De "diefstal" van een sprei...........
Het was een warme, wollige sprei, versierd met een symmetrisch patroon van donkerrode motieven die op regelmatige afstanden van elkaar waren aangebracht.
Onder die sprei sliepen en sluimerden we, mijn bejaarde moeder en ik; als ik bij haar was strekten we onze lichamen naast elkaar uit; haar gezicht naast mij was als gebeeldhouwd uit bleek of crèmekleurig marmer.
Het einde kwam. De parafernalia die moeder de laatste jaren van haar leven omringd en "vergezeld" hadden in het flatje als levenloze gezellen, waar de warmte van haar echtgenoot ontbrak, moesten de onvermijdelijke weg van hun voormalig eigenaresse schijnbaar volgen.
Zo belandde ook de sprei in een souterrain tussen andere afgedankte spullen van andere overleden bewoners die daar "verweesd" en verlaten hun vernietiging of andere bestemming lagen af te wachten en zo zag ik toevallig dat een oude dame de sprei met een razendsnel gebaar weggriste als had zij angst betrapt te worden.
Ook deze overgebleven herinnering aan mijn laatste uren met mama kwam zo in andermans brutale en hebzuchtige handen terecht.......
Geplaatst in de categorie: afscheid