Ontmoeting op de Tilburgse markt (vervolg)

Een kleine jongen wandelde aan de hand van zijn moeder over de Tilburgse markt en verbaasd en vol verwondering keek hij naar de kleurige vogels die daar in kooitjes, opgesteld in een lange rij, waren "ondergebracht" en ik hoorde hem zeggen "Dat zijn uilen", aldus de grijsgevederde parkieten met de gekromde snavels aanduidend die opgewekt kwetterden.
"Nee, jongen", corrigeerde ik hem, "dat zijn geen uilen, dat zijn parkieten. Uilen zien er heel anders uit" De moeder en de jongen vervolgden hun weg....

Hoezeer had ik gewenst dat een jongen als hij in vroege jeugdjaren aan mijn zijde zou hebben gelopen! Mijn arme, gehavende en geschonden broer echter, die sinds jaar en dag in de inrichting verblijft, moest verstek laten gaan.
Een jongen of een man stond nooit naast ons, zijn zussen en bood ons nooit de mannelijke bescherming, die wij daarentegen HEM moesten bieden. Nog altijd kijkt de volwassen man naar smurfenfilms en is hij als gevolg van zijn krankzinnigheid blij met damborden en verzamelt hij agenda's.....

kinderen markt broer gemis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 51