Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Moerenburg Revisited.........

Onder de warme hemel van augustus, jouw favoriete seizoen, graasden nog de rood- en zwartbonte koeien op de weiden van Moerenburg, maar spoedig zou de nevelige mist van september hun contouren vervagen. Jouw ogen zouden ze niet meer aanschouwen. Je hield van het weelderige landschap, doorkruist door beekjes en rulle paden. Je vroeg slechts om een boeketje van hondsdraf, van boterbloemen of van de bloesem van de rododendron. Toch begeleidden onze wanhoop en ons verdriet ons stilzwijgend; stilzwijgend duwde ik je zware lichaam in de rolstoel voort.

Nu zijn er nog de paden en beekjes, de koeien en bloemen van Moerenburg, en ik huil om jou.....

Schrijver: I.Broeckx, 15 december 2015


Geplaatst in de categorie: natuur

2.5 met 2 stemmen 44



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
16 december 2015
Wat ontzettend lief van jou, Ineke, dat je diegene in haar/zijn rolstoel hebt voortgeduwd! Terwijl je ook zelf niet meer de jongste bent! Ja, de natuur is vaak op magische wijze extreem troostbaar! Daarom is de manier waarop de mensheid met deze leefplaneet omgaat ook zo toe aan een positieve ommekeer! Weg met al die gifstoffenvervuilingen en alle oorlogsvervuilingen!
Ik snap dat je om je bevriende mens weent, maar zij/hij is je nog steeds zeer nabij, mede via die zo beminde natuur. We zijn allen geesten en onderweg. Je titel deed me meteen denken aan 'Brideshead Revisited' van de meesterschrijver Evelyn Waugh, wat je hopelijk ook hebt gelezen. Het boek is ook twee keer verfilmd. Het zal je (alsnog) deugd doen!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)