Vrede en kerst
dagcolumn
5.0 met 1 stemmen
77 Als ongelovige sta je toch te kijken naar de vrome voorstellingen van een koor in King’s College in Cambridge en een ceremonie in het Vaticaan in Rome. Je ziet ongeveer hetzelfde. Langzame, gedragen muziek. Een oude man die een wierookvat zwaait in een ruimte zo groot, dat alleen de man zelf de geur kan ruiken en alleen een camera met een telelens kan filmen wat er gebeurt.
Je denkt, zou zo’n man deze hocus pocus nou serieus belangrijk vinden?
En de overeenkomst zijn de teksten. Gelovigen,…
De troost van chocola
column
4.2 met 6 stemmen
70 Zoon (15) kauwde moeizaam op een groot stuk Toblerone uit zijn kerstpakket van de Action.
“Ik wil heel graag dit spul. Wacht, ik stuur je een appje.”
Vliegensvlugge duimen, geconcentreerde blik. Even later vertrok hij in zijn Action-shirt. Bam. De deur sloeg achter hem dicht.
Hij was in een jaar twee koppen gegroeid, kende zijn krachten nog niet. Ook zijn stemgeluid deed me opschrikken.…
ROODKAPJE - SYNDROOM EN REALITEIT
beschouwing
3.5 met 2 stemmen
30 Het Roodkapje-syndroom is een syndroom dat voorkomt bij mensen die alles verzachten, weinig gevaar zien, wolven als niet gevaarlijk beschouwen en daarom voor ze opkomen. Mensen die zelfs roofdieren door een roze bril zien. Als in een sprookje. Zoals de naïeve, angstige Roodkapje dat doet.
Politici zouden er ook aan kunnen lijden. In dat geval is struisvogelpolitiek wellicht een betere benaming.
Het Roodkapje-syndroom kent zware, middelzware en lichte gevallen.
Om in de sprookjessfeer te…
Het bitterste afscheid.....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
19 Men vroeg mij de kleine, zwarte letters van een scherm in de verte te lezen. Mijn oude, grijsgroene ogen lieten het afweten.
Het kwetsbare, fragiele netvlies is verscholen, bevindt zich als het ware op de achtergrond achter de pupil, achter de oogleden en de wimpers.
Zal ik eens de bonte, veelkleurige, veelzijdige wereld, het panorama aan mijn venster met de bomen en de vogels niet meer kunnen waarnemen, zal de wereld die ik zozeer liefheb zich aan mijn ogen, aan mijn blikken onttrekken...
autobiografie
4.0 met 4 stemmen
151 Bjarne begon harder te lopen, maar het geklik dat hij achter zich hoorde leek steeds dichterbij te komen. Alsof het gelijktijdig versnelde met Bjarne, die een biertje had gedronken. Het geluid herhaalde zich nogmaals. Bjarne keek om en zag iemand op krukken die haast had. Bjarne stak de weg over maar even later liep de man op krukken weer achter hem. Kennelijk moest hij via dezelfde route als Bjarne die besloot een bezoekje aan de straatboekenkast te brengen.
Een lijvig boek:
De verzamelde…
De flessen
verhaal
4.5 met 2 stemmen
82 Ze ruimde de grote bruine kast in de woonkamer uit. Plotseling stootte ze helemaal achterin de onderkast, helemaal in de linkerhoek verborgen, op twee flessen Bols. Een heette: ‘Parfait d ’amour’ en de andere: ‘Gold Liquor’. Die waren haar destijds geschonken door Bert, een vroegere vriend uit Amsterdam. Hij had ze haar gegeven als wederdienst voor haar kookkunsten, waarmee ze hem rijkelijk verwend had. Bert was haar zeer dierbaar. Helaas was hij al twintig jaar gestorven.
Feitelijk…
Plaisier: een nieuwe favoriet!
bewering
4.0 met 4 stemmen
68 Sportminnend Nederland veerde vanavond op bij de onverwachte overwinning van Wesley Plaisier op Gerwyn Price: toptien en 5 jaar geleden wereldkampioen. En dit nog wel met 3-0.
Goed dat we na de pijnlijk falende Barneveld (ga toch demonstraties gooien, Barney) een nieuwe favoriet kunnen begroeten.
Laatste nieuws:
De site wordt vanaf dit weekeinde gehost bij een andere provider.
Kleine storingen zijn niet uit te sluiten.Redactie, 22-09-2025
Paulien Cornelisse Boekenweekessay
'Hèhè', schrijft Paulien Cornelisse in haar Boekenweekessay voor de 90ste Boekenweek. Over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben. Want wat betekent 'eigenlijk' eigenlijk? Femke van der Laan spreekt Paulien in Nooit Meer Slapen over hèhè en alle kleine woorden die onze zinnen gezelliger, eerlijker en Nederlandser maken.
Hè als komma
We proppen onze zinnen gedachteloos vol met op het eerste gezicht nutteloze woorden. Tot Pauliens grote vreugde. Ze probeert te achterhalen waarom we dat doen, want er is nooit echt onderzoek naar gedaan. "Jammer, maar dat bood me natuurlijk de gelegenheid om dan zelf te zoeken wat dat kan betekenen." Ze kwam erachter dat ze elk leesteken met een hè kan vervangen. "Waar een komma staat, kan je ook hè zeggen. Met die hè kijk je of je gesprekspartner nog wel luistert en of we hetzelfde vinden. Je straalt uit dat het er ook toe doet wat de ander ervan vindt."
