Hartenkreten

Waar het hoofd van overloopt.

Op dit moment ben ik geestelijk een wrak. Iemand die op instorten staat, op het laatst van haar tenen loopt, roept om hulp, omdat het water aan mijn lippen staat.
Ik voel mij radeloos.

Hoe is dit gekomen, een vrij stabiele vrouw, die altijd goed voor zichzelf heeft gezorgd. Sterk en zelfverzekerd, die altijd achter haar eigen woorden heeft gestaan.
Ik voel mij gebroken.

Als ik terug kijk en zie wat er in een aantal maanden gebeurd is. Wat er van een vrij (misschien wat eenzijdig) stabiel leven is overgebleven. Iets is er grondig misgelopen.
Ik voel mij onstabiel.

Ik was in het verleden door een stel gasten, die op mijn naam dingen hadden aan geschaft, misbruikt. Na zeven jaar kwam er een schriftelijk bevel voor een intussen opgelopen bedrag van 12.000 euro. Dit alles zorgde ervoor dat mijn moeizaam opgebouwd leventje weer volledig in zou storten. Het bracht mij zo ver naar de afgrond. Alles kwam terug boven, het verdriet, de pijn.
Ik voel mij opgebrand.

Tijdens deze ellende kwam er een zeer pijnlijk lichamelijk ongemak bij waar ik nog steeds last van heb. Het viel samen met het innemen van een anti-depresievum, dat nogal zwaar aankwam. Omdat ik nog nooit zo verschrikkelijke pijn had gevoeld, kwam men er via een m.r.i.scan achter dat mijn rug versleten is. En dat er ook nog eens een hernia zit.

De arts vond pijnstillers niet nodig. Rust dat was alles. Langzaam kwam er nu ook nog eens paniek bij.
Maar ik woon alleen en over een week was de rechtzaak te Middelburg.
Het kon zo niet meer. Via de haptonoom kreeg ik van een huisarts een pijnstiller. Godzijdank kon ik naar de rechtzaak.
Ik voelde mij verward en onzeker.