Waarom jij?
Ik ben boos, gewoon boos.
Omdat ik de krant opensla en zijn naam zie staan. Waar? Op de overlijdenspagina. Het had niet gemoeten en het had niet gemogen. Het is weer die gemene ziekte die kanker heet, die opnieuw een mens te pakken heeft.
Veel te jong als je begin vijftig bent. Genoeg strijdlust, daar lag het niet aan. Genoeg bestralingen en op eigen verzoek chemotherapie. De dokters hadden wel gezegd: er is geen uitzaaiing, maar voor de meeste zekerheid koos hij toch voor chemotherapie, extra voor alle zekerheid.
En nu denk ik: dus toch. Het was een van die mensen die zo positief zijn en niet met een oordeel klaarstaan, maar met een ruim hart hun weg gaan in de wereld. Zo'n mens waarvan er steeds minder lijken te zijn, maar die wel zo heel erg hard nodig zijn hier tussen ons. Waarom moest juist hij, veel te jong, door deze ziekte sterven?
Mag ik dan boos zijn…..
Geplaatst in de categorie: overlijden
Wij moesten onze kleinzoon van 17 maanden afgeven, door de laksheid van het azm.
Het is nu 3.5 jaar geleden en ik rouw nog elke dag.