Als een arts en een patiënt?

Het bureautje stamt uit 1920 en is dus ruim een eeuw oud. Het behoorde tot de inboedel van mijn voorvaderlijk huis; het huis aan de Oude Markt, waartoe eveneens de monumentale spiegelkast behoorde die mijn huis nog siert en waarin mijn voorouders hun beeltenis moeten hebben aanschouwd. Lang nog stond het bureautje in mijn ouderlijk huis en het vormde het pronkstuk en het favoriete meubeltje van mijn dierbare moeder, dat zij ook eens wenste te omschrijven in een tekst die haar taalvaardigheid demonstreerde; een gave, die, voor zover ik deze bezit, eveneens een genetisch erfstuk voor mij vormt. En, zoals het leven afbreekt en verwelkt, is het leven van mijn oude moeder verwelkt en afgebroken en zo ging ook het bureautje mankementen vertonen.

De meubelmaker was gekomen uit mij onbekende contreien; hij knielde voor het meubelstuk als een minnaar voor zijn geliefde en schroefde fluks en voortvarend in het willige, oude hout van het bureau. En onder zijn handen knapte het meubelstuk op als een zieke onder de therapie van een deskundig en liefdevol arts. Het bureautje herbergt nu weer paperassen en papieren en misschien kan men zeggen dat het zoals de patiënt de toekomst weer onder ogen kan zien en kan aanvaarden.....

bureau familie mankementen toekomst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 370