Voor mijn laatste moeder......

In het dorp waar mijn eenennegentigjarige tante haar ongetwijfeld laatste levensdagen nog altijd rekt en voortzet, kennen de ouderen elkaar en zij begroeten elkaar hartelijk. Vandaag was ik welkom in het kleine huisje waar de piano nog stond, waar de oude, pontificale staande klok uit 1910 de uren nog wegslaat, waar nietige, kwetsbare vogeltjes aan het raam roekeloos pikken aan de neerhangende vetbollen en waar we gekleurd hebben met viltstiften en kleurpotloden aan kleurplaten terwijl een populair muziekje weerklonk.

De levenskrachten vloeien weg, de verzwakking treedt in. Hoe lang nog zal Zij er zijn die nog altijd moederlijke gaven aan mij besteedt als de laatste die zich nog zorgzaam over mij ontfermt? In de nabijgelegen oude stad zal de middeleeuwse kathedraal standhouden en haar muren nog eeuwenlang verheffen.....

familie liefde tante bezigheden afscheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 3 stemmen 124