Hartenkreten

VERSCHIL VOOR EN NA HET MOBIELTJE VOLGENS FOPPE fop zijn mobieltje is niks hij kan er alleen mee bellen en gebeld worden maar neemt niet op en belt ook niet. Wel neemt hij hem mee als hij naar buiten gaat bang om te verdwalen en in de auto bang voor pech en belt soms nog iemand uit een lang verle...

Vervuld van heimwee sla ik het oude album open.... Daar is mijn moeder met op haar schoot onze zo geliefde Driekus, een donkerbruine hond, die we hadden ingelijfd, die tot onze familie was gaan behoren en die evenveel rechten had als de andere gezinsleden, maar die minstens zoveel bij te dragen h...

....en tijdens die ontmoetingen vond onze "uitwisseling" plaats die geen uitwisseling was en onze onwerkelijke communicatie. Als zij dan met naar binnen gekeerde blikken tegenover me zat, meende ik dat ze weer luisterde naar haar "stemmen" die haar wellicht ongehoorde en helse opdrachten gaven....

In de lange rij vóór de kassa vestigden mijn ogen zich op de schijnbaar zinloze tekst: "Inlegkruisjes 39 eurocent". Het was druk in de supermarkt. Om onnaspeurlijke redenen drong zich ineens het beeld aan me op van mijn eerste pop, Rosa genaamd, en van het beertje waarmee ik op die oude foto sto...

In het nieuws van vorige week is opnieuw naar voren gekomen dat kanker weer op de twijfelachtige eerste plaats staat als het gaat om sterfgevallen en dat is nou net de eerste plaats die niemand wil halen, geen hond, geen kat, geen vogel, geen mens. Niemand wil op een podium staan en een lintje, ...

Men moet het nooit prefereren rond te dwalen of rond te dazen in Winkelcentrum Westermarkt te Tilburg, zeker niet als het alweer Blue Monday is (en dat schijnt het tegenwoordig iedere week te zijn) en als de hemel boven ons hangt als een vuile dweil die ons dreigt neer te drukken en te verzwelgen. B...

Men zegt dat taal evolueert, veranderingen zijn onontkoombaar, oude woorden verkruimelen in de tijd en nieuwe worden toegevoegd. Maar als zelfs Belgen dan als zeggen als het dan is, dan begrijp ik dat er sprake is van verloedering van de Nederlandse taal. Dat competatieve dictee is, wat mij betreft...

Tjonge jonge wat wordt er weer gemopperd en geklaagd. De Rijn gaat een heel stuk boven NAP, ofwel: mensen gaan er met natte voeten lopen, tenzij ze kaplaarzen aanhebben... Afgelopen week waren de sluizen dicht, mijn zicht is op de stormvloedkering tussen Capelle en Krimpen, dus als die sluit, ver...

....en weer ging ik de weg die ik talloze malen eerder was gegaan en mijn liefdesverdriet hield niet op mij te martelen, geselen en kwellen. Ik was uitgestapt bij de halte aan de Von Weberstraat en passeerde de oude ophaalbrug. Een welgedane, kennelijk tevreden eend ritselde met haar vleugels, gezet...

"Hey Joe" roepen Filippino's vaak naar iedere blanke buitenlander "No Cano" roep ik terug als ze zich tot mij wenden; "Holland" Dat antwoord stelt hen teleur: De USA,hoe onbegrijpelijk ook, is voor vele Filippino's nog steeds het beloofde land. Vreemd blijft het: "Hey Joe" is een...

En ach, hoe lachte men steeds bij de bakker om die uiterst flauwe one-liners die ik debiteerde en die helemaal niet getuigden van werkelijke humor, hoewel men het zo opvatte, terwijl men niet wist dat achter mijn bordpapieren façade zoveel meer schuilging: de werkelijke humor, de diepgang en de ern...

Iemand moet gedacht hebben: "Ik/we ga/gaan voor die stumperds ook eens iets doen". En zo mocht ik, bij uitzondering, een kerstpakket komen ophalen in een buitenwijk, in een uithoek van de stad. De Frans Erensstraat is nog moeilijk te vinden. Wie mijn weldoener en voorvechter is, blijft onduidel...

Tanka een zwerm goudhaantjes vliegt tussen natte bomen: winterse kaalheid wordt versierd door mengeling van ronddraaiende kleuren. Tekst in proza Het park aan de rand van de stad is vol doorweekte grasvelden en natte, kale bomen. Opeens vliegt er een zwerm goudhaantjes tussen de stamm...

Ze droeg haar zevenentachtig jaar met waardigheid en humor en, letterlijk gesproken, droeg ze een mogelijk zelfgehaakte baret die steeds van haar grijze lokken scheen af te tuimelen. Ze ging graag mee met de uitstapjes van de "Opstapbus" en babbelde dan honderduit, bijvoorbeeld over haar kunstgebi...

Op de afdeling Longgeneeskunde van het E.Ziekenhuis vindt men een klein zithoekje met enkele tafels en stoelen. Als men wil kan men hier enkele gedateerde damestijdschriften inzien met de gebruikelijke artikelen en illustraties over Barbiepoppen die allemaal volledig identiek schijnen te zijn en men...

