Het estafettestokje van het leven
Het meisje dat vóór me in de bus heeft plaatsgenomen toont trots en triomfantelijk aan vriend en vreemdeling en aan eenieder die er maar notitie van wenst te nemen haar uitbundige en stralende schoonheid en jeugd.
Haar blonde, warrige haar mondt uit in een frivool vlechtje dat op haar schouder danst. De conversatie met haar vriendin rept zich voort als klaterend water dat over stenen en rotspartijen in een rivier springt
De dame die zojuist is ingestapt heeft een leerachtig gezicht met diepe groeven en lijnen, gepokt en gemazeld door onbekende tragedie en treurnis, dan wel door vele tevergeefse schoonheidsbehandelingen en/of tevergeefse zonnebankkuren.
Haar zwaar geblondeerde haar hangt treurig en lusteloos neer als een vuil gordijn in een studentenhuis
Het estafettestokje van het leven wordt razendsnel doorgegeven.....
Geplaatst in de categorie: vrouwen