Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Een lieve fee of een helse furie?

Het als het ware gebeeldhouwde meisjesgezicht van mijn moeder in de kussens op haar sterfbed en de aanraking van haar hand op die van mij (de hand die nog de ring droeg die de liefde bekroonde die mij de wereld heeft geschonken; de bonte, veelkleurige wereld, die zij nu voorgoed verliet) verbieden me welhaast te vermelden hoe mama vaak veranderde van een lieve fee in een helse furie en hoe dan de klappen neerkwamen op mijn tengere en nietige kinderlichaam.

Ik heb het dus niet verzwegen, maar onmiddellijk volgt de constatering hoe ik van mama gehouden heb, van mama, die mij gedragen, gewiegd en gevoed heeft, van mama die met de tinnen soldaatjes speelde met me op het kleed met de bonte motieven, van mama die kinderliedjes met ons zong voor het slapen gaan aan de hand van de kleurige stroken op het behang, van mama, die trouw op me wachtte, gekleed in de blauwe, geruiten jurk, bovenaan de hoge trap bij de kleuterschool, van mama, die machteloos-overspannen was door de afstand die zij van het zwakzinnige zoontje - mijn broer - had moeten doen.

En misschien was ik ook wel zo lastig en dwangmatig van aard geworden door de uitstoting op school, als gevolg van de scheve tanden, van de afwijkende kleding, die we van een nichtje kregen, van de hoge "Forma-Natura"-schoenen die zo perfect mijn platvoeten zouden corrigeren, van de bril en van het bloempotkapsel.

Niettemin ontstond in mij een kluwen van angst, van haat, verdriet, vijandigheid en woede, die ik als een steen in mijn innerlijk ronddroeg en die eens, in een verre toekomst, tot uitbarsting zou komen als een rijpe vrucht, die niet meer omvat kan worden door haar schil of als lava die stroomt over de hellingen van een vulkaan waarvan men geen werking meer had vermoed......

Schrijver: I. Broeckx, 26 september 2014


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 4 stemmen 85



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
26 september 2014
Wat heb je hiermee weer je ware, onafhankelijke, compromisloze schrijverschap bewezen! Het is psychologisch, literair en emotioneel van de hoogste kwaliteit.
Je eerste alinea is werkelijk uiterst navrant en verhelderend. Je bent dus als kind fysiek mishandeld door de kwade kant van je moeder. Ik voel je pijn en ik wil alleen maar het beschadigde kind in jou omarmen.
Daarna komt je opsomming van de tedere momenten met je moeder, die er wel degelijk ook geweest zijn. Je pleit voor de reacties van je moeder, omwille van het feit, dat ze afstand moest doen van haar zwakzinnige kind. Je identificeerde jezelf zelfs met de last, die die broer bij je moeder veroorzaakte. Daarmee onderdrukte je je emoties, zoals verdriet, angst, haat en woede. Prachtig hoe je illustreert dat die onderdrukte gevoelens uiteindelijk volop tot uitbarsting komen!... Ook jij bent fee en furie, al naar gelang de omstandigheden!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)