Hartenkreten

Afscheid en nalatenschap

In mijn agenda zie ik staan bij de negende maart: "Idul-Maulid (Islamitisch)". Ik weet niet wat het betekent: is het een feest, een gedenkdag?

Zeker is dat twintig jaar geleden op deze dag jouw ijsblauwe ogen mij voorgoed vaarwel hebben gezegd. Je hand werd toen kouder en kouder in de hand van mijn moeder; de hand die haar eens gestreeld heeft; de hand waarmee je de pen hebt gehanteerd waarmee je de eindeloze berekeningen moest uitvoeren op het gehate kantoor om de studies van je dochters te financieren, om het brood op tafel te brengen; de hand waaraan je me begeleid hebt door het leven, zo goed als je kon, met inzet van je hele persoonlijkheid, je hart, ziel en geest, de hand waarnaar mijn hand gevormd is.

Van jou erfde ik twaalf ferme boeken die tezamen een encyclopedie vormen.
Na de Wereldbrand, in de veertiger en vijfiger jaren van de vorige eeuw, die ons continent verscheurde en bijna vernietigde, moesten de Cultuur, de Filosofie, de Wetenschap en de Kunst weer op een sokkel geheven worden, de sokkel die zij volgens jou zo ruimschoots verdienen.

Het dubbeldikke zwarte lexicon met gouden opdruk bevat honderden pagina's met feiten, feiten en nog eens feiten. Welke oorlog kan daarmee gewonnen worden?

In de spiegel tekenen zich de wallen onder mijn ogen af. Mijn tranen zijn gevloeid bij stromen om jouw armzalige leven, getekend door het drogbeeld van de Kennis.....