Suus Jongmans: geen sprake van, wij zitten op het water.

'Suus': welke kast? Heilloos praat een filoloog (=taal- en letterkundige van voornamelijk dode talen) na, maar poneert diens mening als gold het die van hemzelf. In de tekst in het Koinè (het Grieks dat rond het begin van de jaartelling werd gesproken) staat niets dat erop wijst dat je zou moeten vertalen dat Jezus langs het water liep.

Zitten de uitleggers niet erg snel op de spreekwoordelijke kast?

De symboliek die te maken heeft met het feit dat Jezus over het water liep is volgens sommige bijbel onderzoekers dat het water symbool staat voor de volkeren en volgens sommige bijbel onderzoekers voor het kwade. Jezus heeft macht over de volkeren en het kwade. Verder heeft Hij de macht over alle natuurkrachten. Hij bracht de storm tot bedaren. Dit heeft ook te maken met het vertrouwen dat je in Hem moet stellen. Petrus liep over het water zolang hij vertrouwen had in Jezus. Maar hij realiseerde zich op een gegeven moment dat de golven erg hoog waren en dat de storm hevig was. Op dat moment verloor hij zijn vertrouwen in Jezus en zonk hij weg in de golven. Zolang jij vertrouwen stelt in Jezus en door Hem in gebed tot Zijn Vader gaat en bid om De Heilige Geest en vertrouwen en kracht heb je macht over de wereld en het kwade. Lees Mattheus 14:22-31.

Er zijn twee doorslaggevende argumenten om dat fragment uit het evangelie naar Mattheüs zó te vertalen, dat er komt te staan dat Jezus over het water liep en niet er langs.

In de eerste plaats is er de Griekse grondtekst, waarin letterlijk staat dat Hij over het water (letterlijk: over de zee) liep.

In de tweede plaats is er de context. In Mattheüs 14 staat o.a. dat Petrus, toen hij Jezus op het water zag lopen, uit de boot (die zich op het meer bevond) stapte en naar Hem toeliep. In het begin ging dat nog wel, maar toen hij bang begon te worden, zonk hij. Daarop werd hij door Jezus uit het water getrokken. Zoiets kan alleen maar gebeuren als bedoeld wordt dat de twee zich op het meer bevonden.

De alternatieve vertaling, die Heilloos aandraagt, kan alleen maar afkomstig zijn van een filoloog die zelf atheïst is en dit wonder, waaruit blijkt dat Jezus heerste over de natuur, wil wegverklaren door uit te gaan van een natuurlijke verklaring.
Logisch, want wie niet in God gelooft, gelooft ook niet in wonderen. Gebeurtenissen, waarbij de natuurwetten buiten werking lijken te worden gesteld, vinden volgens atheïsten niet plaats.

Als kind nam ik dat verhaal helaas te letterlijk. Totdat ik als vijfjarige gelovige dacht over kroos te kunnen lopen, die een diepe sloot bedekte, langs een spoorlijn in onze buurt. Een spoorwegambtenaar, die daar eens in het jaar liep voor controle, redde mij. Het laatste wat ik zag, tijdens het kopje onder gaan, was het zonlicht op de massief groene laag over het water. Sindsdien denk ik meer na over de symboliek van De Schrift.

JHWHeilloos@ laat deze feiten, die zijn aangetoond door de filologen, dan maar eens zien. Vertel...

Volgens mij is het meer een kwestie van de bijbel anders lezen, dergelijke fragmenten waren toch symbolisch bedoeld?

Ik ben het met Polycarpus eens.
Hier om jullie te troosten:
Gezang 47


1 Jezus die langs het water liep
en Simon en Andreas riep,
om zomaar zonder praten
hun netten te verlaten,
Hij komt misschien vandaag voorbij
en roept ook ons, roept u en mij,
om alles op te geven
en trouw Hem na te leven.

2 Jezus die langs de straten kwam
en tollenaars terzijde nam:
k Wil in uw woning wezen
voor nu en voor nadezen,
Hij komt misschien vandaag voorbij
en neemt ook u terzij of mij
en vraagt ons, Hem te geven
de rijkdom van ons leven.

3 Christus die door de wereld gaat
verheft zijn stem niet op de straat,
Hij spreekt ons hart aan, heden,
en wenkt ons met zich mede.
En lokt ook nog zoveel ons aan,
tot wie zouden wij anders gaan?
Hij heeft en zal ons geven
alles, het eeuwig leven.

Liedboek voor de Kerken 1973

Heilloos, je hebt alleen maar kennis van horen zeggen. Waarom lees je dat verhaal zelf niet na? Wie de Griekse tekst in het Koinè erbij pakt, ziet in Matth. 14:25 staan: epi tèn thalassan. In Matth. 14:26 staat: epi tès thalassès.

In het eerste geval staat er een 'epi' met de accusativus, in het tweede geval wordt epi gevolgd door de genitivus. In beide gevallen moet je daarom bij voorkeur vertalen met 'over de zee', eventueel met 'op de zee'.

Jij hebt zelf ook een probleem met een voorzetsel, Heilloos. Je leest niet in, maar over de bijbel. Zou je Mattheus 14:22-31 lezen, dan zou je begrijpen dat dat voorzetsel in die context alleen maar 'op' of 'over' kan betekenen.

Voordat de hier zo rijk vertegenwoordigde biblebelt weer in volle hevigheid op de bekende naastenliefdevolle wijze vieren loslaat: deze bewering is geen mening van mij, doch een door filologen aangetoond feit.

O, dat is het probleem dus, vertalers.