Met gesloten deuren.......

Nu haar gewicht door de zware, levenslang noodzakelijke medicijnen is opgelopen tot negentig kilo; nu haar hele huis verwaarloosd en verloederd is en zij nergens meer besef van heeft, ook niet van zichzelf of haar geestestoestand, begeert hij haar kennelijk nog altijd, als hij zich tenminste niet gedwongen voelt haar tot haar bittere einde bij te staan. Door de steunkousen is ze aangewezen op een rolstoel en het enige wat ze nog opbrengt is het af en toe breien van een paar pennen.

Ze klitten samen, mogelijk dodelijk beangstigd door een eenzaamheid die hen aangrijnst als de bittere, onherroepelijke dood...

ziekte eenzaamheid dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59