbroek met schouderbanden en sneakers en haar blonde haar in een staart en verder alle kenmerken van jong, overdadig en overvloedig leven. Ze sprak me aan: "Waar gaat u naar toe?" "Ik ga een terrasje pikken en even kijken bij "Portagora", de Kringloopwinkel" was mijn a...

De afstand Tilburg-Biezenmortel is met de snelle, witte auto van de Regiotaxi gemakkelijk te overbruggen. Een stoere en aantrekkelijke oudere chauffeur met apenarmen die hij aan het stuur hield, legde die afstand op een zonnige septemberdag met mij af. Mijn broer wachtte al op mij. Hij danste al...

In het feeërieke, placide parochiekerkje met de grijswitte zuilen schreed op Goede Vrijdag de gemartelde Christusfiguur onder het kruis voort naar het altaar en het uitzinnige tafereel joeg mij veel angst aan.... Op school hadden we met paarse en gele kleurpotloden de plaatjes ingekleurd die bij...

In september, bij de nadering van het najaar, kan de kou al in de lucht zitten. De windvlagen waren echter als een streling voor mijn verouderde lichaam. Aan de voortreffelijke, onovertroffen jeugdige uitstraling van de verkoopster viel werkelijk niets te verbeteren (het lange haar dat tot over d...

In dit geval geen hoogdravende zaken, nog minder hele nare, maar ik denk zomaar dat in huize T het volgende niet alleen voorkomt? Een simpel gesprekje afgelopen week met als uitkomst: ik zou niet weten wat ik zonder je moest, liet mij later antwoorden: maar wat zou je nou het meest missen… wi...

In onze jeugdjaren kwam meneer Van Poppel eens per week de boodschappen aan huis brengen. Ik kan me nauwelijks ontveinzen dat hij op President Johnson leek. Voor ons, kinderen nog, bracht hij, naar ik me nog goed meen te herinneren, gele en rode speelballen mee die eigenaardige ovale vormen aannamen...

Van een vriend die het gebracht heeft tot Inspecteur van de Belastingdienst hoorde ik dat slechts een MBO-opleiding nodig is geweest voor jouw werkzaamheden in je armzalige baantje van belastingambtenaar, mijn liefste, arme vader. Op die foto (die ik nog altijd bewaar) zie ik je op die kale kamer, ...

Misschien ben ‘k wel een tikkie van de oude stempel, maar dat boeit me niet, zolang ik me er goed bij voel is het altijd oké tenslotte? Beginnende met wat kleine nietszeggende boodschapjes te doen, thuis komende even koffie drinken met zijn twee, onze Swiebertje (kanarie die er ook uitziet al...

Mijn vraag aan mijn lezer is: vindt u het ook zo'n feestelijke gebeurtenis die Persil Discs aan te schaffen bij Albert Heijn met 60% korting? En mijn volgende vraagstuk is: gaan we met die zielige kortingsstickers die je open kunt krassen de oorlog in de maatschappij tussen "haves" en "have-nots...

De arts die sinds jaar en dag mijn huisarts is, greep, grabbelde en graaide naar hartenlust meerdere malen met haar handen in mijn weke, kwetsbare middenrif en ik vroeg haar eveneens meerdere malen, dodelijk ongerust, of ze "iets nieuws" geconstateerd had. Het antwoord was ontkennend, maar, weer a...

Mevrouw had haar lange leven doorgebracht aan de zijde van haar man in Tanzania, Nigeria en Kenia. De dubbele ring aan haar vinger getuigde van de lange huwelijksjaren. De "West-Europese Weelde", de overvloed in de winkels, had zij na haar terugkeer niet zozeer verwelkomd. Veel liever had zij geno...

In die tijd had je nog die kaartenbakken die je kon raadplegen bij onze vestiging van de vrijwilligerscentrale aan het Sint Annaplein en die voorziening leek op een hoorn des overvloeds, op een rijk, gul arsenaal waaruit je naar hartenlust kon putten en waaruit je vacatures van je gading kon opdiepe...

De vraag rees bij mij op of het St.Elisabeth Ziekenhuis soms mijn nieuwe thuisfront werd? Ik was er geboren, zoveel was zeker en de eerste weken van mijn leven had ik door moeten brengen in het glazen broeikasje dat men "couveuse" noemt; ik was er meerdere malen opgenomen geweest.... Hoe dit oo...

