Het Veilinghuis Revisited/Acte de présence van het zilver

Ik had telkens een exemplaar van de lepels, vorken, messen en dessertlepels voorzien van een briefje waarop vermeld stond hoeveel van hun "edelmetalen kameraden" zich in de cassette bevonden als in de nauwgezette slagorde van een leger te velde. Op hun fragiele, sierlijke heften plakte ik een etiket en ik poetste ieder stukje elegant keukengereedschap zorgvuldig op omdat het, figuurlijk gesproken, op zou moeten draven voor de gelegenheid, zoals een meisje zich siert op het Bal van haar leven met een feestelijke jurk of zoals de werkwillige sollicitant pontificaal verschijnt bij het beoordelingsgesprek....

De cassette had stilzwijgend, trouw en geduldig gewacht in de gangkast tot ik haar zou "verzilveren" of: niet of nooit zou verzilveren om gevoelsmatige redenen.
Ze vormde immers een laatste reminiscentie aan de allerliefste, aan mijn moeder, die haar voor mij bestemd had als "appeltje voor de dorst".Jarenlang had de cassette in het eikenhouten geornamenteerde dressoir "gewacht" op het onvermijdelijke, onherroepelijke. Ze was beschreven in het document dat mijn tranen niet ééns, maar talloze malen deed rollen: in Haar verzorgde handschrift stond daar vermeld: "Ik heb in bezit, in voorlopige eigendom, de zilvercassette van mijn dochter C.C.M.Broeckx. Na mijn dood is zij voor haar bestemd".

Nu de levendige stem voorgoed zwijgt, nu de ogen en de handen hun betrokkenheid niet meer kunnen meedelen, is er alleen nog het regiment van zilveren vorken, lepels en messen, van zilver dat met gemak eeuwen overbrugt, van zilver dat schijnt te symboliseren dat de Liefde en zorg van een moeder hoogwaardig zijn en over het graf heen reiken.

erfenis cassette zil cassette zilver

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.3 met 3 stemmen 66