Bij Café-Restaurant "Zomerlust" in het vroege voorjaar

Café-Restaurant "Zomerlust" vormt als het ware een verlengstuk van de langgerekte Oisterwijksebaan waar mijn voorouders resideerden tot hun rampzalige doodvonnis werd geveld; in het buitengebied dat onze stad omgeeft als een groene, weelderige oase en aan de andere zijde van de oude draaibrug die het zwarte water van het Wilhelminakanaal overspant. En hier heb ik afgesproken met mijn erudiete, bejaarde vriendin.

Een wirwar van tafeltjes en stoelen op het terras, nu nog spaarzaam bezet naast een lange houten bank bezet met planken, die tevens zitplaatsen biedt. Het voorjaar kondigt zich al aan maar er zit nog kou in de lucht. Daarom vlucht ik naar binnen, waar het is als een soort huiskamer met ouderwetse fauteuils rond een tafel. De conversatie spoedt zich voort. En als ik probeer te bespreken hoe gedurende onze voorbije eeuw de moderne kunst zich ontwikkeld heeft uit het eerdere Impressionisme, Kubisme en Dadaïsme en probeer daarbij etherische en metafysische fenomenen als de "Zeitgeist" te betrekken, arriveert mijn taxi.

Mijn kop bittere Earl-Grey thee en mijn gesprekspartner moet ik achterlaten in Café-Restaurant "Zomerlust".

vriendin gesprek afscheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 51