Je zou met enige voorzichtigheid misschien mogen stellen dat het een aantal schrijvers op deze site ontbreekt aan relativeringsvermogen.
Geplaatst in de categorie: psychologie
Je zou met enige voorzichtigheid misschien mogen stellen dat het een aantal schrijvers op deze site ontbreekt aan relativeringsvermogen.
Er zijn 7 reacties op deze inzending:
Het probleem ligt natuurlijk in de eerste plaats bij de tolerantie van de redactie om erg veel toe te laten bij het plaatsen van ‘beweringen’ zonder duidelijk een kader aan te geven waarbinnen ingezonden beweringen dienen te passen.
Als dit tabblad ‘ons therapiehoekje’ zou heten, zouden de inzendingen van de ‘probleemdames’ voor mij geen enkel probleem opleveren en zou ik mij onthouden van commentaar. Nu worden we vrijwel dagelijks bestookt met zogenaamde beweringen die voornamelijk betrekking hebben op een persoonlijk psychisch proces die, althans voor mij en blijkens andere reacties ook voor sommige anderen, geen enkele informatieve waarde hebben of stemmen tot nadenken of uitnodigen tot inhoudelijk reflecteren.
Treiteren? Ik denk dat het zinloos is Klaassens te verzoeken eerst eens een woordenboek te raadplegen om naar de betekenis van ‘treiteren’ te zoeken en dan duidelijk aan te geven wáár dan wel in mijn of andermans reacties sprake is van treiteren.
En dat begrippen als ‘verbazing’ en ‘medelijden’ op minachting zouden duiden… kom op Klaassens, raadpleeg het Genootschap Onze Taal nog eens.
om een inzending te kunnen beoordelen, zal men die toch eerst moeten lezen!
De dooddoener, lees ze dan niet, al zo vaak door Heer Klaassens (en nog een enkele lezer/es) hier vaak geschreven slaat de plank geheel mis.
Wie niet tegen negatieve/ kritische reacties
kan, kan beter ook niets inzenden.
En me dunkt, er is toch genoeg gevallen over sommige inzendingen van inzenders en ook reactiegevers.
Het is maar nét hoe je het allemaal lezen: WIL.
Mooi voorbeeld hier weer dus!
Duidelijker kan het niet.
Ook in deze reactie haalt hij opnieuw laatdunkend naar hen uit door hun beweringen 'verbazing- en meelijwekkende inzendingen van enkele probleem-dames' te noemen. De minachting druipt er gewoon van af.
Ook zijn slotopmerking heeft niets om het lijf. Volgens de Algemene Nederlandse Spraakkunst (ANS, 1997) mag er bij dit soort hen/hun-kwesties niet van 'fouten' worden gesproken. Heer Heilloos mag dat wat mij betreft gerust controleren op de site van het Genootschap Onze Taal. :-)
En nog even: (niet treiterig bedoeld maar om te helpen): '...dat de inhoud hen niet interesseerde' moet zijn '...dat de inhoud hun niet interesseerde.'
Ik heb de hele reeks beweringen, die bedoeld waren om een overtuiging uit te dragen, ook wel gevolgd en me er af en toe aan geërgerd, maar wat ik zelf veel erger vind is het maandenlange getreiter waarmee sommige inzenders zijn achtervolgd. Waar is dat voor nodig? Waarom hebben een paar critici constant op een sarcastische manier afgegeven op beweringen waarvan ze al bij voorbaat wisten dat de inhoud hen niet interesseerde? Lees ze dan niet!
Het verbaast me echt dat de lezers en schrijvers van deze site daar niet of nauwelijks over zijn gevallen.