Hartenkreten

De Frankfurter Krans

In die tijd van mijn jongste jeugdjaren werd het eentonige leven in de grauwe volksbuurt soms afgewisseld en als het ware "verlicht" zoals een helder schijnsel oplicht in de meest donkere, onheilspellende nacht, zoals de wanhoop en vertwijfeling soms door een teken van hoop of bemoediging lichter te dragen worden of zoals de oeroude schoonheidsbeleving die teweeg kan worden gebracht door de kunst het bitterste verdriet kan verzachten

Dan bakte mama in de oven de Frankfurter Krans.

Het feestelijke en heerlijke gebak bestond uit donkerbruine en roze rulle lagen als van een zacht teder weefsel dat smelt op de tong en het vormde als het ware een uitzondering of een vergoeding voor de armoede en het slaag dat soms eveneens uitgedeeld werd met bezem of handveger

Maar ondanks alles was mijn mededogen groot voor mijn moeder die het speelgoed van het broertje dat we nooit meer zagen omdat het in de inrichting voorgoed zijn verdere leven moest slijten, op het kleine zoldertje had verstopt, zodat het haar nooit meer onder ogen zou komen, groot

Schrijver: I.Broeckx
8 december 2020