In het voorbijgaan / Schooljaren

Ik ben opnieuw het krijtwitte gebouw gepasseerd met de neergelaten donkerblauwe zonneschermen, waarvoor nu ook de veelkleurige vlag, symbool van tolerantie, wappert.

In 1965 namen de leraren mij in hun, figuurlijk gesproken, "erudiete omhelzing" en wij, scholieren, gaven hen bijnamen; de halfblinde leraar Engels, die ons Shakespeare reciteerde en die ingespannen placht te turen op het lesmateriaal, noemden we "De Knip"; de leraar Nederlands, genaamd Franssen, kreeg de bijnaam "Fransje".

Het was een cultuur, het was een sfeer, het was een universum.

Het afscheid kwam abrupt; na het eindexamen, op een dag in mei. De vrachtauto kwam ons halen en voerde ons langs de "ouderlijke huizen".

Onze leraren rusten nu ongetwijfeld in de armen van de onbarmhartige dood, van de oneindige verdoemenis of van de eeuwige gelukzaligheid....

leraren leerlingen bijnamen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 160