Zonder jou erbij
waren zij te diep, te groot,
die donkere bossen.
Issa…

De psychiater met de Donald Duck stem, een blonde vrouw, waarschijnlijk ongeveer 35 jaar oud, twijfelde aan de toestand waarin Bjarne geestelijk verkeerde. Ze had nu een aantal keren vage verhalen over Russische mannen aangehoord en uit het contact met de casemanager had ze begrepen dat het Bjarne nog altijd niet voor de wind ging. Er werd besloten het advies te vragen van een oudere psychiater met meer expertise. Na een aarzeling stemde Bjarne toe.
Na een gesprek van een klein uur werd er…

Violette was dankbaar dat Bjarne de verhalen over de hosselaars uit Rusland en Afrika met haar wilde delen. Het was een prima inspiratiebron voor haar misdaadverhalen. Bjarne zelf probeerde het snel weer van zich af te schudden. Het ware mooie oprechte gevoelens geweest en hij kon het zichzelf moeilijk kwalijk nemen dat hij weer naïef was geweest. Gelukkig kwam de bezinning steeds op tijd en hield hij zich vast aan het principe om nooit geld uit te lenen aan mensen die hij niet goed kende en…

Over mijn zeer bewuste en definitieve leefwijze of levensstijl heb ik een persoonlijk gedicht geschreven. Volgens mij zijn er twee groepen mensen: groepsmensen en Einzelgänger. Uit het gedicht blijkt bij mij het laatste het geval.
Hoewel ik iemand heb, bij wie ik om de 2 of 3 maanden eet en met hem wandel, heb ik verder heel bewust geen vrienden.
Ik heb gelukkig werk, waarmee ik heel blij ben, maar ben 's avonds na werk ook vaak moe. 's Avonds en in de weekends ben ik heel vaak alleen en dat…

Opnieuw was Bjarne bijna in de listen van een Russische homoseksuele hosselaar gestonken. Prachtige foto’s met ontbloot bovenlijf bij een rivier. De glimlach van een fotomodel en het karakter van een begripvolle betweter. Alles was te mooi om waar te zijn en de liefde was ook wederzijds.
Maar er ging weer een moeder of een oma dood en de erfenis stond op het spel als Bjarne niet zo snel mogelijk honderden euro’s zou lenen. Over de liefde ging het al lang niet meer, het was een drama met…

* Er was eens een kunstenaar die woonde in een koektrommel. Het kwam niet door zijn verbeelding, het kwam omdat hij een koekje had gegeten uit de verboden koektrommel. Eerst had hij niets in de gaten, zijn handen waren aan het graaien. Hij at zelfs de kruimels, de verboden kruimels waren lekker. Maar zijn lijf begon te krimpen en zijn handen werden kleiner. De laatste kruimels wogen zwaarder en zwaarder. Zijn mond, zijn maag, zijn ogen en zijn benen, alles was gekrompen totdat hij net zo zwaar…

Tijden vervagen wanneer herinneringen dwalen. Momenten van gelukzaligheid die niet hoeven te verklaren.
Leefmomenten die ieder wel kan herkennen. Wat eens geweest was komt niet weer. De zachte hand verstrooit vriendschappelijk zodat het weer herleeft.
Cultuurgewoonten waar het vormsel in is geboren. Kledinggewoonten waar het feestelijk gebeuren van deze hoogdag in een eerste aangemeten kostuum werden aangesneden. Dit vormsel ben ik niet vergeten.
De leefgewoonten van de eerste levensjaren…

Opnieuw verscheen de stem van de stripverhaal eend in de waanzinnige dromen van Bjarne. Dit moest de meeste verschrikkelijke psychiater zijn waar Bjarne ooit over droomde. De nacht was bedoeld om uit te rusten. In de ochtend keek Bjarne verward naar de klok.
“Beautiful people. You live in the same world as I do. But somehow I never noticed You before today I’m ashamed to say” klonk er uit de transistorradio in de woonkamer van Bjarne. De fraaie stem van zangeres Melanie ging door merg en…

De Donald Duck stem van de psychiater liet een negatieve echo horen tegen de muren van het saaie lokaal in het zakelijke gebouw. De oren van Bjarne waren niet aan de felheid van de werkelijkheid gewend. Hij verweerde zich met boze woorden. Uiteindelijk ging hij akkoord met een nieuwe casemanager en met een afscheidsgesprek met psychologe T. over wie hij slechts boze gedachten had.
Thuisgekomen vroeg hij via de telefoon aan de nieuwe casemanager of zij de Donald Duck stem ook had gehoord. Ze…

De januarimaand van 2018 begon met een gevoel van optimisme. De pijn in zijn rechter onderkaak was bijna verdwenen en het nieuwe jaar bood nieuwe kansen. Een ansichtkaart uit Utrecht met een tekst van Jan Boter hield de herinnering aan Emma Petronella in leven. Het rouwproces over de dood van zijn vader was voor Bjarne tot een goed einde gekomen.
In de nacht van de achttiende januari 2018 ging de telefoon. Bjarne nam de telefoon op en hoorde een stem die hij in eerste instantie niet herkende.…