Zeggen waar het op staat en dan niet worden vermoord vanwege het vrije woord. Tegenwoordig kan je geen scheet meer laten op het wereldgebeuren zonder veroordeeld te worden, racisme en fascisme loeren om de hoek. Kleine clubjes zaaien haat, zwarte vlaggen wapperen in een Haagse straat, het is al l...

Mensen leren niet van hun tekortkomingen, helaas moet er gezegd worden want: een dronkaard blijft zuipen, alle AA’s ten spijt, een drugsgebruiker blijft zijn zooi spuiten, ondanks alle inspanningen, een wilde zeikerd zal ten alle tijde wild blijven plassen! Net als van de oorlogen die gevoe...

Een hogere verhevenheid dan destijds in de Montfortkerk viel mij nooit meer ten deel..... Toen gaven de liefde en verliefdheid mij vleugels en ik zweefde, denkend aan jouw magische gestalte..... Ik ben er - jaren later - teruggekeerd met Kerstmis na mijn gang door de lege, verlaten straten en alle...

Dat ik een bierkenner ben, mag je gerust van mij aannemen, want ik heb de meeste biersoorten wel geproefd en op waarde geschat. Net zoals de meesten ben ik begonnen met pilseners als Grolsch, Heineken, Oranjeboom, Warsteiner, Alfa, Brand, Hertog Jan, Palm, de Coninck, Jupiler en Amstel. Daarna ging ...

De Gendringenlaan bevindt zich in een uithoek van de stad. Een aardige en vriendelijke buschauffeur, getooid met armbanden en versierselen wijst mij de weg en hij schroomt niet mij onverwacht aan te spreken met "schat". Het zaaltje leunt aan tegen een Zorgcentrum en een eveneens vriendelijke barma...

Haiku De ijsvogel vlucht: klein, opbeurend blauw verdwijnt in dof winterriet. Prozatekst Fietsen onder de grauwe winterhemel. Daar gaat het langs dof groene weiden zonder sneeuw. Neerslachtig, maar berustend staat het dichte riet rondom die plas. Op die ene halm... Ooh, een prachtige i...

Men wil de patiënten van het E.Ziekenhuis die in verschillende fasen van hun ziekten verkeren en al dan niet in wanhoop, vertwijfeling of verdriet op de zondagmorgen iets bieden op het gebied van kunst en cultuur dat een kleine, weldadige uitvlucht vormt uit de smerige vergaarbak van ellende die he...

Ze lag uitgestrekt op het bed op de Afdeling Intensive Care; de lange, slanke hals als een zwanenhals; de sleutelbeenderen prominent naar voren springend en ik bezocht haar en bracht haar een rode bloem waarop een dauwdruppel was als de traan in mijn ogen. De wanhoopspoging was nog net verijdeld doo...

Het lot had me opnieuw naar de inrichting gevoerd en daar wachtte mijn broer op me als vanouds. Grijze haren sierden al zijn achterhoofd maar tot zijn stervensdag zou hij een onmondige kleuter blijven, een kind in het lichaam van een volwassen man. En tot mijn verrassing en ontroering reikte mijn br...

....en in die dagen, juist vóór Kerstmis, kwam de goede, lieve en trouwe Ilonka mij verrassen met een klein kunst-kerstboompje dat ze tooide met lichtjes en dat nu een rustgevende en weldadige sfeer teweegbrengt in de kamer, alsof de Kerstgedachte nu werkelijk een rol gaat spelen in deze kleine kr...

Nu de sneeuw weer is gevallen en zelfs een enkele sneeuwpop nog jeugdige sentimenten te voorschijn roept ligt de Tilburgse Spoorzone bevallig en majestueus uitgestrekt en zij wordt geflankeerd door de nieuwe krijtwitte bebouwing aan de Lange Nieuwstraat waartussen het torentje van het voormalige Cla...

De gedachten aan wat allang voorbij is, zijn dikwijls erg veranderlijk, betonen zich grillig en eigenzinnig. Soms hebben ze het aanzien van harde rotsen, die een strenge, stenen poort omvatten. Achter dikke tralies is een grimmige, zwarte nis te zien. Het meedogenloos harde slot weert stug en keiha...

De blauwe glazen vogel moet inmiddels haar bestemming bereikt hebben; de gemankeerde, als verlamde, machteloze vogel die zijn/haar vleugels niet meer kan uitslaan: een symbool voor mijn machteloosheid en zwakte. Onze ruzies verhevigden zich en de zo gewenste verzoening liet eindeloos en onnodig o...

Het zal de zogenaamde verzamelaars vreemd in de oren klinken, of in dit geval, vreemd om te lezen, maar ik kan niet tegen rommel. Wanneer je me vraagt: wat versta je onder rommel?, dan moet ik bekennen dat er bij mij al snel sprake is van rommel. Of dit komt omdat ik in een grijs verleden in de thui...

Het karkas, het chassis is opgehangen in de borstholte door een onbekende; het fragiele chassis dat nu begint te haperen, mankementen begint te vertonen. Het is mij niettemin dierbaar; dierbaar als mijn bloed, als mijn adem. Het tijdstip is onbekend; het finale tijdstip van het afscheid van alles wa...