Sfeermakers
De woorden die we gebruiken om een zin vriendelijker te maken, zijn woorden maken volgens Paulien het Nederlands Nederlandser. Ze noemt het sfeermakers. "Als ik zeg geef dat boek nou maar eens even hier, klinkt het minder bot dan zonder die even. Over veel van wat we zeggen denken we niet echt na. We geven woorden aan onze gedachten.
Tussen hersenen en mond worden er nog woorden bij gegooid die misschien niet nodig zijn om een boodschap over te brengen. Maar ze zijn wel belangrijk om de boodschap een beetje prettig te verpakken." Dat prettige ziet Paulien als een spanningsveld waar Nederlanders in leven. "Nederlanders vinden het belangrijk dat het gezellig, maar ook dat het eerlijk is. Daar wordt de hele tijd tussen geschipperd. Daarom zijn die extra woorden nodig."
In de wachtkamer
We zijn een volk van hèhè en volgens Paulien zijn er meerdere betekenissen van hèhè. "'Hèhè, meneer komt ook nog eens aanzetten' en hèhè na een inspanning als een gezamenlijk evalueren." Maar dat bestaat bijvoorbeeld in Engeland of Frankrijk absoluut niet. "Hèhè kan ook een gespreksopener zijn, zegt Paulien. "Bijvoorbeeld in de wachtkamer van de dokter. Het is een heel subtiele manier om te laten weten dat je openstaat voor een gesprek. Iemand kan dan iets zeggen, maar je kan ook pijnloos afhaken."
Bron: www.nporadio1.nl
Karel Jong, 11-03-2025
Philip Dröge wint de Taalboekenprijs 2024 met De Tawl.
Hoe de Nederlandse taal (bijna) Amerika veroverde, ‘een journalistiek geschiedenisboek dat je meesleept als een roadmovie’!
De jury:
‘De schrijver neemt je mee op zijn zoektocht (op de fiets, naar goed Hollandse gewoonte) naar de sporen die het Nederlands in Amerika heeft nagelaten sinds onze taal daar in de zeventiende eeuw werd geïntroduceerd door Nederlandse en Vlaamse kolonisten. Toen “Nieuw Nederland” later verkocht werd aan de Engelsen, begon de neergang van “de Tawl” (zoals de plaatselijke variant van het Nederlands genoemd werd) — een proces met een onvermijdelijke afloop, dat toch nog tot in de twintigste eeuw geduurd heeft. Pas in 1962 werd met het overlijden van de laatste spreker de taal definitief tot zwijgen gebracht.
De jury prijst het boek om zijn originaliteit en om en de lichtvoetige toon. Het leest als “een journalistiek geschiedenis-boek dat je meesleept als een roadmovie” — het verhaal van een man op een fiets op zoek naar een taal. Het is geschreven door een rasverteller, die het verslag van zijn zoektocht doorspekt met verrassende taalweetjes. Hij brengt taalkundige inzichten op een prettige manier voor het voetlicht, terwijl de rode draad – hoe het Nederlands zich handhaafde en ten slotte toch verdween – de lezer tot het eind toe meevoert.
Redactie, 06-10-2024
Schrijfwedstrijd de Raadselige Roos van Literair Café Venray
De 32ste editie van de Raadselige Roos, de schrijfwedstrijd voor amateur-schrijvers uit Nederland en Vlaanderen van Literair Café Venray is van start gegaan. Wij nodigen iedereen, die van schrijven houdt, uit (weer) deel te nemen.
Dit kan door een verhaal in te sturen vóór 1 januari 2025.
Het thema voor deze editie is ‘stromen’ en is verplicht voor alle inzendingen.
De schrijfwedstrijd de Raadselige Roos is bedoeld voor iedereen, die graag een prozaverhaal wil schrijven en biedt de deelnemers een podium om hun literaire werk door een deskundige jury te laten beoordelen en met dat van andere schrijvers te vergelijken.
Het ‘Reglement Raadselige Roos 2024-2025’ vindt u op: www.literaircafevenray.nl, onder webpagina ‘Raadselige Roos’.
De spelregels in het kort: uw verhaal bestaat uit minimaal 500 tot maximaal 1500 woorden. Het mag niet eerder gepubliceerd zijn en moet in het Nederlands geschreven zijn. De inzendingen kunnen uitsluitend volgens de spelregels en per e-mail worden ingezonden naar: raadseligeroos@literaircafevenray.nl
Evenals in de voorgaande jaren verschijnen de werken van de winnaars van de Vakjury Proza evenals die van de Publieksjury samen met die van alle genomineerden in de bundel Raadselige Roos 2024-2025.
Naast de bundel, die alle deelnemers krijgen, ontvangen de 1ste prijswinnaars een mooie trofee, een juryrapport en boekenbon, de 2e en 3e prijswinnaars een juryrapport, een boekenbon en natuurlijk alle winnaars de traditionele bos Roojse Rozen.
De bekendmaking van de winnaars en de prijsuitreiking zal plaatsvinden op zondag 6 april 2025 in Hotel Asteria in Venray.
Heeft u nog vragen, bel dan: 06-18938556 of mail uw vragen naar: raadseligeroos@literaircafevenray.nl Raadselige Roos, 27-09-2024
Bezig met laden
Meer laden...