De laatste maand van het jaar 2017 werd een tragische maand voor Bjarne Gosse.
Nadat zijn verstandskies in de rechter onderkaak operatief verwijderd was, kreeg Bjarne te maken met onaangename pijn omdat de wond niet goed genas en er waarschijnlijk een zenuw was geraakt. Het eten ging moeilijk en op sommige momenten was het slikken van pijnstillers noodzakelijk. Het slapen was lastig, de pijn hield Bjarne wakker.
Het verbaasde Bjarne dat hij helemaal niets meer van Mentrum Oost hoorde.…

Wanneer Bjarne te lang in het rode emotiegebied bleef kon hij erg van streek raken. Dan was de stemmingswisseling hevig en dan kon hij niet goed functioneren. Dat was lastig want er moest veel gebeuren. De medicijnen waren bedoeld om dit te voorkomen, maar door alle extra stress leek dat niet goed te werken.
De therapie die gegeven werd door psychologe T. riep een aantal tegenstrijdigheden bij Bjarne op. Er werd uitgegaan van een nogal steriel mensentype zonder lasten en lusten. Er werd niet…

Van de zevenennegentig boeken die Bjarne van Emma had gekregen of geruild voor een tekening, had hij er vierendertig gelezen. In september 2017 nam Bjarne het besluit om een aantal boeken naar boekhandel “de Androgyne Hamster” in Amsturia te brengen. Er zaten eerste druk exemplaren tussen met een handtekening van de auteur, die misschien nog wat eurootjes opbrachten. De andere misschien een paar euro-centjes, maar alle kleine beetjes hielpen.
Bij de boekenwinkel aangekomen werd Bjarne…

Door de beslommeringen met het fact-team van Mentrum Amsterdam Oost en de aanstaande dubbele verhuizing vanwege de renovatie had Bjarne zijn kwasten voorlopig aan de wilgen gehangen. Het kunstenaarschap ging weer de kast in. Het werd een frustrerende zomermaand.
Een bezoek aan de tandarts wees uit dat er in een rechter onderkaak een probleem met een verstandskies was. Hij werd doorgestuurd naar de kaakchirurgie van het nabij gelegen ziekenhuis.
Het leek Bjarne in ieder geval verstandig om…

Er waren kleine incidenten totdat Bjarne eindelijk besefte dat zijn eigen domheid hem in de weg zat. In de cocon waarin hij opgesloten zat waren er duidelijk barsten zichtbaar. Zijn ego stond letterlijk op de tocht, door de zoektocht in het heden.
T. de psychologe probeerde hem inzicht te verschaffen, waardoor de hoop op verandering reëel werd. Helaas kon hij verder weinig van de casemanager verwachten.
De Regenbooggroep had een maatje voor hem gevonden. Een jongeman die er wat alternatief…

Over een aantal contacten, die Bjarne op de datingsite had ontmoet, had Bjarne verhalen geschreven. Het was opvallend hoeveel hosselaars er actief waren op de datingsites. Het was ook opgevallen dat ze Bjarne vaak als potentieel slachtoffer kozen.
Het deed Bjarne gelukkig niet veel verdriet. Het was dikwijls een leuke correspondentie geweest totdat de truc om aan geld te komen op tafel kwam. Dan was er de teleurstelling en de twijfel over of het allemaal wel echt was geweest.
De grenzeloosheid…

Het was nu helemaal zeker. De geest van Emma zwierf bij nacht over de velden, maakte koeien aan het schrikken en ging weer slapen in haar graf. Dit herhaalde zich iedere nacht. Totdat Bjarne wakker schrok en terug verlangde naar de tijd toen geluk nog zo gewoon was.
Het bezoek aan Artis, de dierentuin van Amsterdam, werd telkens uitgesteld. Eerst was Astrid verhinderd, daarna was het wachten op een maatje van de Regenbooggroep.
Bjarne kon zich de droom over Emma in de dierentuin goed…

De aprilmaand van het jaar 2017 begon voor Bjarne met een droom. Hij kon zich de droom de volgende ochtend gedeeltelijk herinneren.
Er was een verlegen jongetje, een warme zomerdag verwelkomde zijn kleine kinderwereld. Achter het houten huis, met de door zijn vader gemaakte geitenhokken, lag een ovaal vorming rietveld. Iedere zomer werd het riet met een zeis gemaaid door een rietmaaier die het riet bundelde en de bundels tegen elkaar stapelde als een soort van rieten wigwam. Het was als…

Het was door een gedicht van Mobar Vorstkasteel, door Bjarne gelezen op 1001 gedichten, dat Bjarne weer zin kreeg in het voorjaar. Het gedicht ging over de terugkeer van de wolf in Nederland.
En over het maanlicht dat over de bossen scheen. Bjarne herinnerde zich dat Maarten Wolvenknaap hem ooit vertelde dat de wolf vijfentwintig procent intelligenter is dan de slimste hond. Het gedicht van Mobar stemde tot nadenken.
Het maanlicht had een eigen betekenis in het nieuwe voorjaar voor Amsterdam.…

Het was niet de druilerige regen van de februarimaand van 2017 die het leven somber maakte.
En ook het feit dat Bjarne Gosse van alle kinderen het meest op zijn overleden vader leek was niet de oorzaak van zijn stemmingswisseling. Het was wederom de liefde, die haar geluk met een klein licht liet schijnen en er voor gezorgd had, dat hij zich eenzaam voelde in zijn verlangen.
Net als zijn overleden vader kon Bjarne Gosse volledig opgaan in zijn hobby's en van zijn eigen hobby's houden was ook…