Verhalen over overlijden

Het leven is een ballentent. Met ballentent bedoel ik in dit geval geen teleurstellende kroeg maar een attractie waarvan er op iedere kermis nog wel één te vinden is. De pacifistische tegenhanger van de schiettent. Je houdt de kansen letterlijk in eigen hand. Drie ballen voor een euro. Hoe meer...

Ik speel, elke dag weer, een spelletje met de dood. Moet overlijdensadvertenties lezen, of ik wil of niet. Een laatste hommage aan de mensen die deze pagina in het dagblad bevolken, nog één keer aandacht voordat graf of urn hen opslokken. Ik moet gewoon hun namen lezen, namen geven namelijk al...

Het regende pijpenstelen aan het spoorwegstation van Aalst ergens in februari 2005. Zijn oud regenjasje beschermde hem amper tegen de felle vlagen. Mistroostig keek hij door zijn bedruppelde brilglazen naar het uurrooster van “De Lijn”. Te laat voor de laatste busaansluiting en veel te vroeg...

Ik ben boos, gewoon boos. Omdat ik de krant opensla en zijn naam zie staan. Waar? Op de overlijdenspagina. Het had niet gemoeten en het had niet gemogen. Het is weer die gemene ziekte die kanker heet, die opnieuw een mens te pakken heeft. Veel te jong als je begin vijftig bent. Genoeg...

De zeis is een vluchtig wapen dat neerzwaait uit een hoge hoek, waar een schaduw in de stofnetten hangt. In een vingerknip ontsnapt hij aan het oog en dringt de kamers van het hart binnen. De vliezen scheuren. Hij volgt haar baan, haar boog die al bestond voor de lava stolde. Toen schubbige...

Elke dag leer je bij is de slogan van het ministerie om potentiële leerkrachten te werven voor het onderwijs. Als 20 jaar sta ik inmiddels voor de klas, en ik heb zeker al een hoop geleerd. Deze week heb ik zelfs heel veel geleerd. De moeder van Erik is al 3 jaar ziek. Ze heeft kanker al...

Het was woensdagavond. Mijn jongste zusje (15) was bij mij op visite. Het was gezellig. Ze woonde op een begeleid-kamer-project en moest om 21.30 thuis zijn. Mijn man bracht haar even thuis. Toen ze weg ging gaf ze me een kus en zei: "doei lieffie, tot vrijdag." 00.15u De bel gaat? De bel?...

het was 11 februari van het jaar 2004. het was 21:05 toen de telefoon ging. ik lag al op bed, mijn vriend nam op, het was mijn schoonvader. hij zei een kort zinnetje: "er is iets ergs met Karin gebeurd", dat was het enige wat hij zei. Karin is het zusje van mijn vriend. wij gingen naar...

Deze brief spookt allang door mijn hoofd en ik weet dat het goed is om van me af te schrijven dus vanmiddag ben ik eraan begonnen. Het is nu avond. Er is zoveel dat ik je wil vertellen, maar ik weet niet waar te beginnen. Ik weet niet of dit goed is. Ik schrijf een brief naar mijn overleden...

Is er een poort, waar de doden gaan? Zou er een weg zijn naar een volgend bestaan? Velen willen het geloven, klampen zich eraan vast, putten er soms de nodige moed uit, vinden er hun hoop. Maar… is dit alles niet tegen beter weten in? Is er nog een volgend bestaan? Is er nog wel leven na...

Het is inmiddels iedereen al genoegzaam bekend dat de werkelijkheid de fictie overtreft. Wellicht horen Sinterklaas, de kabouters, de elfjes en andere legendarische sprookjesfiguren dan ook juist tot de werkelijkheid. In welke droomwereld leeft ieder van ons? We hebben allen een verschillende,...

Met al de kracht die nog in zijn lichaam aanwezig was, duwde hij moeizaam zijn ogen open. Kijken! Dacht hij vermoeid, blijven kijken! En hij keek, zijn angstige, blauwe ogen richtten zijn blik op de bewolkte hemel. Maar hij zag het niet. De grijze wolken maakten langzaam plaats voor kleuren. Groen,...

