"Die Menschheit in Deiner Person(?)"

Ik noemde haar steeds heel familiair "Ans". Hoe ik erop kon vertrouwen dat ik overgestapt was op deze "aanspreektitel", die toch wellicht aan haar zozeer eclatante status en verdiensten als lerares Engels geen recht zou doen en deze wellicht zou aantasten, bleef me lange tijd onduidelijk. Maar ook toen de "Alzheimer" haar overviel, deed deze onheilspellende ziekte, die ongetwijfeld tot haar ondergang zou leiden, in mijn ogen geen afbreuk aan de mens die ze altijd voor me geweest was: de mevrouw die naast me had gewandeld gedurende de lange jaren waarin we zij aan zij onze Brabantse natuur verkend hadden, genietend van de weidse panorama's die zich voor onze ogen plachten te ontvouwen.

In het Zorgcentrum was het bestaan van Ans vrijwel tot nul teruggebracht en tot het hoogstnoodzakelijke. Onwetend en onbewust van de gruwelijkheid van haar lot moest zij haar dagen voltooien...

zorgcentrum aanspreektitel wandelingen aftakeling

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 3 stemmen 60