Tegen haar, tegen mijn vriendin, had ik vaak uitgebreid verhaald over "my secret love" die "no secret anymore" was. Maar mijn vriend verdween in verre tropische sferen en zocht onpeilbare, onnaspeurlijke verre horizonten om daar zijn heil te zoeken.... Met lege handen, met een leeg hart en lege ...

Vannacht zag ik je in mijn droom, vadertje! Ik wist dat je terug zou keren van gene zijde, dat we weer samen zouden zijn. Je was altijd vredelievend, vadertje, je beschermde me, alles heb je me willen geven, nooit heb je me geslagen. Op je saaie kantoor werkte je dag aan dag gedurende veerti...

Ik had nooit veel gesprekken gevoerd met de oude dame aan wie ik "toegewezen" was. Stilzwijgend en als vanzelfsprekend waren onze verstandhouding en wederzijdse sympathie tot stand gekomen en deze hadden drie jaar standgehouden tot het einde onverwacht was gekomen. Ze schonk me eens haar portre...

Je schrikt je verloren, ik tenminste wel wanneer die poortjes dat oorverdovende geluid afgeven, als zou je wat gepikt hebben, maar in dit geval moesten we nog naar binnen dus we waren gewaarschuwd in feite…voordat we bij de Aldi binnen gingen waren we bij de action geweest en met die spullen in de...

Stel nou: dat je alle plastic rietjes uit de handel haalt, want dat is natuurlijk pure winst, omdat die rietjes ervoor zorgen dat we een soort van plastic soep in de zee- en oceanen krijgen, dus die rietjes gaan in de ban en natuurlijk is dat hartstikke goed, zo voorkom je die soep, in de zee- en oc...

We waren beiden op weg met buslijn zeven. Hij droeg een krullerige haardos, een ringetje in het oor en een gouden kettinkje met medaillon om de hals, mogelijk duidend op bepaalde voorkeuren die mijn volledige begrip en billijking kunnen wegdragen. Hij was na zijn ongelukkige val nog maar net onts...

1978. Grease was een hit. examenfeest van de MAVO. mijn vader, beretrots op het diploma, wat kon die jongen toch goed leren na afloop van diploma-uitreiking uit eten bij de V & D het was schemerig verlicht door oranje lampen van glas met een witte binnenkant en kleverige houten tafels me...

Het Imari-porselein vormt een zeldzame soort van Japans of Chinees negentiende-eeuws porselein, vaak met oranje en blauwe motieven en afbeeldingen. In een kringloopwinkel zag ik onlangs nog een fraai bord in die stijl in de etalage dat geveild zou worden.... Mijn zozeer door het leven gekwelde m...

De fotograaf moet gemerkt hebben hoe verlegen ik was. Het jeugdportret siert nog altijd mijn kamer. Ik was zes jaar oud. Met mijn nichtje Guusje was ik gaan spelen in de Jan Truijenlaan. Daar was plotseling die man in het struikgewas die dat vreemde, merkwaardige, angstaanjagende tussen zijn benen a...

Tot mijn verrassing werden de twee grote, fraaie boeketten aan huis bezorgd; kennelijk als dank voor mijn redactioneel werk voor een wijkkrant en voor mijn notuleerwerk. De hoofdredacteur van genoemde krant had zich uitermate bezorgd en zorgzaam getoond om mijn longziekte, maar al te spoedig, onverw...

In de grote hal van het ziekenhuis heb ik het beeld bewonderd van een gevleugelde vrouw en man, mogelijk symboliserend het diepe dal van de kwetsbaarheid van de mens waaruit hij opgeheven kan worden door de medische wetenschap en -zorg (Ik was het ziekenhuis genaderd met mijn trage pas, voortstap...

Eens kwamen wij samen in het oude huis, in de achterkamer en schaarden wij ons rond de tafel onder het lamplicht en dan rikten we en speelden we yahtzee; vader en moeder en oma die bij ons inwoonde in de kamer op de eerste verdieping, mijn zus Cecile en ik. Wij allen speelden de spellen met de dobbe...

De wind ruist en zet het gebladerte, nu in zomertooi, van de bomen aan mijn venster in beweging. Ik zie uit naar een milde septembermaand met milde temperaturen als een feeëriek licht de wereld overspoelt. Vroeger werden de potloden geslepen in september; de schoolschriften lagen klaar. De zust...