428 resultaten.
Over de man die ik "vader" noemde....
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
20 Hij had zijn bescheiden carrière ten einde toe volvoerd. Men had hem de rang van "commies" toebedeeld. Hij maakte dag aan dag de gang naar het Kafkaëske kantoor aan de Stationsstraat, doorsneden door labyrintische gangen. De gedachte aan de ongelukkige zoon moet hem gekweld en geobsedeerd...
TOT ELKAAR KOMEN
verhaal
4.6 met 9 stemmen
20 -----------------------------------------------
TOT ELKAAR KOMEN
-----------------------------------------------
De vogels in de bomen fluiten het concert des levens. Ik parkeer mijn auto voorzichtig op de weinig gebruikte, met mos begroeide parkeerplaats voor het bejaardentehuis, maar toch hoor...
De trein naar 's Hertogenbosch
verhaal
3.8 met 5 stemmen
25 Het is gezellig geweest. Goed, tijd om naar huis te gaan. Niks zo treurig om als een van de laatsten de toko te verlaten. Alsof je niks anders te doen hebt dan je beschaafd te laten vollopen met collegae op een anders saaie en vervelende vrijdagavond.
De kinderen, zijn voetbal. Ma die belt....
Verlatingsangst / Om het behoud van een kapel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
14 Veertig lange jaren waren voorbij gegaan in de inrichting en de verplegers, onder wier hoede hij verkeerde, waren gekomen en gegaan. Ze waren het instituut in- en uitgevlogen als duiven in een duiventil en vaak had hij zich verlaten gevoeld als een verweesd kind of als iemand die door zijn voorheen...
Afscheid nemen is een beetje sterven
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
11 En zo aanschouwde ik op een goede dag vanuit mijn hoge venster, toen een vroege zomer zich al aankondigde, dat enkele heren een lange stalen ladder uitrolden tegen de gevel van de flat aan de overzijde van het plantsoen dat onze woningen scheidt.
Het uur van de verhuizing, van het vertrek en van...
Recensie 'Leven met de dood'
beschouwing
4.5 met 2 stemmen
92 Mijn aandacht werd getrokken door een profielfoto op facebook.
Het bleek de auteur te zijn van het boek ‘Leven met de dood’
De titel sprak mij erg aan en ik besloot het boek te bestellen.
Alles wat met de dood en de rituele daarom heen te maken hebben heeft mijn interesse.
De volgende dag...
Aan de Goirkestraat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
68 Aan de Goirkestraat staan de standbeelden die een Rooms-Katholieke traditie symboliseren dan wel vertegenwoordigen in een lange statige rij. Sommige zijn begroeid met klimop dat als het ware steun zoekt tegen het beeld van de heilige. Achter de stenen gestalten bevinden zich de vele graven en...
Verdoemd en voor altijd verloren
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
87 Het dorp Ewijk kent haar voorzieningen zoals gebruikelijk in vele dorpen. Men zou dan ook wellicht kunnen beweren - met een misschien wat merkwaardige redenering - dat ze alle variaties vormen op een thema. Men zou ook kunnen zeggen dat wat ik zou willen noemen de "parallelle wereld" (helaas een...
Het witte tafeltje, een laatste souvenir?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
95 Naast de overige lieflijke en kunstzinnig vervaardigde meubelstukken die mijn sinds lange jaren overleden moeder mij eens schonk, naast de zwarte vitrinekast en de kledingkast die we samen eens aanschaften, is nog altijd een wit tafeltje in mijn bezit dat mij zeer dierbaar is. En zo herinneren mijn...
Dochter van de wind
verhaal
4.0 met 2 stemmen
155 Het was op de Albert Cuyp. De kramen en de karren waren al een poosje opgeborgen. Donker was het, en ik moet een missie gehad hebben. Zoals James Dean met een opgetrokken been tegen de bumper van een auto staat op zijn iconische geworden foto – zo was het niet, maar zo herinner ik het me wel –...
