Alle inzendingen over dood

...schromen, aan de dood kan niemand tippen. Wat is dood, hoor ik u vragen, welnu, ik zal er een boekje over open doen, het is het eind van uw dagen. Niets helpt, er is geen ontkomen aan, mini-sonnet of literair geleuter, eens is het met u gedaan. Met dit in gedachten, interesseert het mij geen reet...

...het opruimen van de zooi. Het wordt tijd om de dood achter ons te laten, om weer verder te gaan met het leven, ook al regent het. Brenda komt achter ons aan: 'waarom gaan jullie niet even mee, even wat drinken?' Wat drinken?, meestal stopt dat niet bij een fles. We kijken elkaar aan. Waarom...

...een andere trillingfrequentie die met onze zintuigen speelt. Het ik, de vorm in de ruimte, wordt vervangen door het is. Dood zijn is de bron van het leven,de samensmelting met de kosmos,de weerspiegeling van de ziel.

Velen zijn gewoon om te zeggen dat we maar een leven hebben. Nu eigenlijk hebben die mensen die dat zeggen gelijk maar niet helemaal gelijk. Ze hebben ten dele gelijk. Dit leven is werkelijk eenmalig. Wat wij met dit ene leven doen bepaalt wat we in de eeuwigheid mogen zijn. Wanneer we geen leven...

...het eeuwige leven niet. Om te begrijpen wat ‘dood’, of beter gezegd ‘overgaan’ is, moeten we eerst weten dat de mens uit een lichaam, een ziel en een geest bestaat. Het lichaam is wat we zien, wat we kunnen aanraken. De ziel is de mens zelf met al zijn eigenschappen. Een lichaam kan niet...

...of doordat we minder naar de kerk gaan, dat je dood kunt gaan. We hebben de crematoria verbannen naar plekken waar je verder nooit komt. Begraafplaatsen - in ieder geval de meeste Nederlandse - zijn evenmin aantrekkelijke verblijfsplaatsen. Leeftijd speelt een rol, zeker. Bij mijn moeder...

...aan andere meningen. U kunt de mijne absurd vinden. En dat mag. Maar wat denkt u? Zou het niet mooi zijn, als we kunnen loslaten dat het verschrikkelijk is om over de dood te praten? Want dat het ons allemaal zal overkomen, wil niet zeggen, dat we voorbij moeten gaan aan dat wat er zal...

...bleef dit stukje wetenschap in mijn lijf sluimeren. Misschien wel op eenzelfde wijze als waarop het leven blijft doorsudderen na de medische dood. Want zo voelt het nu toch, schoorvoetend. http://www.nederlands.nl/nedermap/dagcolumn/dagcolumn/142263.html?zoekresultaat=ja

...niet meer kon vinden, schenen onoverkomelijk en zo allesoverheersend dat zij met haar zwakke brein wilde kiezen voor de dood die aan alles een einde zou maken en die onze veertigjarige vriendschap zou vernietigen......

...die zo schitterende zomer in Oostenrijk, zo lang geleden. Je wenste zozeer te rusten in de Vaderarmen van de dood. Je wens is vervuld. Ik zal je nooit vergeten. Je vriendin Ineke

De telefoon... nee ik wil niet opnemen, dit is niet goed er is wat mis ik voel het... Het is zover na al die maanden is nu de tijd gekomen om afscheid te nemen van degene die me zo lief was... De laatste maanden ging je al erg hard achteruit, je werd van binnen opgevreten, alles in jouw lichaam...

...het echter niet over haar lippen. Sterven, doodgaan, heengaan, het leven verlaten.. Normaal zou ze heel anders tegen deze woorden aangekeken hebben. Nu, nu echter hadden ze een nieuwe betekenis gekregen.. Haar moeder had gezegd dat ze wel thuis mocht blijven van school als ze dat liever...