Ik ben ervan overtuigd dat het zo beter is. Yoshua is dood, net als mamma en pappa. Ik heb ooit gezworen dat ik het mezelf nooit zou vergeven als hij dood zou gaan. Ik had met hem mee moeten gaan die stormachtige winteravond toen hij vertrok. Het is iets wat ik mezelf nooit kan vergeten. Aquila is...

Langzaam kwam het vrouwtje de afdeling gevonden voorwerpen opgeschuifeld. Behoedzaam alsof ze zich elk moment kon bedenken en op haar schreden terug kon keren. De ambtenaar schoof het boek waar hij in aan het lezen was terzijde en volgde het vrouwtje met zijn blik. Het vrouwtje bleef staan,...

Niemand weet dan ook uit hoeveel stukken dit concertstuk bestaat en niemand weet of er levensliederen in ten uitvoer worden gebracht met veel noten op de zang………of juist weinig. Het concertstuk van onze moeder klonk bij ons altijd als muziek in de oren. Geen valse noten, geen...

Vandaag las ik een stukje in de Margriet over de moeder van Bart de Graaff. Nog steeds loopt ze over van verdriet, over zijn dood. Daarover zou ik graag het volgende willen zeggen. Je eigen kind en zeker iemand als Bart verliezen, is een ramp. Die knul kreeg al zoveel voor zijn kiezen, dat ’t...

Ze ligt op sterven. Drie jaar darmkanker heeft haar gesloopt. Met make-up was steeds veel te verbloemen tot bepaalde hoogte. Anderen voor de gek houden tegen beter weten in was bijna een dagelijkse bezigheid geworden. Doktoren en verpleegkundigen hebben haar familie afgelopen dinsdag laten...

Het proza is een fragment uit het boekje KLEINE VLINDER. KLEINE VLINDER is geschreven in de vorm van een fictieve brief. Annemarie van Galen, een vrouw van ong.50 jaar blikt terug op de dood door een verkeersongeluk van een ,,hartsvriendinnetje." Toen het gebeurde waren de meisjes 13...

CLOU Misschien is het de lucht hier, de zweterig duffe lucht van mensenzweet die me ongerust maakt. Op de één of de andere manier is het deze keer nog erger dan de vorige keer, nu al weer een week geleden. Ik onderdruk het schuldige gevoel in mijn maag, wetend dat ik veel eerder op bezoek had...

Een schrijver die al wat ouder is, heeft veel meegemaakt. En zo herinner ik mij de begrafenis van koningin Wilhelmina in 1962. Het was winter en er heerste stilte. Er was natuurlijk weinig échte tragiek: de voormalige vorstin was tweeëntachtig jaar oud geworden en had een rijk leven kunnen...

Voorzichtig doet hij de kist dicht. Achter hem wordt een sigaar aangestoken en hij denkt: “hij was te jong om te gaan.” Langzaam duwt hij de kist voor zich uit. Langs de paar mensen, die aanwezig zijn. Hij loopt de aula uit, langs de rododendrons en gaat links af. Het is koud en het sneeuwt...

Te leven met een gangster, niemand die je begrijpt, niemand die je ook nog maar vertrouwt, Te leven met een gangster, zie het als zijn beroep, Het maakt het niet goed, maar ook een gangster heeft zijn goede kanten, de buitenwereld ziet ze niet, voor hem gold hetzelfde maar ik, ik zag wat in...

,,Judith!’’ Hijgend probeert Veronique haar vriendin in te halen. ,,Donder op!’’ Judith draait zich om en woedend kijkt ze Veronique aan. Als die de woede in haar ogen leest, schrikt ze. ,,Judith, alsjeblieft!’’ ,,Ben je doof? Ga weg!’’ ,,Judith, wat is er dan? Ik heb je niets...