Een eresaluut aan jou, moedertje
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
41 Als ik het flatgebouw genaamd "Berkenrode" passeer met bus of auto, weet ik dat je daar bent, dat daar, op die velden, onder die oude eik, eens je zilverwitte as is uitgestrooid, mama! Dat was je wens; daar wilde je voorgoed rusten.
Je portret in grijstinten siert mijn wand. Je draagt daarop...
Onder goedgunstige vleugels? / Een soort prozagedicht
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
100 ....en zo ken en herken ik het panorama van mijn stad dat tevens het panorama van mijn jonge jaren is en dat ik doorkruis en waarneem met veel weemoed;
daar is het lage gebouw van mijn kleuterschool en daar is het doktershuis, zo vaak bezocht tegenover ons oude kerkhof waar de doden voorgoed...
Het afscheidssignaal van mijn bloed (?)
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen
110 Met mijn krakkemikkige gestalte, met mijn bewegingen en met mijn voorkomen schijn ik, waar ik ook kom, een hulpvraag te uiten of te demonstreren ("Gaat het mevrouw, kan ik u helpen?") maar ik ben mij allerminst bewust van de aftakeling die toch wel zichtbaar moet zijn op mijn zeventigste, al kijk...
De Litanie van Gerardus Majella
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
42 ...en zo leerde de goede moeder die het kind had moeten afstaan aan de inrichting aan de andere kinderen de litanie van Gerardus Majella om voor het broertje dat zo ver weg was te bidden en om om genezing te vragen van zijn geestesziekte en om zijn thuiskomst. En zo stamelden de kinderen de frasen,...
Voorgoed onvervangbaar en verloren gegaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
70 Het pand waarin de natuurvoedingswinkel sinds lange jaren gevestigd was, staat nu leeg. Het schijnt dat het vervangen gaat worden door nieuwbouw. De gele trucks van Van Riel, "bemenst" door gehelmde heren en door één dame, die zich met recht profileren mag als "one of the boys" zijn daartoe...
Het wanhoopsoffensief van mijn brieven en jouw verre bestemming
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
51 Mijn brieven, die over mijn wel en wee verhaalden in vervolg op onze jarenlange diepe vriendschap en op de uiterst kameraadschappelijke conversatie die we welhaast dag aan dag hadden gevoerd in je armetierige huisje, verdwenen tenslotte in een nooit eindigende stroom naar de verre bestemming die je...
Niet bang zijn om afscheid te nemen
column
2.5 met 4 stemmen
260 Nadat ik enkele boeken had doorgenomen ter inspiratie met tips over wanneer, waar en wat te schrijven, maakte ik een lijstje met schrijfthema’s. Twee van de thema’s zijn vriendschappen en herinneringen. Terwijl ik herinneringen aan het ophalen was kwam ik ook uit bij een vriendschap die ik in...
Laat los
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
135 Het wordt te makkelijk gezegd
en is voor velen nog niet zo eenvoudig,
want hoe maak je draden los
welke nog steeds verbinden?
Grenzen van afstand en gemis verstoren de stroming van liefde, die je graag delen wilt
met hen die je liefhebt.
Gedachten zijn stoorzender
samen met onbegrip,...
Herinnering aan opa
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen
44 In latere jaren, toen ze weduwe was geworden, had ze de grond wel open willen krabben waaronder hij rustte, vereenzaamd en alleen als ze was in het grote huis. Hij was mijn opa die staat afgebeeld op het grote familieportret dat nog altijd mijn slaapkamer siert. Zijn dunne haar gescheiden, de...
Genoeg is genoeg!
verhaal
3.5 met 2 stemmen
276 ‘Ik laat niet meer over me heen lopen.’
‘Ja, maar als we…’
‘Nee, ik heb er genoeg van. Meer dan genoeg!’
‘Maar als we nu eens…’
‘Ik zeg toch, dat ik niet meer over me heen laat lopen!’
De volgende dag lag het tot op de draad versleten vloerkleed bij het...
