Jaloers
Rond mijn twintigste - vijfenveertig jaar geleden dus - was ik jaloers op een collega. Omdat hij groot een sterk was, kon boksen en meer verdiende dan ik. Redenen genoeg voor iemand van bijna twintig om jaloers te zijn. Dacht ik. Een jaar later was hij dood, overleden aan botkanker.
Ik ga niet in details treden, daar zit niemand op te wachten, maar iets dergelijks is in de loop der jaren nog tweemaal gebeurd. Jaloers ben ik nooit meer op iemand.
Geplaatst in de categorie: psychologie