...ervaar, verwachting brengt je dichter bij de dood, willens en wetens vlucht eenieder in stervensnood, verlangend naar dat gebaar. En dat komt dan maar niet, heb mij ongeremd voor de leeuwen gegooid, als een gladiator de tanden en klauwen bevochten, de duim omlaag, Cesar is lauwerkrans getooid,...

...ander overschreeuwt. Ashes to ashes, dust to dust. Besef dat je moet leven om dood te kunnen gaan.

Ik heb mensen die van me houden/ dit is het mooiste moment om te sterven. Ik was altijd bang voor het leven/ nu weet ik eindelijk hoe het moet. Ik lig op bed. Jij zit naast me. Ik kijk in je ogen, om te zien of jij weet wat ik nu denk. Ik voel liefde, terwijl de haat in me vreet. Misschien...

...in de rug. Goed gedaan, denkt ze. Wie ben ik om te beslissen over leven en dood?

...grote hart heeft het begeven. Een week voor zijn dood heeft hij in het ziekenhuis een hartaanval gehad. Hij werd gereanimeerd en leek toch weer te herstellen. Maar na een paar dagen zei de dokter dat hij niets meer voor hem kon doen. Zijn nieren werkten niet meer. Een paar dagen heeft Theo nog...

...in Nederland al lang weer vrij geweest. Doodslag zouden ze het hier noemen. Het was eigenlijk mensonterend iemand 25 jaar lang op te sluiten met het zwaard van Damocles boven zijn hoofd. Hoe kon ze helpen met alleen maar brieven naar hem te schrijven. Ze kon alleen vriendschap...

In het land van de levende doden leven de doden.

...leest, ziet bovendien aan de vergetelheid der ouden dat wij op een leven na de dood niet kunnen bouwen…

Van de vele dichters die met de dood onder de arm lopen zijn er maar weinig die hem kunnen verkopen.

De vereniging van lichaam en geest, zijnde het hoogste lichamelijk en geestelijk genot, is een orgasme dat meer naar de dood verlangt dan naar het leven.

...heb ik wel eens gedacht. Jaloers op een goedkope dood. Ik niet, het heeft mij toen alleen maar geld gekost. De enige troost was een brief van de voorzitter van de stichting. “Meneer, als u later zelf nog eens pillen nodig hebt, bel ons gerust. Ze liggen voor u klaar”. Vreemd dat ik me niet...

Schrijden is koninklijk, schreden op de weg terug is door stof en modder. Ik verkies de moeizame weg, gehoond of bespot, ik vlei mij aan uw voeten en geef mij toe. Denk nu niet dat ik uw schoothondje zal zijn, ik kef uit alle macht en bijt u in de kuiten, zo nodig. Mijn alter ego's weten u ook...

Bijna-dood-ervaringen zijn bijna-Leven-ervaringen.

Alleen de schaduw van de dood haalt ons in.

Ze kijkt naar het schaaltje met brokjes, op het blauwe dienblad met de geschilderde, tropische vissen. Het staat op zijn vertrouwde plek op de vloer, tussen de afwasmachine en de prullenbak in de keuken. Door het raam ziet ze de dikke, rode kater van de overbuurman nuffig snuffelend in hun tuin...

Niet-zijn duurt langer dan zijn.

...op het onvermijdelijke, een soort uitgesteld doodvonnis. Ik heb genoeg praatuurtjes gezien waarin heel Nederland in woord en gebaar verslag moet worden gedaan van weer een paar laatste weken. Alsof de finale klap door de media moet galmen en niet de stilte van de hoogste intimiteit mag...

Met al de kracht die nog in zijn lichaam aanwezig was, duwde hij moeizaam zijn ogen open. Kijken! Dacht hij vermoeid, blijven kijken! En hij keek, zijn angstige, blauwe ogen richtten zijn blik op de bewolkte hemel. Maar hij zag het niet. De grijze wolken maakten langzaam plaats voor kleuren. Groen,...