Mütterlein
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
100 Vele Tilburgse families koesteren hun moeder in hun hart en bezoeken het Zorgcentrum waar ZIJ, zwaar verouderd, haar dagen nog altijd rekt. Ter gelegenheid van Moederdag is de gang gesierd met een guirlande van kleurige vlaggetjes en op het slagroomgebakje, dat prijkt in een glazen kastje, treft...
Zusterliefde (vervolg)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
42 Het uur van het afscheid was gekomen. De man kwam de zus opeisen. Hij voerde de zus, die in trouwe saamhorigheid aan de zijde van de andere zus had gewandeld gedurende de door onschuld getekende jeugdjaren, die als de ijlende wind voorbij gevlogen waren, mee in het huwelijk.
De strubbelingen, de...
In de bloemenzaak
verhaal
4.0 met 3 stemmen
114 Achter in onze plaatselijke bloemenzaak zetelt in de daar leeg staande loods een ‘rommelmarktje’ waar tweedehands spullen worden verkocht en de opbrengst hiervan wordt besteed aan een goed doel.
Zo af en toe breng ik er ook wel eens wat heen en koop er ook wel eens een kleinigheid. Maar goed,...
Afscheid
column
4.5 met 11 stemmen
296 Met trillende handen vouw ik mijn papier open. Na de laatste klanken van 'Non ho l 'état' van Gigliola Cinquetti, lijkt het nog stiller. Ik richt mijn blik op de mensen in de ruimte maar zie niets. Het lukt me te spreken. Af en toe haal ik mijn neus op, het geluid galmt door de microfoon....
De verlokkingen van de afgrond en van het koude staal
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
69 De "Bach"-flat rijst hoog op in Tilburg Noord. Zij draagt op de lichtblauwe, verticale pijlers van haar gevel de trotse naam van de wereldberoemde componist. Haar zeventien verdiepingen kostten de tol van vele levens. De afgrond lokte die een eind zou moeten maken aan ondraaglijke kwellingen en...
Ondanks alles; geen auteur
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
102 In een café in onze majesteitelijke Spoorzone waar onze LocHal verrijst, naast de kolossale hoogbouw waarin in de avond een enkel verlicht venster een teken van leven is, wachtte ik op de redacteur die me mijn echec als schrijfster zou aanzeggen. Na geruime tijd verscheen hij en ik herkende zijn...
Ontmoeting
verhaal
4.1 met 8 stemmen
142 ‘Elke keer als ik een regenboog zie, stuur ik je een gedicht,’ zei hij.
Ze hadden elkaar jaren geleden ontmoet in een cafeetje. Ze kwamen toevallig met elkaar in gesprek en het klikte zo goed, dat ze besloten om de rest van de dag met elkaar door te brengen.
De dag werd een week. Ze...
Respect en eerbied om onze Bevrijders
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen
91 Treurig, treurend en bedroefd weerklinkt de muziek van de doedelzak bij de herdenking van de Bevrijding van Goirle door de Engelsen, Amerikanen, Polen en Australiërs in 1944. De klanken van het "God Save the Queen" zijn overweldigend en brengen het gemoed in beroering. Het publiek staat er stil...
Brief aan mijn dochter
verhaal
4.3 met 9 stemmen
268 Gisteren hebben we afscheid van je genomen. De aula was vol met mensen, die jou gekend hebben. Je klasgenoten waren er allemaal. De directeur van je school heeft mooi gesproken, zeiden ze. Ik heb er niets van gehoord, ik was te verdrietig. Ik kon niet huilen, ik had geen tranen meer.
Pappa keek...
"De jongensjaren van....."
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
83 Ik had aan zijn sterfbed gezeten, terwijl de tranen als rivieren zonder doel of bestemming hun weg zochten over mijn gezicht. Hij had me gevraagd hem voor te lezen uit de roman, getiteld: "De jongensjaren van....", zijn favoriete boek uit zijn jeugdjaren. "Flink zijn" vermaande hij me bij het...